| Narodziny | 3 marca 1587 |
|---|---|
| Śmierć |
22 kwietnia 1640(w wieku 53 lat) Paryż |
| Tata | Francois III Fouquet |
| Małżonka | Marie de Maupeou |
| Dzieci |
Basile Fouquet Yves Fouquet Louis Fouquet François Fouquet Nicolas Fouquet Gilles Fouquet |
François Fouquet lub Foucquet , czwarta nazwa (3 marca 1587- Paryż ,22 kwietnia 1640), Francuski sędzia i biznesmen, rycerz, Lord of Ourmenesclie, Vaux-le-Vicomte , ojciec Nicolasa Fouquet , superintendenta finansów za Ludwika XIV .
François urodził się w burżuazyjnej rodzinie, dorobił się fortuny na handlu suknem. Wbrew temu, co wtedy twierdziła, nie była szlachetna - jej rzekome powiązanie z Fouquet des Moulins-Neufs było fałszywe. Jego nazwisko rodowe oznaczało „wiewiórkę” w dialekcie zachodnich regionów, stąd herb zaprojektowany przez jego ojca François III: srebrny z wiewiórką pełzającą z gulami . Ambitny François IV dodał motto „ Quo non ascendet? („Jak daleko to nie zajdzie?”).
To jego dziadek, François II Fouquet , poprzez edukację swoich dzieci dokonał prawdziwej zmiany dla całej rodziny. Ojciec François IV, François III Fouquet , mógł więc kontynuować studia prawnicze, które doprowadziły go do konsekracji parlamentarnej : w 1578 roku kupił urząd doradcy parlamentu paryskiego .
Miał trzy lata, gdy zmarł jego ojciec, i został umieszczony pod opieką wuja Christophe Foucquet, Lord of Chalain, prezydent z moździerza w Parlamencie Bretanii . Sam François IV studiował prawo, potwierdzając orientację rodziny na sądownictwo. Plik16 lutego 1608w wieku zaledwie 21 lat został doradcą parlamentu Bretanii, a następny rok spędził w parlamencie w Paryżu, gdzie został przyjęty na 2 grudnia 1609.
Był pierwszym doradcą parlamentu paryskiego, następnie w 1615 r. Kupił urząd mistrza żądań hotelu królewskiego po sprzedaniu stanowiska doradcy parlamentu. Ten wybór oznacza ewolucję dla rodziny: klan zmierza w ten sposób w kierunku najwyższych sfer władzy, co dodatkowo potwierdza powstanie klanu. Dzięki nowej pozycji mistrza próśb przyspieszył integrację rodziny ze szlachtą .
Plik 22 lutego 1610, ożenił się na podstawie umowy z Marie de Maupeou , której rodzina była również potężna w sukience. Mistrz próśb, był członkiem trybunału sądzącego hrabiego Chalais za zbrodnię lese Majesty . Zarzut tej sprawy pozwolił mu dać się poznać Richelieu . Dlatego wyjątkowa jurysdykcja umożliwia dalsze zaznaczenie powstania linii.
Jest doradcą Rady Stanu Nawarry i Béarn (29 lipca 1619), następnie radny stanu i marynarki wojennej w 1628 r. W 1627 r. uzyskał certyfikat radnego stanu w zwykłej służbie, co pozwala mu odsprzedać stanowisko mistrza ds. wniosków. W tym samym roku został wysłany przez Richelieu do szwajcarskich kantonów .
Był także członkiem kilku izb kryminalnych powołanych do sądzenia przestępstw politycznych, w szczególności tej, która zasiadała w Arsenale, do którego został nawet wezwany. Lipiec 1633do prezydencji, do wynagrodzenia 1800 funtów. Jego upodobania, a może także troska o majątek sprawiły, że zainteresował się kwestiami handlowymi, morskimi i kolonialnymi. Brał również udział w tworzeniu wysokiej klasy manufaktury w Savonnerie.
W 1624 r. Richelieu utworzył Radę Marynarki Wojennej. François IV wszedł do niej w 1628 roku . Związał się z działalnością handlową zgromadzeń misyjnych i zgromadzeń misyjnych Company of the Islands of the Americas. Przyjaciel Wincentego a Paulo i Jeanne de Chantal , bardzo pomógł także Towarzystwu Jezusowemu . Wincenty a Paulo pisał o nim w swojej korespondencji, że był „jednym z najznakomitszych ludzi, jakich zna” .
Miał 16 dzieci, z których 11 osiągnęło wiek dorosły. Wszystkie pięć córek zostało zakonnicami w Visitation Sainte-Marie , domu założonym przez Jeanne de Chantal i François de Sales . Sześciu chłopców miało różne kariery:
Franciszek IV zmarł w 1640 r. I zgodnie ze swoją wolą został pochowany w kościele klasztoru Nawiedzenia Świętej Marii. Pozostawił ważną spuściznę w wysokości 816 000 funtów, w tym 150 000 na urząd mistrza petycji.
Zebrał wspaniałą bibliotekę liczącą 15 000 woluminów, ozdobioną herbem i liczbą złożoną z dwóch splecionych greckich liter F (François Foucquet). Stworzył również wspaniałą kolekcję map i posiadał najpiękniejsze znane wówczas globusy, ziemskie i niebieskie, które przekazał swojemu synowi Nicolasowi, nadinspektorowi. Wdowa po nim była znana z czynnej miłości do biednych chorych. Jesteśmy mu winni Zbiór przepisów wybranych, doświadczonych i sprawdzonych , Paryż, 1665, w r. 12, wielokrotnie przedrukowywany. Zmarła w Val-de-Grâce, wMarzec 1681i została pochowana podczas Nawiedzenia wraz z mężem.