Frederique Nalbandian

Autoportret Frédérique Nalbandian, 2018. Biografia

Narodziny	3 kwietnia 1967 Menton
Narodowość	Francuski
Trening	Aubusson National School of Decorative Arts Villa Arson Davis Senior High School ( fr )
Czynność	Artysta plastyk

Inne informacje

Stronie internetowej	www.frederique-nalbandian.com

Frédérique Nalbandian to francuska artystka multidyscyplinarna urodzona 3 kwietnia 1967 w Menton . Rzeźbiarka , wykonuje również rysunki , instalacje i performanse . Większość jego mydlanych rzeźb in situ ewoluuje w pomieszczeniach i na zewnątrz i zmienia się w czasie. Czasami interaktywne, wymagają udziału odwiedzającego.

Biografia

Po pierwszych lekcjach rysunku podczas roku studiów w liceum Davis High School (w) w Kalifornii , Frédérique Nalbandian w 1988 roku między National School of Decorative Art Aubusson , gdzie spędziła rok wcześniej, aby dołączyć do National School of Art w Villa Arson w 1989 roku poświęcił się twórczości artystycznej. W 1994 roku uzyskała rezydenturę artystyczną poświęconą rysowaniu w Ratti Foundation w Como pod kierunkiem Anish Kapoor i Karel Appel . Ona uzyskała wyższy dyplom krajowej ekspresji plastycznej (DNSEP) w 1996 roku.

Grafika

Podejście artystyczne

Rzeźbi mydło, grób czy model. Jej różne stany: stały, płynny, pieniący, musujący, kapiący, stalaktyzacja wynikają z działania wody.

W swoich pracach wykorzystuje także ubogie materiały, takie jak gips (w odlewach i tynkowanych różach), wodę, tkaniny, nici wełniane, ale także szkło i ceramikę.

Kształtuje mydło, modeluje je i tworzy formy, które zatrzymuje lub pozwala ewoluować, przekształcając w ten sposób czas w medium. Jego słownictwo dotyczące form plastycznych stale się powiększa: wytrąca się, zapada, listowie, fragmenty, kolumny, przegrody, ściany, liny czy bezpośrednio związane z anatomią ludzkiego ciała: uszy, mózgi, skóry, czaszki, dłonie, fallusy. Niektóre zostały narzucone przez samą materię. Jej formy, w swoim składzie iw procesie, który inicjują, stają się poetyckie, nabierają metafizyki materii ewokującej upływ czasu, erozję, przemianę, metamorfozę. Aluzja do tekstu Le Savon przez Francisa PONGE był decydujący od jego początków i nabrał kształtu podczas serii konferencji w Cerisy podczas współczesnych warsztatach wokół pisarza w 2015 roku, gdzie spotkała Pascal Quignard .

Podróż artystyczna

W 2001 roku wystawiała w przestrzeni Showcase Sztuki Współczesnej Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Nicei (MAMAC) w Nicei. W 2005 roku Gilbert Perlein, kurator muzeum, zaprosił go do udziału w wystawie poświęconej powstającej rzeźbie Forme a venire, której kuratorem był Bruno Cora, w Accademia di Belli Arte, partnerskiej Galerii dell'Accademia we Florencji .

Od 2006 roku kolekcjoner i krytyk sztuki Enrico Pedrini wystawiał go w Wenecji. Następnie wystawiała w Neapolu na wystawie Il Giallo d Napoli, której kuratorami byli Jean-Noël Schifano i Maria Savarese, a następnie w galerii Depardieu w Nicei. W tym samym roku zaprezentowała À hollow perdue w Galerie des Ponchettes w Nicei. Kontynuowała wystawy indywidualne i zbiorowe do 2016 roku, kiedy muzeum Jeana Cocteau, kolekcja Séverina Wundermana w Menton, pozwoliło jej pokazać wszystkie jej praktyki, instalacje in situ , ewoluujące rzeźby, rysunki, małe fragmenty ścian, odlewy gipsowe. z architekturą muzeum wybudowanego przez Rudy'ego Ricciottiego .

Współpracuje z pisarzami i krytykami sztuki, m.in. Pascalem Quignardem , Sophie Braganti , Alainem Freixe , Raphaëlem Monticellim, Alainem Amielem, a także z CIRM w formie instalacji, performansów czy książek.

Jego prace prezentowane były w wielu miejscach: muzeach, galeriach, obiektach sakralnych, centrach sztuki, na wystawach i targach, we Francji i za granicą.

Wystawy

Wystawy indywidualne

Chemin de roses, Pavillon de Vendôme Museum, Aix-en-Provence, 2020
The Falling Ear, drugie załamanie , we współpracy z Pascalem Quignardem , Savonnerie du Fer à cheval i PAC, ass. Zobaczmy, Marsylia, 2019.
Twarzą w twarz z Cezarem , Dialogi z Cezarem, z T. Francem, kaplica zamku Adhémar, Montélimar, 2019.
Gehenna , rzeźba złocone z czystego złota tynku dany Elias Sanbar , podczas IX XX edycja Międzynarodowego spotkaniach Monako i Morza Śródziemnego do Muzeum Morza Monako , a zawarte w zbiorach przyszłego Muzeum Narodowe Sztuki Nowoczesnej od Palestyna, konserwowana w Institut du monde arabe w Paryżu, 2018.
Pokojowe rekolekcje , ewoluująca rzeźba wystawiona w ogrodach Villa Saint-Cyr, Bourg-la-Reine , 2017.

De Aquis confusis , monografia, Muzeum Jeana Cocteau , kolekcja Séverina Wundermana , Menton, 2016.
The Falling Ear , MANCA Music Festival i Jean Cocteau Museum - kolekcja Séverina Wundermana, Menton, 2016.

Rysunki i rzeźby , Biały Dom, Marsylia, 2016.
Too Poetic , Galerie Kamila Régent, Saignon (Lubéron), 2016.

The Falling Ear , wystawa indywidualna i prawykonanie Ténèbres we współpracy z pisarzem Pascalem Quignardem i CIRM, Centre d'Art Le Moulin, La-Valette-du-Var, 2016.

Mille Liters , galeria Eva Vautier, Nicea, 2015.
Dwie pięciometrowe kolumny mydlane wzniesione w ogrodach szpitala Pasteura ( CHU de Nice ), 2015.
Reminiscencje , wystawa i Dni Dziedzictwa, kościół Sainte-Marie, doc. Zobaczmy, Puyloubier, 2015.
Współczesne warsztaty na temat Francisa Ponge , Colloques de Cerisy, Cerisy-la-Salle, 2015.
Niech tak będzie , na zaproszenie Jacqueline Gainon, Galerie Eva Vautier, Nicea, 2014.
Zobaczmy , Parc du Grand Saint-Jean, Aix-en-Provence, 2013.
Mirages , zestaw pięciu złotych kół zawieszonych nad niecką Domaine du Grand Saint-Jean, 2013.
Adduction , Archiwa departamentalne Bouches-du-Rhône „Architektury wody”, Marsylia, 2012.
Na tropie żywiołów , z Patrickiem Lanneau i CIRM, CIAC Carros, kuratorką Sophie Braganti , Carros, 2012.
Open Sky , Le Lab-Labanque, kurator Philippe Massardier, Aglomeracja Artois, Béthune, 2011. "
Entre-Temps II , galeria Depardieu, Nicea, 2010.
Fragmenty dźwiękowe, dźwiękowa i ewolucyjna instalacja wyprodukowana we współpracy z CIRM i galerią Depardieu Nice, 2010.
Mydła Quatre , Viapac, Jardins des Cordeliers, kurator Nadine Gomez, Digne-les-Bains, 2010 „S'Eaux”, instalacja końcowa, galeria Kamila Regent, Saignon (Lubéron), 2009.
Trésor , galeria Depardieu, Nicea, 2008.
Entre-Temps , Galeria Entropyart, Neapol, Włochy, 2008.
Lab Gallery , kurator Enrico Pedrini, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, 2008.
W Hollow Lost , Galerie des Ponchettes, Nicea, 2006.
In Creux perdue , kurator Enrico Pedrini, Galerie Depardieu, Nicea, 2006.
Apokalupsis , Centre d'Art Intercommunal, Istres, 2006.
Ivoire , w ramach wystawy Les Murs, un autre zdaniem , zorganizowanej przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Nicei i miasto Nicea, Frédérique Nalbandian stworzonej in situ w centrum miasta, 2004.
Frédérique Nalbandian , Obsydianowa głowa, Fort Napoleon, La Seyne-sur-Mer, 2003.

Wystawy zbiorowe (wybór)

Z przyjemnością II , Galerie Éva Vautier, Nicea, 2019.
Piękna i Bestia , Muzeum Jeana Cocteau, Menton, 2019.
Matki, Marie, marais, ekologia mitu , Muzeum Camargue, 2018.
Les Savonnières , Galerie Salle des Machines, rue des Savonnières, Les Eauditives, Tulon, 2017.
Ai Amore , Wystawa Sztuki Współczesnej, Setsuko i kurator Michele Dellaria, Rikuzentakata, Japonia 2016.
Impresje z warsztatów , Muzeum Château des Hauts de Cagnes, Cagnes-sur-Mer, 2016.
Sztuka ulotna , Parc de la Maison Blanche, Marsylia, 2015.
Międzynarodowe Targi Sztuki Współczesnej w Amsterdamie , Galeria Arkivio, Amsterdam, 2014.
Festiwal Mydła , Paris Fair Porte de Versailles, kurator Serge Malik, Paryż, 2013.
Abbey Contemporary Art, ex Abbazia di San Remigio, Parodi Ligure, Włochy, 2013
Impressions d'Ateliers , Galerie Maud Barral, stowarzyszenie South Art, Nicea, 2012.
Quatre , posterunek policji B.Clot-Goudard, doc. Zobaczmy, Les Vigneaux / Mont-Dauphin, 2012.
Historia występu na Riwierze Francuskiej od 1951 do dnia dzisiejszego , CNAC Villa Arson, 2012.
Rekonstrukcja , Musée Departmental Museum of Hautes-Alpes, Gap, 2012.
Rozwiązana Liga , Departmental Museum Museum, posterunek policji Dominique Angel, Gap, Hautes-Alpes.
Sztuka współczesna i Lazurowe Wybrzeże , kuratorzy Maurice Fréchuret i Ariane Coulondre, Galerie Depardieu, Nicea i Coaraze, 2011.
Historia występów na Riwierze Francuskiej od 1951 do dnia dzisiejszego , baza danych online, CNAC Villa Arson, 2011.
Odpoczynek , kaplica Sainte-Barbe, Bruay-la-Buissière, 2011.
Ściany widoczne, ściany niewidoczne , L'Art au Garage, Paryż, 2009.
Alios , Rzeźby w mieście, Miasto La Teste de Buch, 2009.
Zamek w budowie , posterunek policji A.Barruol, Château du Domaine d'Avignon, Les Saintes-Marie-de-la-Mer, 2009.
Il Giallo di Napoli, kuratorzy: Jean-Noël Schifano i Maria Savarese, Neapol, 2008.
New Sex Time , Galerie Helenbeck, Nicea.
Alter-ego , wystawa z Jeffreyem Hainesem, Galerie Chantal Helenbeck, Paryż, 2007.
Open 2007 , Le Lido, kurator Bonito Oliva, Wenecja, Włochy.
Madames , rzeźba i performance, kuratorowana przez Sophie Braganti, z Alainem Freixe i Raphaëlem Monticelli Théâtre de la Photographie, Nicea, 2006.

Przejęcia publiczne

Miracles , nabyte przez Muzeum Camargue, w Arles, 2018

Ritournelle i dwa rysunki, kolekcja FRAC-PACA, 2018.
Ordalie , kolekcja Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej Palestyny, 2018.
Mirage , in situ, Parc du Domaine du Grand Saint Jean, przejęty przez miasto Aix-en-Provence , 2016.
Kiedy okiennice , oryginalne rysunki z książki artystycznej Kiedy okiennice z Sophie Braganti , 30 ex. Edycja i kolekcja Isabel des Ligneris, Paryż / Awinion, 2015.
Deux , 2015, mydlane kolumny, ogrody szpitala Pasteura ( CHU de Nice ).

Granty i rezydencje

Artelinea-Ha , rezydencja i szkolenie, stworzenie limitowanej serii 30 sztuk ceramiki, 2016.
Narodowe Centrum Badań Muzycznych, ścieżka dźwiękowa "27éme jour, Nice 09-09-10", Nicea, 2012.
Voyons-Voir Residence, Szlak Sztuki Współczesnej „Quatre”, Les Vigneaux i Mont-Dauphin, 2012.
Produkcja, Rada Generalna, Muzeum Szkła Sars-Poterie, Nord Pas-de-Calais, 2011.
Fragments Sonores, Asysta przy produkcji, Narodowe Centrum Badań Muzycznych, Nicea, 2010.
Pomoc wydawnicza, Rada Regionalna PACA, 2010.
Pomoc wydawnicza, Rada Regionalna PACA, 2006.
Pomoc wydawnicza, Miasto Nicea, 2006.
DAP, Pomoc przy pierwszej wystawie osobistej, Galerie Soardi, Nicea, 2003.
Pomoc w przebudowie warsztatu, DRAC-PACA, 2002.
Rezydencja, Włoski Instytut Kultury Marsylia, Prowincja Salerno, Włochy, 2002.
Rezydencja, Salon z Widokiem, Galeria Kamila Regent, Saignon en Lubéron, 2002.
Rezydencja Unesco, Bejrut, Liban, 2000.
Laureat, projekt deweloperski Camino de Santiago we współpracy z architektem Loïc Gestin, 2007.

Katalogi i książki monograficzne

Chemin de roses, Frédérique Nalbandian, teksty Sophie Braganti i Cristel Roy, Pavillon de Vendôme Museum, Aix-en-Provence, 2020.
(en + fr) Frédérique Nalbandian ( tłumacz z francuskiego, pref. Jean-Louis Pautrot, il . Frédérique Nalbandian, fotograf François Fernandez), Pierwsze owoce spadającego ucha: Świadectwa , t. Objętość 1Numéro / Wydanie 1 - maj 2019, Université Saint-Louis, Missouri, USA, Jean-Louis Pautrot ( n o 1),2019, 8 pkt. ( ISSN 2642-2115 , OCLC 1089757944 , czytaj online )

Frédérique Nalbandian i Françoise Leonelli (kurator), muzeum Cocteau ( tłumaczona Jill Harry, pref. Françoise Léonelli, fotograf François Fernandez), De Aquis confusis [„Mieszanka wód”] (katalog wystawy), Menton, muzeum Cocteau,25 listopada 2016, 33 pkt. , 22 x 31 ( przeczytaj online )
Muzeum Gassendi ( tłumacz Jill Harry, pref. Nadine Gomez, fotograf François Fernandez, Jean-Denis Frater), Frédérique Nalbandian: mydła Quatre (katalog wystawy), Dignes-les-Bains, Muzeum Gassendi,czerwiec 2010, 48 pkt. , 14,8 x 21 cm ( ISBN 978-2-912450-14-2 ).
Galerie des Ponchettes, Frédérique Nalbandian: À hollow perdue (wystawa, Nicea, Galerie des Ponchettes,1 st lutego w 26 marca 2006), Nicea, Galerie des Ponchettes, 2006.

Katalogi wystaw zbiorowych / obecność prac w pracach

Agnès Cousin de Ravel, Pascal Quignard: Lives, works , Paris, Éditions L'Harmattan , coll. „Przestrzenie literackie”,15 stycznia 2018, 300 pkt. , 23 cm ( ISBN 978-2-343-13957-9 , czytaj online ) , Pascal Quignard i sztuka, „Książki, recenzje we współpracy z malarzami”, s. 215-216.

Anne Lovreglio i Aurélia ( pref. Fred Forest), Okrzyki artystów: manifesty awangardy: XIX-XX-XXI w. , cz. 1, Nicea, Ovadia (wydawnictwo), coll. „Wizje sztuki”,2018, 271 s. 22 cm ( ISBN 978-2-36392-239-7 , EAN 9782363922397 ).

Patrick Boussu (Koordynacja), Michel Franca (Tekst) i Ben Vautier (Wywiad) ( pref. Rébecca François, fotograf Jean-Michel Sordello), Impresje z warsztatów: Współczesna kreacja na Lazurowym Wybrzeżu , t. Ja, Nicea, Sztuka Południowa,lipiec 2012, 254 s. , 27,5 x 22 cm ( ISBN 978-2-9542113-0-5 ) , s. 144-149

Frédérik Brandi ( reż. ), Sophie Braganti (tekst krytyczny), Daniel Biga (tekst krytyczny) i Ondine Bréaud-Holland (tekst krytyczny), międzynarodowe centrum sztuki współczesnej Carros ( pref. Claude Renaudo, fotograf Séverine Comandatore i Marc Domage) , Frédérique Nalbandian i Patrick Lanneau: Śladami żywiołów (katalog wystawy), Carros,październik 2012, 680 th ed. , 48 pkt. , 22x28 cm.
Dominique Angel (reżyseria), Joëlle Metzger (reżyseria) i Frédérique Verlinden (kuratorka i reżyseria), Reconstitution , Musée museum départemental de Gap, Fage (wydawnictwo),2011, 168 pkt. , 16,5 x 23,5 cm ( ISBN 978-2-84975-249-4 , czytaj online ) , s. 84-89.
Philippe Massardier ( reż. ), Lab-Labanque ( fotograf Marc Domage), À Ciel Open (katalog wystawy), Béthune, Lab-Labanque,2012, 120 pkt. , 22 x 28 cm ( ISBN 978-2-919715-06-0 ) , s. 48-57.
(it) Jean-Noël Schifano (koncepcja, tekst krytyczny, tłumacz) ( tłumaczenie z języka włoskiego), Il Giallo di Napoli [„Żółty Neapolu”] (katalog wystawy), Neapol, INAC-AC ULISSE & CALIPSO,2008, 128 pkt. ( ISBN 978-88-6141-007-7 ) , s. 50Dzielenie się żółcią Neapolu , katalog, Éditions Inac-ac, Neapol, Włochy, s. 50, 2008, ( ISBN 88-6141-007-3 ) .
(it) Paulo de Grandis i Enrico Pedrini (en) (kurator i tekst krytyczny), OPEN 10:10, Międzynarodowa wystawa rzeźb i instalacji (katalog wystawy), Wenecja, Włochy, Éditions Arte Communications,sierpień 2007, 156 pkt. , 24 x 26 cm, s. 52, 53,135.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej, Intra-Muros (katalog wystawy), Nicea, Éditions Nice Museums,czerwiec 2004, 320 pkt. , 29,5 x 23,5 cm ( ISBN 2-913548-51-2 ) , "Ściany, inne spojrzenie", s. 9.

Książki artystyczne

Sophie Braganti (pisarka) i Frédérique Nalbandian (artystka) (30 egzemplarzy numerowanych od I do XXX), When the shutters (książka artysty), Forcalquier, Éditions Isabel des Ligneris,grudzień 2014, 55x32 cm.
Alain Freixe i Raphaël Monticelli ( il . Frédérique Nalbandian), Deux Madames de ville et d'eau , sl , Les cahiers du museur, coll. " Oprócz ",Marzec 2006, 29,7 × 42 cm.
Daniel Leuwers , Poor Book, Rich Book (odręczne księgi artysty przechowywane w Demeure de Ronsard, w klasztorze Saint-Cosme, La Riche, wystawione lipiec-wrzesień 2006), Paryż, Somogy Éditions d'art ,1 st wrzesień 2006, 148 pkt. , 21 x 28 cm ( ISBN 2-85056-999-2 , czytaj online ) , „Album Feuillets”, s. 40, 160, 161.
Frédérique Nalbandian, (bez tytułu) , Arles, La Fabrique sensible,Październik 2006, 96 pkt. , 25 cm ( ISBN 2-9518209-4-1 ).
Una poesia , wiersz Sophie Braganti zilustrowany przez Frédérique Nalbandian i Patricka Lanneau , 20 ex, ed. Pulcinoelefante, Włochy, 2005.

Bibliografia

Dokumenty artysty PACA (redaktor publikacji), „ Artyści od A do Z: Frédérique Nalbandian ” , na new.documentsdartistes.org (konsultacja 27 listopada 2018 r. ) , Biobibliografia .
„ artystów: Frédérique Nalbandian: Wystawy ” , na archives.villa-arson.org , Nicea, Villa Arson (dostęp 30 listopada 2018 ) .
" Wystawy: Od Aquis confusis " na www.museecocteaumenton.fr Jean Cocteau Museum Collection Severin Wunderman (dostęp na 1 st grudnia 2018 roku ) .
Galerie Eva Vautier " Artyści Frédérique Nalbandian " na eva-vautier.com , Nicea, Galerie Eva Vautier (dostęp na 1 st grudnia 2018 ) .
Catherine Macchi, Traces , La Valette-sur-Var, Centrum Sztuki Le Moulin,2016, 16 pkt. , strona 4
(it) Bruno Corà, Francesca Ciaravino i Gilbert Perlein (kurator MAMAC Nice, wybór artystów we Francji) ( tłumaczenie z włoskiego: Jennifer Franchina), Forme avenire: Premio David di Michelangelo , Florence, Gli Ori, Prato,14 czerwca 2005 r., 64 pkt. ( ISBN 88-7336-155-2 , czytaj online )
(it) Enrico Pedrini, „ OPEN10 – 2007: Francia – Frédérique Nalbandian ” [„OPEN10 – 2007: Francja – Frédérique Nalbandian”], na stronie www.artecommunications.com (strona wystawy rzeźb) ,2007(dostęp 5 grudnia 2018 r . ) .
(it) " Il Giallo di Napoli: Entropia art in progress, Napoli " , informacja prasowa, 1995-2015.undo.net (strona galerii) ,5 grudnia 2008(dostęp 5 grudnia 2018 r . ) .
Yves Robert (red. Publication), „ Frédérique Nalbandian: artist ” , wewnętrzna wyszukiwarka, www.cnap.fr , Paris-La Défense, National Centre for Plastic Arts (dostęp 5 grudnia 2018 ) .
„ Frédérique Nalbandian: A hollow lost: [Exhibition, Nice, Galerie des Ponchettes, od 1 lutego do 26 marca 2006] ” , na Tpm.fr (dostęp 3 lipca 2020 r . ) .
CIRM
Prasa i kontakty Pobierz program Newsletter Znajdź nas na Facebook Twitter , „ Upadek ucha - drugi upadek | Wystawy w Marsylii ” (dostęp 29 listopada 2019 )
https://www.montelimar-agglo.fr/application/files/7915/5871/0160/DossierPresseCesar-5.pdf
[wideo] Filmy RIMM: Ceremonia wręczenia nagród za IX edycję RIMM Panu Eliasowi Sanbarowi przez HSH Księcia Alberta II z Monako on Vimeo .
Poświadczenie Eliasa Sanbara, obecność dzieła w kolekcji przyszłego narodowego muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej w Palestynie, obecnie powierzonej Instytutowi Świata Arabskiego w celu konserwacji i ekspozycji.
Ariane Riou, „ Bourg-la-Reine: zrobiła rzeźbę… mydłem marsylskim ” , Île-de-France & Oise → Hauts-de-Seine, na www.leparisien.fr , Paryż, Le Parisien libéré ,22 kwietnia 2018 r.( ISSN 0767-3558 , dostęp 22 listopada 2018 ) .
Biały Dom, Ormiański Dwutygodnik: Biały Dom (zaproszenie na wystawę), Marsylia, Borough Hall 9 i 10 , 2 s. ( przeczytaj online [PDF] ) , s. 1-2.
„ [CIRM] Instalacja-performance Frédérique Nalbandian i Pascal Quignard w Marsylii ” (dostęp 27 listopada 2019 )
„ Tysiąc litrów , Frédérique Nalbandian. Wariacje Charlotte Pringuey-Cessac: Wystawa17 października w 5 grudnia 2015 » , Na eva-vautier.com (strona z galerią) (dostęp 5 grudnia 2018 r . ) .
Centre hospitalier universitaire de Nice ( fot. JP Deya, G. Voinot i I. Battarel), Pasteur 2 (broszura),maj 2015, 28 pkt. ( czytaj online [PDF] ) , „Środowisko artystyczne”, s. 24.
Dokumenty artysty PACA (reż. publikacji), „ Artyści od A do Z: Frédérique Nalbandian ” , na new.documentsdartistes.org (dostęp 9 stycznia 2019 r. ) , Œuvres/works. Dwa .
" " Niech tak będzie "Jacqueline Gainon and Frédérique Nalbandian " , z Galerie Eva Vautier (dostęp 30 listopada 2019 )
France Delville , „ Na tropie żywiołów – Art Côte d'Azur ” , na www.artcotedazur.fr (dostęp 27 listopada 2019 )
“ Artyści i wystawy: Frédérique Nalbandian, Patrick Lanneau. Na tropie żywiołów Sophie Braganti ” , na stronie www.visuelimage.com (dostęp 29.11.2019 )
Prasa uwolnienie , „ Frédérique Nalbandian ” , na www.artcotedazur.fr (dostęp 30 listopada 2019 )
„ EXHIBITION” Sound fragments” by Frédérique Nalbandian ” , na www.cirm-manca.org (dostęp 30 listopada 2019 )
Jean-Marie Panazol (red. Publikacja), „ Około czterdziestu federacyjnych partnerów na temat„ murów ”i tyle wydarzeń sprawi, że mury miejskie wibrują ” , na www.media-crdp.net , Futuroscope, Réseau Canopé , [ 2004] (dostęp 22.11.2018 ) , s. Tworzenie dzieł. Kość słoniowa .
Frédérique Nalbandian ( fot. Jeffrey Haines) (katalog wystawy), La Seyne-sur-Mer, Miasto La Seyne-sur-Mer, Departament Spraw Kulturalnych,wrzesień 2003, 12 pkt. ( ISBN 2-912282-77-2 , zawiadomienie BNF n o FRBNF14514036 , czytać online )
„ Wystawy czasowe ” , na www.museedelacamargue.com (dostęp 30 listopada 2019 )
„ 150 Anniversario dei rapporti Diplomatici fra Giappone e Italia ” , na www.it.emb-japan.go.jp (dostęp 29 listopada 2019 )
Jérôme Scholly (reż. Publikacja), „ Anciennes expositions: Artistes ” , fotografie w formacie jpeg, na stronie museum.hautes-alpes.fr (strona muzeum Hautes-Alpes) , Gap, Hautes-Alpes , [2011] (konsultacja na 5 grudnia 2018 ) , Nalbadian Frédérique. Wystawa Rekonstytucja… .
Sztuka współczesna i Lazurowe Wybrzeże. Terytorium eksperymentów, 1951-2011 (komunikat prasowy), sl , sn ,2011, 32 pkt. ( przeczytaj online [PDF] ) , Inne miejsca eksperymentów, „Coaraze. Instalacje plenerowe w mieście ”, s. 10.
[ Społeczność aglomeracyjna Béthune-Bruay, Artois-Lys Romane ], „ Otwarte niebo: dziedzictwo górnicze i sztuka współczesna ” , materiały prasowe [PDF] , na www.calonne-ricouart.fr , Mairie de Calonne-Ricouart , [2011] (konsultacja w dniu 5 grudnia 2018 r. ) , s. 10-11 Bruay-la-Buissière. Chapelle Sainte-Barbe Frédérique Nalbandian. Odpocznij .
Certyfikat zakupu, 4 lutego 2019 r., Arles, od Estelle Rouquette, kustosza muzeum Camargue. Pięć marsylskich dziewic mydlanych, które składają się na dzieło Cudów, zostało wystawionych i przetestowanych z wodą pozostawioną do dyspozycji zwiedzających. Utrzymywane w stanie suchym od listopada 2018 r. rzeźby zostaną włączone do inwentarza zbiorów publicznych muzeum wraz z Ministerstwem Kultury, po okresie obserwacji ewolucji materiału (mydła) i jego dobrej konserwacji. komisja naukowa muzeów Francji.
Frac Provence-Alpes-Côte d'Azur: Collection , „ Frac Provence-Alpes-Côte d'Azur: Collection ” , na Navigart.fr ,16 października 2019 r.(dostęp 30 listopada 2019 )
Marie-Pierre Sicard-Desnuelle (sprawozdawczyni), Maryse Joissains-Masini (burmistrz) i in. „ Extract: n o DL.2016-281 ” Rejestr obrad rady miejskiej miasta Aix-en-Provence , Aix-en-Provence, miasta Aix-en-Provence,20 czerwca 2016, odsłony 1-23 ( przeczytaj online [PDF] , dostęp 22 listopada 2018 ).
CHU Nice, Pasteur 2 , Nice, CHU Nice,maj 2015( czytaj online ) , Środowisko artystyczne s. 21
Frédérique Nalbandian, Chemin de roses , Aix-en-Provence, Pavillon de Vendôme Museum,kwiecień 2020, 44 pkt. ( ISBN 978-2-905195-37-1 )