Fort Liouville


Ten artykuł to zarys dotyczący historii , architektury czy urbanistyki , domeny wojskowej i Mozy .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Fort Liouville
Obraz poglądowy artykułu Fort de Liouville
Opis
Rodzaj pracy fort z masywem centralnym
Daty budowy od 1876 do 1880
Wzmocniony pas kurtyna obronna wyżyn Mozy
Posługiwać się fort kurtynowy
Obecne wykorzystanie wycieczki z przewodnikiem i komentarzem
Obecny właściciel ?
Garnizon około 750 mężczyzn
Uzbrojenie szańcowe 25 armat i 4 moździerze
Uzbrojenie flankujące 10 kawałków
Organy pancerne Mougin Model 1876 wieżyczka
Specjalna modernizacja betonu 1895
1900 program
Terminy restrukturyzacji 1909-1910
Wieżyczki 75  mm, głowica rewolwerowa , maszynowy pistolet wieży.
Kazamaty Bourgesges nic
Obserwatorium trzy obs. pancerniki
Garnizon 686 mężczyzn w 1914 roku
Program komplementarny 1908 wzmocnienie wieży Mougin
Szczegóły kontaktu 48 ° 49 ′ 51 ″ północ, 5° 37 ′ 21 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Moza
(Zobacz lokalizację na mapie: Moza) Fort Liouville
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Fort Liouville

Silny Liouville , krótko nazywany silny Stengel , jest częścią systemu fortyfikacji Sere de Rivieres utworzonej wokół Verdun od 1875 roku, a część obronną kurtyną Hauts de Meuse .

Geografia

Znajduje się w gminie Apremont-la-Forêt , w Liouville , w departamencie Moza .

Fabuła

Budynek został wybudowany w latach 1876 i 1878 , a została wzmocniona między 1892 a 1910 r .

Przez dekret z dnia21 stycznia 1887The Minister wojny Georges Boulanger zmienia nazwę wszystkie forty , baterie i baraki z nazwiskami byłych dowódców wojskowych. W przypadku fortu Liouville jego „  nazwa Boulanger  ” odnosi się do generała rewolucji Henri Christiana Michela Stengela . Nowa nazwa jest wygrawerowana na frontonie wejściowym. Ponieważ13 października 1887, następca Boulangera w ministerstwie, Théophile Ferron , uchyla dekret. Fort oficjalnie wznawia swoją poprzednią nazwę, zachowując na frontonie nazwę Boulanger.

Od 23 września 1914, wojska niemieckie bombardują fort pociskami dużego kalibru. Jeden z dwóch wieżach wyposażonych w pistolecie 155  mm , jest uszkodzona 27. Pojawienie się na 8 -tego  korpusu umożliwia zarządca dać silne rozkaz ewakuacji30 września. Zlikwidowany po ośmiu dniach bombardowania fort będzie służył jedynie jako punkt obserwacyjny do 1918 roku, kiedy wieża, która pozostała nienaruszona, będzie stanowić wsparcie dla wojsk amerykańskich podczas wznowienia wysunięcia Saint-Mihiel .

Rozbudowy pozostałości fortu podjęło się w 1989 roku „Stowarzyszenie Ochrony Fort de Liouville” pod przewodnictwem Jackie Bruneteau, założyciela. Przydomek Włochaty Liouville, ponieważ nierzadko można było zobaczyć go ubranego w strój Piou-Piou lub Horizon Blue. Utożsamiał się z żołnierzami Wielkiej Wojny i chciał żyć jak oni, przeniósł się do fortu w 1988 roku i przez 4 lata bez wody i prądu będzie podejmował różne prace porządkowe, aby na większą skalę odkrywać historię miejsc . On umrze dalej26 kwietnia 1992 r. podczas corocznych ceremonii Crête des Eparges.

Fort de Liouville jest sceną pierwszej powieści Émile'a Drianta , alias Captain Danrit  : La Guerre de Forteresse (pierwsza część La Guerre de Demain ), opublikowanej w 1892. Emile Driant przebywał tam w 1880 na misję badawczą. jako młody porucznik w 54 -go pułku piechoty , a nie sporządzać plany.

Zobacz również

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. "  Le fort de Liouville lub fort Stengel  " , na fortiffsere.fr (dostęp 13 lutego 2017 )
  2. Uwaga n O  5285 na25 marca 1886 r.od ministra wojny Boulangera do generałów dowodzących regionami wojskowymi; dekret prezydencki z21 stycznia 1887 o nowe nazwy fortów, baterii i koszar na wniosek ministra wojny generała Boulangera.
  3. Litera N O  14980 bis le13 października 1887 Ministra Wojny gen. Ferrona, uchylający dekret prezydencki z 21 stycznia.