Frederick Augustus I st (król Saksonii)

Fryderyka Augusta I św
Rysunek.
Portret Fryderyka Augusta I pierwszego króla Saksonii.
Tytuł
Król Saksonii
6 sierpnia 1806 - 5 maja 1827
( 20 lat, 8 miesięcy i 29 dni )
Poprzednik On sam (książę-elektor Saksonii)
Następca Antoine, ja er
Książę warszawski
9 czerwca 1807 - 9 czerwca 1815
( 8 lat )
Przewodniczący Rady Stanisław Małachowski
Stanisław Kostka Potocki
Poprzednik Stanisław II (król Polski)
Następca Alexander I st Russian (Królestwo Kongresu)
Książę-elektor Saksonii
Fryderyk August III
17 grudnia 1763 - 6 sierpnia 1806
( 51 lat, 5 miesięcy i 23 dni )
Regent François-Xavier de Saxe (1763-1768)
Poprzednik Fryderyk IV
Następca On sam (król Saksonii)
Biografia
Dynastia Dom Wettina
Data urodzenia 23 grudnia 1750
Miejsce urodzenia Drezdeński elektorat Świętego Cesarstwa Saksonii
Data śmierci 5 maja 1827
Miejsce śmierci Drezdeńskie Królestwo Saksonii
Pogrzeb Drezdeńska Katedra Świętej Trójcy
Tata Fryderyk IV Saksonii
Matka Marie-Antoinette z Bawarii
Małżonka Amélie z Deux-Ponts-Birkenfeld
Dzieci Augusta Saksonii
Frederick Augustus I (król Saksonii) Frederick Augustus I (król Saksonii)
Królowie Saksonii
Książęta Warszawy

Frederick Augustus the Just , po niemiecku Friedrich-August der Gerechte , urodzony w Dreźnie dnia23 grudnia 1750 i zmarł w tym samym mieście dnia 5 maja 1827Czy elektor Saksonii od 1763 do 1806 roku pod nazwą Fryderyka Augusta III , króla Saksonii pod nazwą Fryderyka Augusta I st od 1806 do 1827 roku i Duke Warszawy od 1807 do 1815 roku .

Rodzina

Fryderyk August Józef Maria Anton Johann Nepomuk Aloys Xaver urodził się na dworze w Dreźnie w 1750 roku. Jest najstarszym synem księcia Fryderyka Christiana Saksonii i jego żony Marii Antoniny Bawarii . Przez swojego ojca jest wnukiem Augusta III , króla Polski i elektora Saksonii oraz Marii Józefa Austrii , córki cesarza Józefa I, pierwszego cesarza rzymskiego . Ze strony matki jest wnukiem Karola VII , cesarza rzymskiego i księcia elektora Bawarii .

Członek Izby Wettin Frédéric Auguste jest siostrzeniec królowej Hiszpanii Marie-Amélie de Saxe , żony króla Karola III , z Dauphine Francji Marie-Josephe de Saxe , żona Dauphin Louis Francji , z Clément-Wacława de Saxe , arcybiskup-elektor z Trèves którzy powitają francuskich emigrantów uciekających przed rewolucją w jego kapitale Koblenz , Kunegunda de Saxe , opatką Thorn i Essen, Charles-Christian de Saxe , Sovereign księcia Kurlandii, z Alberta Sachsen -Teschen , żonaty z arcyksiężną Marie-Christine Austrii i generalnym gubernatorem austriackiej Holandii , Marie-Anne of Saxe , żoną księcia-elektora Maksymiliana III Józefa Bawarii i Franciszka Ksawerego Saksonii , królewskiego księcia Saksonii i Polski, dowódca armii saskiej w czasie wojny siedmioletniej, następnie marszałek wojsk króla Francji Ludwika XV .

Przystąpienie do elektoratu i regencja

5 października 1763 roku zmarł król August III . Jego najstarszy syn, Fryderyk-Christian, zastąpił go na stanowisku księcia-elektora Saksonii pod imieniem Fryderyk IV . Ten ostatni nie zostaje jednak ogłoszony królem Polski , pozostawiając tron Stanisławowi Poniatowskiemu . Dwa miesiące później, 17 grudnia 1763 roku, w wieku 41 lat zmarł również Fryderyk IV. Jego najstarszy syn Frédéric-Auguste został wówczas ogłoszony księciem-elektorem Saksonii pod imieniem Frédéric-Auguste III. Mając zaledwie 13 lat, po raz pierwszy rządził pod regencją swojej matki i wuja, księcia François-Xaviera , ulubionego brata Delfina Francji i zmarłej królowej Hiszpanii Marii-Amélie .

W ten sposób François-Xavier zostaje regentem z tytułem księcia administratora. Miał zdrowy rozsądek, aby dzielić swoją funkcję ze swoją szwagierką, księżniczką elektą Marią Antoniną z Bawarii , nazywaną „  owdowiałą księżniczką  ” i rządził Saksonią przez pięć lat, reorganizując finanse i reorganizując administrację.

Księżniczka sprzeciwiła się pragnieniu jej szwagra zrzeczenia się roszczeń syna do tronu polskiego i odmówiła uznania nowego króla Stanisława II , w przeciwieństwie do François-Xavier, który zawarł pakt z Królestwem Polskim 11 kwietnia, 1764.

W 1768 roku regencja François-Xavier mogła tylko przyćmić Fryderyka Augusta, osiemnastoletniego obecnie księcia-elektora. Ponadto reformy, które przeprowadził, stworzyły dla niego pewną liczbę wrogów.

1 st październik 1768, personel zaczyna królować jako Frederick Augustus elektora saskiego .

Książę Elektor

W 1769 roku Frédéric-Auguste poślubił Amélie de Deux-Ponts-Birkenfeld , córkę Frédéric-Michel de Deux-Ponts-Birkenfeld i Françoise de Palatinat-Soulzbach . Z tego związku urodziło się dziecko: Maria Augusta Saksonii (1782 - 1863), zwana infantką polską .

W 1780 roku, po wojnie o sukcesję bawarską , ofiarował baronowi de Breteuil, ambasadorowi Francji na dworze wiedeńskim , piękny cieszyński stół .

W 1791 r. Nowa polska konstytucja z 3 maja , uchwalona przez Stanisława II , przywróciła dynastii saskiej prawa na tronie polskim, a także monarchię dziedziczną , kładąc kres monarchii elekcyjnej . Wnukowi króla Augusta III RP , Fryderykowi Augustowi, który nie zrezygnował ze swoich roszczeń, zaproponowano tron, ale w obliczu groźby wojny z Rosjanami odmówił. Następnie, w czasie wojen z Rewolucji Francuskiej (1792 - 1799), starał się zachować neutralność.

Nadejście Królestwa Saksonii

Sprzymierzeniec Prus podczas III Koalicji , jego wojska zostają pokonane przez Francuzów .

Po bitwie pod Jeną i na mocy traktatu pokojowego podpisanego w Poznaniu , woj11 grudnia 1806elektorat Saksonii zintegrował konfederację Renu . Obiecał zapewnić Napoleon I er wojska pomocnicze: w zamian otrzymał w 1806 r. Tytuł króla saskiego im. Fryderyka Augusta I św . Na mocy traktatu pokojowego podpisanego w Tylży ,9 lipca 1807król Prus przekazał powiat Cottbus królowi Saksonii.

Przez Traktat Schönbrunn (14 października 1809) Cesarstwo Austriackie sceduje enklawy, które posiadało w Saksonii: zgodnie z artykułem 3 traktatu „ Cesarstwo ceduje i pozostawia JM królowi Saksonii enklawy zależne od Czech i wchodzące w skład Królestwa Saksonii, a mianowicie parafie i wsie Günthersdorf, Taubentränke, Gerlachsheim, Leukersdorf , Schirgiswalde , Winkel itd. ”.

Książę warszawski

Po zdobyciu Berlina (27 października 1806), Przy czym armia francuska , w tym Legii Północnej dowodzona przez generała Zajączka , zajęte Poznań na 6 listopada i Warszawie na listopada 28 . Napoleon uzyskał wtedy wiec księcia Józefa Poniatowskiego . W tym samym czasie doszło do kilku powstań agrarnych (zdobycie Jasnej Góry ), ale władze francuskie stanowczo odradzały ich uogólnienie.

W styczniu 1807 r. Napoleon powołał komisję rządową złożoną z siedmiu polskich osobistości z bardzo wysokiej liberalnej arystokracji, której przewodniczył Stanisław Małachowski  ; stworzył także pięć ministerstw (Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych, Skarbu, Wojny i Policji) i ustanowił pobór do wojska liczącego 39 000 ludzi. Pierwszym zadaniem nowego rządu jest zaopatrzenie wojsk francuskich, które pokonały Rosjan w Prusach Wschodnich , w Eylau w lutym, a zwłaszcza we Friedland w czerwcu.

Traktat z Tylży (7 lipca 1807) przypisuje Księstwu w istocie terytoria zabrane przez Prusy Polsce w czasie zaborów w latach 1793 i 1795 ( Prusy Nowowschodnie , Nowy Śląsk i Prusy Południowe ); jednak wschodnia część Prus Wschodnich Nowych, a mianowicie Białystok , Bielsk Podlaski i północne Polesie , zostały scedowane na Rosję . Prusy zachowują większość swoich dóbr z 1772 r., Z wyjątkiem należących do księstwa regionów bydgoskiego , chełmińskiego i grudziądzkiego . Z drugiej strony Gdańsk (Gdańsk), przejęty w maju 1807 r., Ponownie staje się wolnym miastem , teoretycznie pod wspólną ochroną Prus i Saksonii , w rzeczywistości pod protektoratem francuskim, z garnizonami francuskimi i polskimi.

Księstwo Warszawskie zajmuje powierzchnię 101,5 tys. Km² i jest podzielone na sześć departamentów: warszawski , poznański , kaliski , bydgoski , płocki i łomżyński . Książęca korona jest przypisana do króla Saksonii, sojusznik Napoleona, członek dynastii królewskiej, której członkowie zajmowali tron Polski od 1709 do 1762 roku .

Frederick Augustus nazwie Wielki Książę Warszawski (pod polską nazwą Fryderyk August I ), jego przodkowie, którzy panowali nad Polsce w XVIII -tego  wieku.

Plik 22 lipca 1807w Dreźnie , stolicy Saksonii, Napoleon nadaje księstwu konstytucję , której artykuł nakłada na nowe państwo francuski kodeks cywilny . Konstytucja jest kontrasygnowana przez członków polskiej komisji rządowej.

W 1809 roku, podczas wojny V Koalicji , Austria wyszła z neutralności i zaatakowała Bawarię i Polskę. Józef Poniatowski wygrał bitwę pod Raszynem (kwiecień 1809), ale potem wolał ewakuować Warszawę, którą okupowano 21 kwietnia . Austriacy zaatakowali wtedy na zachód ( Toruń ). Skrytykowany gwałtownie, Poniatowski odkupuje się, zdobywając Lwów  ; Warszawa została wyzwolona w czerwcu, Kraków został zajęty 15 lipca. Niepewna polityka Rosji, w zasadzie sojusznika Francji, ale wahającej się przed atakiem na Austriaków, pozwala Polakom na rozszerzenie terytorium. Pokój w Schönbrunn , podpisanego w dniu 14 października 1809 roku, przypisuje Księstwa część Galicji położony na zachód od Sanu , a także Krakowa , Sandomierza i Lublina , a Lwów pozostaje w Austrii i Rosji uzyskuje Tarnopola .

Powierzchnia księstwa wzrasta do 155 000 km²; jego populacja wynosi obecnie 4300000.

1812 to rok wielkiej ofensywy Napoleona przeciwko Rosji . Polskie siły zbrojne są całkowicie pod jego władzą przez księcia Poniatowskiego , ministra wojny księstwa, który zostanie marszałkiem Francji . W szeregach armii napoleońskiej przeciw Rosjanom walczy ponad 100 000 Polaków Księstwa. Ponadto księstwo musi udźwignąć ciężar sporego garnizonu francuskiego.

Polacy mają wówczas nadzieję, że księstwo zostanie podniesione do rangi królestwa, a ziemie litewskie wyzwolone przez Napoleona zostaną zjednoczone z królestwem, co pozwoli na odbudowę Związku Polsko-Litewskiego . Ostrożny Napoleon nie złożył jasnej obietnicy, która wiązałaby mu ręce.

Książę oddaje władzę Radzie Ministrów i Sejmowi Księstw, który bez skutku proklamuje przywrócenie Królestwa Polskiego i zjednoczenie z Wielkim Księstwem Litewskim . Fiasko kampanii rosyjskiej zmusza do powrotu do statutu księstwa.

Kongres Wiedeński i ograniczenia

Następnie Fryderyk August I jako pierwszy pozostał wierny sprawie Napoleona: został ukarany utratą jednej trzeciej Stanów, które wróciły do ​​Prus, rodząc Prowincję Saksonii ( Łużyce , Turyngia , część de la Misnie , Mansfeld , Querfurt , itp.) Na Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku , Austria odmówiła obecności Prus na jej północno-zachodnich granicach. W istocie król Prus zaproponował Kongresowi oddanie Nadrenii suwerenowi saksońskiemu w zamian za aneksję Saksonii.

Podczas kongresu wiedeńskiego mocarstwa sprzymierzone odebrały mu także Księstwo Warszawskie (przypisywane carowi Aleksandrowi, który został „  królem Polski  ”), a także znaczną część jego dziedzicznych państw przypisywanych Prusom. W pewnym momencie rozważano nawet oddanie całego królestwa Prusom, a Fryderyk August odebrał w ramach rekompensaty odebranej Francji Nadrenii , ale ten projekt nie został zrealizowany.

Koniec panowania

Po kongresie wiedeńskim Fryderyk August, nadal król Saksonii, został jednak uznany za pokonanego przez inne mocarstwa, takie jak Prusy .

Jego roszczenia wobec Polski są teraz daremne, ponieważ ponownie dzieli się ona na trzy części:

Jedyna córka króla Augusta Saksonii , zwana Infantką Polską , zachowała swoje roszczenia do tronu polskiego aż do swojej śmierci w 1863 roku.

Nazywany „sprawiedliwymi” , Fryderyk August zmarł w Dreźnie dnia5 maja 1827. Korespondent z Drezna pisze: „Król Saksonii właśnie umarł po dwóch dniach choroby. Wczorajszy dzień zniweczył nadzieje zrodzone z poprzedniego dnia. Po bardzo niespokojnym śnie uznano, że siły stopniowo się zmniejszają, a jej Stan Królewskiej Mości stał się taki, że kilkakrotnie sądzono, że przestała istnieć. O drugiej po południu gorączka wzrosła i nagle ogarnęła ją zupełna ospałość. Agonia zaczęła się wieczorem o godzinie 19:00. i tego ranka o godzinie 7 1/4 upłynął czas królowi. 2 maja król usłyszał mszę w swoich komnatach i starał się rozwiać niepokoje królowej. " Według pruskiego dziennika państwowego była to nerwowa apopleksja, która zakończyła dni króla Saksonii w wyniku przeziębienia, które nabrał podczas polowania.

Zgodnie z obowiązującym w Saksonii prawem salickim jego następcą zostaje jego brat Antoine .

Uwagi i odniesienia

  1. http://www.muenzauktion.com/strueken/pic/090302016bz.jpg
  2. Xavier Saxe i Arsène (1828-19) Autor tekstu Thévenot , Niepublikowana korespondencja księcia François Xavier de Saxe: znany we Francji pod imieniem hrabiego Lusace / poprzedzony notatką o jego życiu autorstwa Arsène Thévenot, ... ,1874( czytaj online )
  3. Traktat pokojowy między Jego Królewską Mością Cesarzem Francji, Królem Włoch i Jego S elektorem Saksonii, podpisany w Poznaniu 11 grudnia 1806 r., Artykuł 2: „  Wyborczy SAS przystępuje do Traktatu Konfederacji i Sojuszu zawartego w Paryżu dnia 12 lipca bieżącego roku, a przez swoje przystąpienie wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki sojuszu w taki sam sposób, jak gdyby była główną układającą się stroną wspomnianego traktatu  ”.
  4. Traktat cytowany powyżej, artykuł 3: „  Wyborczy SAS przyjmie tytuł króla [Saksonii] i zasiądzie w kolegium i w randze królów, zgodnie z kolejnością jego wprowadzenia  ”.
  5. Traktat pokojowy między Jego Królewską Mością Cesarzem Francji, Królem Włoch i Jego Królewską Mością Królem Prus, podpisany w Tylży 9 lipca 1807 r., Artykuł 12: „  JM Król Prus sceduje pełną własność i suwerenność na JM Król Saksonii, Okręg Cotbuser lub powiat Cotbus na Dolnych Łużycach  ”.
  6. Traktat cytowany powyżej, artykuł 6: „  JM Cesarz Francuzów, Król Włoch, zobowiązuje się dokonać cesji na rzecz JR Króla Saksonii na mocy przyszłego traktatu pokojowego z Prusami, Okręgiem Cotbuser lub okręgiem Cotbus  ”.
  7. Beauvois, str. 193.
  8. Le Belge, 13 maja 1827
  9. Le Belge, 15 maja 1827

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne