Francuska Floryda

Francuski Floryda jest ulotne terytorium kolonialne stworzony przez hugenotów francuskim z XVI -tego  wieku. Po trzech wyprawach w 1562, 1564 i 1565 roku Francuzi zrezygnowali z kolonizacji Florydy . Powstały one w szczególności wzdłuż „rzeki May”, gdzie zbudowali bastion Charlesforta .

Kontekst polityczny

Aby uniknąć nietolerancji religijnej, której ofiarami są protestanci, Gaspard II de Coligny planuje stworzenie do francuskiej kolonii w Ameryce, które mogą pomieścić Hugenotów . Ta kolonia będzie również nazywana „Florida New France”.

Pierwsza próba rozliczenia została wykonana w Brazylii z Antarktydy Francji , było ulotne kolonią francuską, która zajmowała zatokę Rio de Janeiro , od 1555 do 1560 roku .

Pierwsza próba na Florydzie

W 1562 roku Gaspard de Coligny wznowił projekt kolonizacji w kierunku Ameryki Północnej. Zostawił Le Havre dalej18 lutego 1562, Jean Ribault , wspomagana przez René de Goulaine de Laudonnière i towarzyszy kartograf Jacques Le Moyne de kostnic osiągnąć nowy kontynent na pokładzie dwóch statków przy ujściu maja le30 kwietnia. Wyprawa liczy 150 osób. Założyli tam pierwszy bastion nazwany Charlesfort na cześć Karola IX . Pozostałości tego fortu znajdują się na wyspie Parris .

René de Goulaine de Laudonnière przemierzał region, który miał nazywać się francuską Florydą i odkrył podczas swoich eksploracji w głębi lądu rozległe jezioro, Lake Okeechobee , które nazwał Surruque na cześć lokalnego plemienia narodu Majów .

Po kilku tygodniach Ribault wrócił do Francji w poszukiwaniu posiłków, towarów i sprzętu. Jednak kiedy przybył do Dieppe20 lipca 1562, Ribault odkrywa, że ​​miasto pogrążyło się w wojnie domowej . Wybrał wygnanie do Anglii, a potem w dobrych stosunkach z hugenotami. Odmawiając poprowadzenia nowej wyprawy w imieniu królowej Anglii, Ribault zostaje uwięziony. Jego plany zostają więc udaremnione i nie może natychmiast wrócić na francuską Florydę.

W 1563 r. Pozostawiony mały garnizon składający się z 28 ludzi nie doczekał powrotu swojego przywódcy. Żołnierze kłócą się i podpalają budynki. Pomimo przyjaznych stosunków z plemionami Saturiwas i Tacatacurus , wrogość innego okolicznego plemienia rdzennych Amerykanów ( Utina ) nie pomaga w sytuacji, która pogarsza się do tego stopnia, że ​​ocalali osadnicy wyjeżdżają na kilku kruchych łódkach. Część z nich zostanie zabrana przez brytyjskich żeglarzy z sąsiednich kolonii angielskich, podczas gdy inne zginą na morzu, próbując przedostać się do Francji.

Druga próba na Florydzie

La Paix d'Amboise umożliwiło Coligny wznowienie projektów kolonizacyjnych. Trzy statki wypływają z Le Havre dalej22 kwietnia 1564 powierzony René de Goulaine de Laudonnière, który założył 22 czerwca 1564nowa twierdza na francuskiej Florydzie, Fort Caroline . Fort musi bronić małej francuskiej kolonii przed hiszpańskimi zagrożeniami, które nie akceptują przybycia Francuzów na północ od ich terytorium kolonialnego. Pogarsza się jednak współżycie z miejscowymi plemionami, przywódcy wyprawy brakuje autorytetu, a część jego towarzyszy buntuje się. Laudonnière będzie musiała przyznać im jeden ze statków, którymi buntownicy przemierzają Karaiby . Zostaną zabici lub uwięzieni przez Hiszpanów.

Plik 28 sierpnia 1565eskadra posiłkowa składająca się z siedmiu statków i 600 kolonistów, dowodzona przez Ribault, dotarła do Fort Caroline. Przekracza eskadrę Pedro Menéndeza de Avilés, która przybywa z Hiszpanii z rozkazem jej króla, aby wypędzić każdego intruza z Florydy. Jego flota składa się z dziesięciu statków i 2600 ludzi. Menéndez de Avilés widzi francuskie statki i atakuje je, ale francuskie statki są szybsze, a Hiszpanie osiedlają się dalej na południe, gdzie zakładają obóz, który stanie się świętym Augustynem . Ribault decyduje się, wbrew radzie Laudonnière, zaatakować Hiszpanów niektórymi ze swoich statków i większością swoich żołnierzy, ale są zaskoczeni na morzu gwałtownym sztormem, który trwa kilka dni i zatapia łodzie. Rozbitkowie dotrą do wysepki Matanza, gdzie Hiszpanie zaskoczą ich i wykończy do ostatniego, w tym Jean Ribault. W międzyczasie Pedro Menéndez de Avilés zdecydował się zaatakować Fort Caroline drogą lądową. Prowadzi swoje wojska i atakuje fort20 września 1565który nie jest już broniony przez ponad 200 do 250 kolonistów. Jedynymi, którzy przeżyli, jest 50 kobiet i dzieci, które trafiają do niewoli, wszyscy inni zostają straceni. Niektórym ocalałym, w tym Laudonnière, udało się uciec przez las.

Francuska Floryda nie przeżyła tych dwóch katastrofalnych epizodów.

W 1567 roku Dominique de Gourgues wyruszył na karną wyprawę, aby pomścić Francuzów zmasakrowanych przez Hiszpanów dwa lata wcześniej. Przybywając w 1568 roku w kierunku wybrzeży Florydy, wojska francuskie, z pomocą Amerindian Saturiwas , Potanos i Mayacas , zmasakrowały hiszpański garnizon Fort Matéo, który zastąpił Fort Caroline. Opierając się na tym sukcesie, Dominique de Gourgues zniszczył dwa inne hiszpańskie forty.

Dopiero w XVIII -tego  wieku do przeglądu wojsk francuskich na Florydzie, przy przeprowadzaniu Pensacola 1719 w hiszpańskiej Florydy i się porzucenia Pensacola przez Francuzów w 1726 roku .

Uwagi i odniesienia

  1. Philippe Parroy , Kiedy Floryda prawie stała się Francuzem w La Nouvelle Revue d'histoire , marzec-kwiecień 2015, s.  21-23 .
  2. Édouard De la Barre Duparcq , Historia Karola IX , na koszt autora,1875, 572,  str. ( czytaj online ) , s.  266.
  3. Trudel 1965 , s.  ??
  4. Ivan Cloulas, Catherine de Medicis , Fayard, 1979, s.  216 .

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne