François Blanchot de Verly

François Blanchot de Verly Funkcjonować
Gubernator Senegalu
Biografia
Narodziny 22 listopada 1735
Paryż
Śmierć 12 września 1807(71 lat)
Saint-Louis
Narodowość Francuski
Czynność Oficer

François Blanchot de Verly (1735-1807) to francuski generał i administrator kolonialny , który był gubernatorem z Senegalu dwukrotnie. W obliczu trudności związanych ze zmianą reżimu we Francji - rewolucją - i zmianą statusu Senegalu , generał Blanchot musiał także bronić Saint-Louis i Gorée przed angielskimi ofensywami.

Biografia

Urodził się François Michel Émile Blanchot de Verly 22 listopada 1735w Paryżu .

Na wniosek Boufflers rycerza pod którymi służył w Chartres-Pułku Piechoty , został mianowany major z afrykańskiej batalionu w21 października 1785, Następnie podpułkownik13 października 1787, wreszcie pułkownik le15 maja 1789.

Ze swojej strony przybył Chevalier de Boufflers, mianowany gubernatorem Senegalu Luty 1785, ale tymczasowo wyjeżdża w czerwcu. Następnie François Blanchot przejmuje tymczasowe obowiązki do powrotu Boufflers, od lutego doListopad 1787. Tym razem krótki okres przejściowy został powierzony Charlesowi Josephowi Bonaventure Boucherowi w oczekiwaniu na powrót Blanchota z Francji w grudniu. Po dwóch latach w międzyczasie Blanchot został oficjalnie mianowany gubernatorem15 maja 1789. Kiedy ogłoszono zwołanie Stanów Generalnych , notabli z Saint-Louis napisali lokalną księgę skarg , aw 1790 roku François Blanchot udał się do Francji, aby spróbować przyspieszyć proces reform. Inne zeznania dotyczą przyczyn związanych z jego stanem zdrowia, zmienionych przez klimat. Następnie prawie 55-letni gubernator wyzdrowiał i podczas pobytu w Paryżu ożenił się21 czerwca 1790w kościele Saint-Médard z wdową po kapitanie, młodszą o dwadzieścia lat.

Podczas jego nieobecności był sukcesywnie zastępowany przez Bouchera (1790-1792), kapitana Charbonnié i pułkownika Louisa Henri Pierre'a Laserre . Po zamieszkach, które wybuchły w kolonii, Blanchot powrócił tam w 1802 roku, mianowany przez Pierwszego Konsula szefem brygady dowodzącej Senegalem i jego terenami zależnymi .

Opisywany jest jako „stary żołnierz ożywiony poczuciem obowiązku i dobrze zintegrowany z ludnością, z którą umiał dać się kochać”. Już we Francji poślubił Marie Josèphe de Lesseps de Beaumont (córkę Dominique de Lesseps ), z którą miał córkę Augustine Marie Henriette w 1791 roku, ożenił się „na sposób wiejski” Marie Coumba Guèye, z którą miał czworo dzieci., które rozpoznaje.

On umarł na 12 września 1807, w wieku 71 lat, w Saint-Louis, gdzie jest pochowany. Kiedy zmarł, kapitan Levasseur przejął tymczasową kontrolę. Niecałe dwa lata później13 lipca 1809Saint-Louis po raz trzeci wpadło w ręce Anglików - Gorée zostało już przejęte - a Charles William Maxwell został gubernatorem Senegalu.

Doktor Henri Savigny , jeden z ocalałych z wraku statku La Méduse , świętuje popularność Blanchot w Saint-Louis. Kiedy zmarł, kupcy i pracownicy rządowi zebrali się podobno, aby wznieść dla niego pomnik. Ponadto angielscy oficerowie, którzy wkrótce potem zajęli Saint-Louis, poprosiliby o udział w wydatkach wymaganych do wzniesienia tego pomnika, na którym znajduje się epitafium zaczynające się od słów: „Tu spoczywają szczątki dzielnego i prawego generała Blanchota. .. ”.

Daniny

François Blanchot de Verly nadał swoje imię szkole podstawowej i zawodowej Blanchot de Verly w Saint-Louis ( Senegal ), przedszkolu dla kadry kierowniczej we francuskiej Afryce Zachodniej (AOF).

Jego imię nosi także bulwar w Nantes .

Uwagi i odniesienia

  1. Wiedza o Senegalu , tom 11, IFAN, Dakar, 1966, s.  28
  2. Sylvain Sankalé, „Na modłę tego kraju. Chroniques saint-louisiennes ”, Riveneuve Éditions, Paryż 2007, s.  65
  3. (w), Andrew F. Clarka i Lucy Phillips Colvin "tabeli I. gubernatorzy Senegal", w historyczny Słownik Senegal The wróble Press Metuchen (NJ) i Londyn 1994 ( 2 th ed.), Str  41-42
  4. G. Wesley Johnson, Jr., Narodziny współczesnego Senegalu: początki współczesnego życia politycznego (1900-1920) (tłum. François Manchuelle), Karthala, Paryż, 1991, s.  40 ( ISBN  9782865372775 )
  5. Annales maritimes et coloniales , Ministère de la Marine et des Colonies, 1816-47, t. 1, str.  658
  6. Sylvain Sankalé, op. cit. , s.  72
  7. Thierry Lentz (red.), Correspondance générale de Napoléon Ier , tom 3, Pacifications 1800-1802 , Fayard, Paris, 2006, s.  1319 ( ISBN  9782213629377 )
  8. Pierre Biarnès, The end of the peanuts , L'Harmattan, Paryż, 2005, s.  37 ( ISBN  2-7475-9266-9 )
  9. por. Stare certyfikaty chrztów, ślubów i pogrzebów, posiadane przez biskupstwo Saint-Louis, cytowany przez Sylvain Sankalé „oryginalną społeczeństwa Metis: Saint-Louis z Senegalu do 18 -tego i 19 th stulecia”, w ethiopiques , n O  64 -65, 1 st i 2 nd  semestry 2000, s.  5 [1]
  10. Alexandre Corréard i Henri Savigny , Wrak statku fregaty Medusa, część wyprawy do Senegalu, w 1816 r. , Altair, Neuilly-sur-Seine, 2000, XIII-366 str. (ponowne wydanie faksymile)

Zobacz też

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne