Fontanna Krzyża Trahoira

Fontanna głowy Niedźwiedzia jest na skrzyżowaniu ulic w Arbre Sec i Saint-Honoré (do n °  111), w 1 st  dzielnicy . Została ona uznana za zabytek od2 lutego 1925.

Budynek

Zbudowany w 1776 roku przez architekta Jacquesa-Germaina Soufflota , na co wskazuje tablica umieszczona na elewacji północnej, jest to budynek techniczny służący jako dystrybutor wody dla usług Palais-Royal i hoteli ministrów. Dostarczała go pompa Samaritaine znajdująca się na Pont-Neuf. Pomieszczenia były zajęte przez fontanny aż do połowy XX th  wieku i otwarty w 1966 roku przez generała de Gaulle'a w konsulacie Andory. Od 1995 do 2002 r. Niezamieszkany, został następnie zasiedlony przez kolektyw artystów Le Laboratoire de la Creation, który jest dziś zatwierdzony przez miasto Paryż i sponsorowany przez literacką Nagrodę Nobla Gao Xingjiana . Posiada galerię sztuki na parterze, otwartą dla publiczności, pracownię muzyczną w piwnicy oraz cztery warsztaty dla plastyków i filmowców na wyższych piętrach.

Place de la Croix du Trahoir

To skrzyżowanie znajdowało się na skrzyżowaniu głównych dróg wjazdowych z północy na południe i ze wschodu na zachód do Paryża. Przez kilka stuleci było to jedno z najbardziej ruchliwych skrzyżowań w Paryżu.

Swoją nazwę „zdrada”, dawniej szuflada, zawdzięcza temu, że tkaniny były ciągnięte na placu.

Egzekucje majątkowe trwały tam do 1698 r. Zwłaszcza fałszerzy , dom, w którym robiono pieniądze, był bardzo blisko. Tam też palono żywcem luteranów21 stycznia 1535. Markiz de Bonnesson, przywódca buntu sabotierów i Normana Hugenota , został tam ścięty 15 grudnia 1659 roku . Do 1739 r. Odcinali „uszy nieuczciwym sługom  ”. Zawierał on koło tortur, które służyło za przykład przechodniom, oraz szubienicę, czasami porównywalną do „suchego drzewa”. Jest to jednak błąd, ponieważ suche drzewo jest mitycznym drzewem w opowieściach Marco Polo, czasami porównywane do dębu Mambré ze Starego Testamentu.

Na placu znajdował się krzyż bardzo starego pochodzenia, aby zachęcić do ostatnich modlitw skazanych. Został zniszczony w 1789 roku. Jego kamienna podstawa ze schodami służyła jako stragan dla rzeźników i warzywniaków.

W 1639 r. Utworzono stację z krzesłami typu sedan. To tutaj doszło do aresztowania Pierre'a Broussel , doradcy parlamentu Paryża, nazywanego „ojcem ludu”.26 sierpnia 1648. To przełomowy epizod na początku Frondy . To skrzyżowanie będzie też centrum krwawych represji, potem barykad wznoszonych aż do zwolnienia doradcy. To Barricade Day of27 sierpnia 1648.

14 listopada 1650 r. Trzech zabójców barona de Saint-Eglan zostało tam straconych, dwa tygodnie po zabójstwie popełnionym 29 października 1650 r. Podczas ataku na powóz księcia Beaufort .

Fontanna Krzyża Trahoira

Pierwszą fontannę Głowy Niedźwiedzia zbudował Jean Goujon z inicjatywy François  I er w 1529 r. Odbudowano ją w 1606 r., A następnie przeniesiono o kilka metrów w 1636 r., Aby poprawić krążenie na Rue Saint-Honore. Jacques-Germain Soufflot , odpowiedzialny za jego odbudowę w 1775 roku, odziedziczył fontannę w bardzo złym stanie. Zarejestrował go w wielokątnym budynku położonym na skrzyżowaniu rue de l'Arbre-Sec i rue Saint-Honoré i powierzył Louis-Simonowi Boizotowi rzeźbę nimfy, która pojawia się na rue Saint-Honoré. Mascaron umożliwia przepływ wody ze źródła do przepływu.

Rejestracja

Na fontannie widnieje napis:

Płaskorzeźba

Bibliografia

• Marie-Hélène Levadé ( fot.  Hughes Marcouyeau), Les Fontaines de Paris: Water for pleasure , Paryż i Bruksela, Éditions Chapitre Douze,2006, 592  pkt. ( ISBN  978-2-915345-05-6 ).
• Dominique Massounie ( reż. ), Pauline Prévost-Marcilhacy ( reż. ) And Daniel Rabreau ( reż. ), Paryż i jego fontanny: Od renesansu do współczesności , Paryż, Delegacja na działania artystyczne miasta Paryża, przeb.  „Paryż i jego dziedzictwo”,1995, 318  str. ( ISBN  2-905-118-80-6 ).

Uwagi

1. Wskazówka n o  PA00085807 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
2. http://www.regard.eu.org/Livres.10/Promenade_a_travers_Paris/02.html .
3. Paryż, jego organów, jego funkcje i jej życie w drugiej połowie XIX th  century , Hachette, 1879, tom 3, str.  133-193 .
4. http://www.insecula.com/oeuvre/O0012577.html .
5. http://www.cosmovisions.com/monuParisRueArbreSec.htm .
6. http://expositions.bnf.fr/presse/grandmobile/z_pre_010.php .
7. Charles Claude Flahaut de La Billarderie (1730-1810), hrabia d'Angiviller, dyrektor generalny King's Buildings, Arts, Gardens and Manufacturing.