Brat Pedro de Zaldivia i bandyta Maragato

Brat Pedro de Zaldivia i bandyta Maragato Obraz w Infobox.
Artysta Francisco de Goya
Przestarzały 1806 - 1807
Techniczny Olej na drewnie
Wymiary (wys. × szer.) 29,2 × 38,5 cm
Ruch Przedromantyzm
Kolekcja Art Institute of Chicago
Lokalizacja Art Institute of Chicago , Chicago ( Stany Zjednoczone )

Brat Pedro de Zaldivia ucieka Maragato ( hiszpański  : Fraile Pedro de Zaldivia y el bandido Maragato ) to cykl sześciu obrazów wykonanych przez Francisco de Goya między 1806 i 1807 , który został namalowany po zdobyciu tego bandyty tego samego roku i emocji to podnieciło.

Kontekst

Pedro Piñero, znany jako „  el Maragato  ”, był rozbójnikiem, skazanym na śmierć, ale którego wyrok został przekształcony w ciężką pracę na potrzeby arsenałów Kartageny w 1804 r. Po ucieczce dotarł do Toledo i popełnił po drodze kilku uzbrojonych rabunki. Następnie próbował wziąć jako zakładnika brata Zaldivię, Pedro, ale ten ostatni był w stanie odwrócić sytuację i schwytać bandytę.10 czerwca 1806 w okolicy Oropesa.

Odwaga zakonników zainspirowała wiele popularnych tekstów, w których Goya uczestniczy w tych sześciu obrazach na drewnie, które czyta się jak powieść fotograficzna. Goya oparł się na koncie opublikowanym w Madrycie miesiąc po schwytaniu mężczyzny.

Analiza

Goya definitywnie odchodzi od rokokowego i neoklasycystycznego stylu swoich majos i jego prac łotrzykowskich, stawiając na realizm i popkulturę z dwoma reprezentatywnymi postaciami: bandytą i mnichem.

Ten powrót do realizmu jest obecny w tych obrazach na dwa lata przed wojną napoleońską, kiedy malarz w niemal publicystyczny sposób przepisał sceny, których był świadkiem. Podobnie realistyczna przemoc scen z tej serii poprzedza cykl katastrof wojennych . Te podejścia - realizm, przemoc i kultura popularna - nie są więc następstwem wojny o niepodległość, malarz rozpoczął ten rozwój już w 1806 roku, zgodnie z tradycją dzikiego malarstwa z lat 90-tych XVIII wieku.

Z drugiej strony obraz ma charakter bardzo spontaniczny, bliższy studium niż gotowemu dziełu, akcentując zarówno dynamizm scen, jak i popularność dzieła.

Opis

Uwagi i odniesienia

Załączniki

Biblioteka

Linki zewnętrzne