Joux Forest
| Joux Forest | |||
| Lokalizacja | |||
|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 46 ° 50 ′ 21 ″ na północ, 6 ° 00 ′ 03 ″ na wschód | ||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Franche-Comte | ||
| Departament | Jura / Doubs | ||
| Wysokość maksymalna Minimalna |
995 m 634 m |
||
| Dopełnienia | |||
| Status | głównie państwowe | ||
| Administracja | Krajowe Biuro Leśnictwa | ||
| Esencje | jodła , świerk , buk | ||
Geolokalizacja na mapie: Franche-Comté
| |||
Joux las to las w Jura i działów Doubs znajdujących się na krawędzi drugiego Jura płaskowyżu , na wysokości między 634 a 995 metrów. Większość masywu należy do domeny. Rozciąga się na południu przez las Fresse, a na północy przez las Levier .
Uważany jest za jeden z najpiękniejszych jodeł we Francji. Niektóre z największych drzew osiągają prawie 50 metrów wysokości. Jodły stanowią około 70% osobników, przed świerkami (około 20%) i bukami (10%).
Tradycja głosi, że niektóre wyjątkowe drzewa są wybierane na prezydenta. Od 1897 roku tytuł ten otrzymały cztery drzewa. Obecny, wyznaczony w 1964 roku, potrzebował ponad dwustu lat, zanim osiągnął obecny rozmiar 45 metrów, a jego średnica wynosi 1,20 metra.
Opis
Według strony internetowej NFB:
Ogólnie rzecz biorąc, te lasy iglaste to stare i często niedostatecznie eksploatowane lasy. Po kilku latach ostrożnego zarządzania nagromadziły się tam bardzo duże lasy, szczególnie w regionie Pontarlier i Champagnole. Niekorzystna sytuacja pod względem leśnym, handlowym i zdrowotnym. Ostatnio przeprowadzono bardzo duże operacje resorpcji drewna, promujące ciągłą odnowę i dynamiczne leśnictwo. [1]W lesie Joux znajduje się dział nasion i roślin Państwowego Urzędu Leśnego , lepiej znany pod dawną nazwą „Suszarnia La Joux”. Większość nasion zebranych we Francji jest tam poddawana obróbce w celu zapewnienia ich ochrony i jakości, przed przystąpieniem do ponownego zasiedlenia francuskich lasów .
Pochodzenie nazwy
Zgodnie z glosariuszem terminów dialektycznych opublikowanym przez IGN, joux to żeńskie imię określające zalesioną górę najczęściej zbudowaną z drzew iglastych.
Toponim jest dość powszechny w Franche-Comté i Sabaudii . Dlatego też Forêt de Joux wydaje się być w tym względzie quasi pleonazmem.
Historia
Wycinka rozpoczęła się intensywnie w lesie Joux wraz ze stopniową industrializacją eksploatacji soli w Salins-les-Bains , częściowo na drewno opałowe niezbędne do odparowania wody (zawierającej sól), ale przede wszystkim do budowy długiego drewnianego przewodu łączącego od Salins-les-Bains do Arc-et-Senans .
Od XVII th century, a zwłaszcza po aneksji Franche-Comté Francja sformalizowane w Traktacie z Nijmegen , las sosnowy w Joux, bardzo wysokiej i bardzo wysokiej jakości, zostaną wykorzystane do produkcji masztów okrętowych. Są to zresztą jedyne drzewa pozwalające na wykonanie masztów, które muszą być jednoczęściowe, wytrzymałe i dostatecznie elastyczne, przy czym do budowy kadłubów i innych elementów drewnianych wykorzystywane jest drewno liściaste (głównie dąb). Zdecydowany impuls Colberta w rozwoju francuskiej marynarki wojennej zaowocował rozwojem lasu przeznaczonego do eksploatacji, ostrożniejszym zagospodarowaniem masywu i rozwojem odpowiednich środków transportu.
Jodły z La Joux zostały przetransportowane przez zaprzęg wołów do portu Chamblay na rzece Loue w podróż około 40 km w wyjątkowo trudnych warunkach. Pływaki na Loue znikną wraz z przybyciem kolei w lesie Joux. Z tego okresu , między Andelot-en-Montagne i Censeau, zachowała się tylko znacząca nazwa Maison forestière de la Marine .
Różnorodny
42- kilometrowa trasa Sapins z Champagnole do Levier przecina masyw Joux i las Fresse . Pozwala odkrywać leśne środowisko, oferując różne punkty widzenia, malownicze miejsca itp. Jedynym zamieszkałym miejscem, które przecina się po drodze jest wioska Chapois .
W pobliżu jelenia leśnego arboretum założone w latach 30. XX wieku prezentuje kolekcję drzew iglastych pochodzących ze wszystkich regionów świata.
Las Joux było również miejsce na etapie Tour de France na27 sierpnia 1967. Zwycięzcą został Jacques Anquetil . Z tej okazji w lesie postawiono szereg schodów na wysokości mety znajdującej się na szczycie tzw. Drogi „La Rochette”, która łączy Chapois z lasem. Pozostałości są nadal widoczne do dziś.
La Joux i Canadiens
Las Joux został również naznaczony przejściem kanadyjskich drwali podczas pierwszej wojny światowej, wzywanych do zastąpienia mężczyzn, którzy wyruszyli na front podczas wyrębu. Miasto Levier gościło także oddział amerykański, który liczył do tysiąca ludzi. W sumie ta obecność sięga 2500 mężczyzn i 500 koni. Oprócz kilku ślubów, rezultatem był rozwój boiska baseballowego w środku lasu. Ponadto nadal widoczne są tak zwane „kanadyjskie” pnie: są one łatwo dostrzegalne na ich wysokości, która często przekracza jeden metr. Drwale z Nowego Świata rzeczywiście stracili zwyczaj schylania się podczas ścinania drzewa, a obfitość drewna w Kanadzie pozwalała na pewne marnotrawstwo. W Franki-Comtois były głęboko oburzony taką praktykę.
Jak wspomniano w miejskim biuletynie Levier , las dostarczył w latach 1917-1918 około 246 000 m 3 drewna, czyli o 180 000 więcej niż normalna produkcja. Stąd względne zadowolenie miejscowej ludności z wyjazdu drwali: las został poważnie zniszczony. Amerykanie wyruszyli ponownie w 1919 roku, pozostawiając dziesiątki drewnianych baraków, które jeszcze długo po ich wyjeździe były w użyciu.