Francois Bigot | |
Funkcje | |
---|---|
Intendent Nowej Francji | |
1748 - 1760 | |
Monarcha | Ludwik XV |
Poprzednik | Gilles Hocquart |
Następca | Ostatni posiadacz |
Biografia | |
Data urodzenia | 30 stycznia 1703 (chrzest) |
Miejsce urodzenia | Bordeaux , francja |
Data śmierci | 12 stycznia 1778 (w wieku 74 lat) |
Miejsce śmierci | Neuchâtel |
Narodowość | Francuski |
Ukończyć | Wydział Prawa w Bordeaux |
Religia | katolicyzm |
Stewardowie Nowej Francji | |
François Bigot , urodzony i ochrzczony 30 stycznia 1703 r. w Bordeaux (Saint-André), zmarł dnia12 stycznia 1778w Neuchâtel (Szwajcaria) i pochowany w Château Janjaquet w gminie Cressier (kanton Neuchâtel), jest francuskim administratorem kolonialnym . Był komisarzem Île-Royale i ostatnim intendentem Nowej Francji .
François Bigot, z rodziny szlacheckiej, przybył w 1748 r. jako namiestnik Nowej Francji. Jego rodzicami są Louis-Amable Bigot (Louis i Geneviève Massé / Macé), syndyk generalny króla Francji, oraz Marguerite Lombard (Joseph i Anne Lafitte), poślubiona w Bordeaux (Sainte-Eulalie) 30 kwietnia 1698 r.
Studiuje prawo na wydziale Bordeaux ; w wieku 20 lat, zdecydował się wejść do administracji Ministerstwa Marynarki (korzystającego z przystąpienia jego kuzyn Charles Jean Baptiste Fleuriau , hrabiego Morville, jako minister marynarki ).
Jego kariera rozwijała się, pracując najpierw jako pisarz pod zwierzchnictwem komisarza, sam został zwykłym komisarzem marynarki wojennej w Rochefort . 1 st May 1739został mianowany komisarzem-ordonateur w Louisbourg , w tym samym czasie, co nowy gubernator Île Royale , Isaac-Louis de Forant . Zadbał o zaopatrzenie kolonii, starał się rozwijać rybołówstwo, aby zrekompensować utratę Nowej Fundlandii (ale była to porażka), rozwinął handel (zwłaszcza z Indiami Zachodnimi i koloniami anglo-amerykańskimi. ).
Między innymi dzięki niemu w grudniu 1744 r. w Louisbourg doszło do buntu żołnierzy. Niektórzy przywódcy tego buntu zostaną oskarżeni przed sądami wojennymi, z których kilka zostanie straconych. Dostanie awans i zostanie mianowany Intendentem Nowej Francji.
Intendent Nowej FrancjiPo zdobyciu Louisbourg w 1745 przez Brytyjczyków, François Bigot został mianowany namiestnikiem Nowej Francji od 1748 roku . Bigot jest najbardziej znany ze swoich oszustw, które przyczyniły się do utraty Nowej Francji z Francuzów na rzecz Brytyjczyków podczas wojny siedmioletniej .
10 lipca 1748 Bigot, Bréard i Gradis , kupiec z Bordeaux, utworzyli Société du Canada . Do czasu likwidacji firmy 16 lutego 1756 r. zarobili prawie milion funtów zysku. Oskarżony o oszustwo i faworyzowanie, został odwołany do Francji w 1754 roku, aby odpowiedzieć na te oskarżenia. Powrócił jednak do Kanady w 1755 roku .
W trakcie dwuletniego procesu wśród głównych oskarżonych (55) znalazł się także drobny oficer Péan , który „z zadowoleniem przymknął oczy” na romans intendenta z żoną „sułtanem”, w zamian za „ważną rolę”. w „biznesie spożywczym”.
W środku z siedmioletniej wojny , wydatki rządowe dla Nowej Francji, a następnie pomnożyć przez 5 w 4 lata ( 1755 - 1759 ). Bigot i jego współpracownicy (z wyjątkiem Abrahama Gradisa ), w tym generał-gubernator Pierre de Rigaud de Vaudreuil , są oskarżani przez rząd francuski o kradzież dużej części tych pieniędzy.
Francja, w poszukiwaniu sprawcy francuskiego pogromu w Kanadzie , skazuje Bigota i jego współpracowników na spłatę tych sum podczas procesu znanego pod nazwą sprawy kanadyjskiej . Będzie musiał zapłacić 1 500 000 funtów jako restytucję.
Po ogłoszeniu wyroku na procesie 10 grudnia 1763François Bigot wyjechał z Francji do Szwajcarii , przez jakiś czas przebywał we Fryburgu, a następnie zamieszkał w Neuchâtel . To tutaj umarł12 stycznia 1778po krótkim powrocie do Francji w 1771 ; został pochowany w Château Janjaquet, na obrzeżach małej wioski Cressier , niedaleko Neuchâtel .
Kupił zamek i zamieszkał w nim dzięki finansowemu wsparciu przyjaciół.