Uzbeckie Siły Zbrojne

Uzbeckie Siły Zbrojne
Standard sił zbrojnych.
Fundacja	1992
Gałęzie	Armia Sił Powietrznych Gwardii Narodowej
Siedziba	Taszkent
Przykazanie
Głównodowodzący	Shavkat Mirziyoyev
Siła robocza
Dostępne do służby wojskowej	6340220 mężczyzn 6.432.072 kobiet
Nadaje się do służby wojskowej	4.609.621 mężczyzn 5.383.233 kobiet
Każdego roku osiąga wiek wojskowy	324 722 mężczyzn 317 062 kobiet
Majątek	55.000
Budżety
Procent PNB	2% lub 3,7% (szacunki z 2005 r.)
Przemysł
Zagraniczni dostawcy	Francja Rosja Turcja Stany Zjednoczone Chiny

Uzbecki Armed Forces (w uzbecki  : O'zbekiston Qurolli Kuchlari ) to siła obrony składa się z wojsk lądowych , w lotnictwie i gwardii narodowej. Zostały założone w 1992 roku po rozpadzie ZSRR . Naczelnym Wodzem Sił Zbrojnych jest prezydent Islom Karimov .

Oficerowie są szkoleni w Wyższej Szkole Piechoty w Taszkiencie , dawnej szkole Armii Czerwonej w czasach radzieckich.

Doktryna i partnerstwo z Rosją

Jej misją jest zachowanie suwerenności i integralności terytorialnej Republiki Uzbekistanu oraz pokoju i bezpieczeństwa ludności.

Pobór jest obowiązkowa, a wojsko ma 55.000 aktywnych pracowników. Uzbekistan i Rosja podpisały pakt o wzajemnej obrony 2005, a zatem bliższą współpracę wojskową. Rząd uzbecki również stara się sprofesjonalizować swoją armię.

Wyposażenie sił zbrojnych

Jego wyposażenie Jest w dużej mierze odziedziczone po jednostkach Armii Czerwonej stacjonujących na terytorium Uzbekistanu po rozpadzie ZSRR w 1991 roku.

Land Force

Indywidualne wyposażenie

• AK-47  ;
• AK-74  ;
• SVD  ;
• Makarov PM  ;
• PKM .

Czołgi / pojazdy opancerzone

• 170 T-62  ;
• 100 T-64  ;
• 70 T-72  ;
• 180 BMP-1  ;
• 172 BMP-2  ;
• 13 BRDM-2  ;
• 24 BTR-60  ;
• 36 BTR-70  ;
• 290 BTR-80 .

Artyleria

• 60 BM-21 Grad  ;
• 49 BM-27 Uragan  ;
• 18 2S1 Gvozdika  ;
• 60 2S9  ;
• 540 haubic 122mm A18 (D-30);
• 140 haubic 152 mm 2A36.

Siły Powietrzne

Służba Straży Granicznej

Służby specjalne

Uzbekistan National Security Service i MSW utrzymują kilka batalionów specnazu (Scorpions, Bars, Alfa), wykorzystywanych w walce z terroryzmem głównie w przygranicznych regionach Tadżykistanu i Kirgistanu .

Rangi i odznaki

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Military of Uzbekistan  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (w) „  Konstytucja Republiki Uzbekistanu, rozdział 26. Obrona i bezpieczeństwo  ” (dostęp: 31 października 2012 )

Bibliografia

• (en) Roger N. McDermott, Siły zbrojne Republiki Uzbekistanu 1992–2002: Zagrożenia, wpływy i reformy, The Journal of Slavic Military Studies , tom 16,2 czerwca 2003, strony 27–50.