Florencja Pernel

Florence Pernel na festiwalu filmowym w Cannes w 2011 roku . Kluczowe dane

Narodziny	30 czerwca 1962 Paryż ( Francja )
Narodowość	Francuski
Zawód	Aktorka
Wybitne filmy	The Conquest Trzy kolory: Niebieski Niech wielkie zarobki podniosą palec! Niech żyje Rzeczpospolita! Łódź ślubna
Wybitne serie	Sędzią jest kobieta Les Steenfort, mistrzowie jęczmienia Moi przyjaciele, kochani , moje gówno...

Florence Pernel to francuska aktorka urodzona 30 czerwca 1962 w Paryżu .

Biografia

Idąc za przykładem swojej modelki, Florence była młodszą modelką. Można go zatem znaleźć w katalogu 3 Suisses lub w reklamach jogurtów Danone . W wieku dziesięciu lat towarzyszy swojej dodatkowej matce w korsykańskim filmie Plein Soleil . Marie Suzini zakochuje się w swojej ładnej buzi, a kiedy kręcenie już się zaczęło, mała Flo odkrywa, że ma kwadratowe włosy ufarbowane na czarno, by zagrać swój pierwszy film.

W wieku 17 lat aspirująca aktorka wysyła swoje zdjęcie do agencji artystycznej w nadziei, że zostanie odkryta. Tak jest w końcu w przypadku, gdy Louis Grospierre postawił na nią, by zagrać w Tarendolu w 1979 roku.

Następnie zdystansowała się od środka serialu i na jakiś czas została sprzedawcą drugiej ręki. Po powrocie do telewizji i kina wróciła do Dominique'a Besneharda , który został agentem Artmedia .

Polski reżyser Krzysztof Kieślowski wybrał ją do roli drugoplanowej w filmie Trzy kolory: Niebieski , wydanym w 1992 roku oraz w Trzy kolory: Biały , w 1993 roku .

Od 2005 roku jest żoną dokumentalisty Patricka Rotmana . Razem mają dwoje dzieci: Paula i Tinę.

Filmografia

Kino

1980 : Serce do góry nogami , Franck Appréderis : Pauline
1981 : Allons z'enfants autorstwa Yves Boisset
1982 : Cześć, pochodzę od Gérard Poteau
1982 : Niech wielkie pensje podniosą palec! autor: Denys Granier-Deferre : Odile
1990 : Są dni ... i księżyce autorstwa Claude'a Lelouch
1990 : The Wallraff Affair ( Człowiek w środku ) Bobby'ego Rotha
1990 : Cellini, złoto i krew (it) ( Una vita scellerata ) Giacomo Battiato (+ wersja telewizyjna)
1991 : Bad córka od Régis Franc : Rose
1992 : Dzieci wraku przez Jérôme Foulon : Ludevine, córki karczmarze
1992 : La Cavale des fous autorstwa Marco Pico : Fabienne
1993 : The Public Writer z Jean-François Amiguet : Martine
1993 : Trzy kolory: Niebieski przez Krzysztofa Kieślowskiego : Sandrine
1994 : Wesele Łódź od Jean-Pierre Améris : Mauve
1994 : Trzy kolory: Biały , Krzysztof Kieślowski
1997 : Violetta królowa motocykl z Guy Jacques : Amelia
1997 : Niech żyje Republika! autor: Éric Rochant : Solange
1997 : Zakochany młodzieniec ( En brazos de la mujer madura ) Manuel Lombardo : Bobi
1999 : Zima na końcu świata ( Egy tél az isten hata mögött ) z Can Togay ( fr )
2000 : Yoyes autorstwa Hélény Taberna
2000 : The Cow i prezydent z Philippe Muyl : Sara
2003 : W najbliższym tygodniu z Sam Karmann : Laurence
2009 : The Coach of Olivier Doran : uwodzicielski czytelnik
2010 : L'Autre Dumas autorstwa Safy Nebbou : Ida Ferrier Dumas
2011 : Conquest of Xavier Durringer : Cécilia Sarkozy
2017 : Co nas łączy autor: Cédric Klapisch : Chantal
2019 : Taniec Przejdźmy przez Władysława Chollat : Dyrektor Durant

Krótkie filmy

1990 : Off White przez Marco Pico
1994 : Piękna dusza – Éric Besnard
1996 : Tic Tac autorstwa Érica Besnarda
1997 : Słowa mężczyzn autorstwa Philippe'a Le Dem
1997 : Mój książę z bajki autorstwa Josiane Morand
2000 : Znaczenie z Fleur Arens

Telewizja

1973 : Plein Soleil przez Jean Archimbaud : Vanina, 10 lat
1980 : Tarendol autorstwa Louisa Grospierre'a : Marie
1990 : Marie-Galante , serial telewizyjny składający się z 4 odcinków Jean-Pierre Richard
1992 : Żona kochanka z Christopher Frank
1993 - 2002 : Sędzią jest kobieta , serial telewizyjny: Florence Larrieu, sędzia śledczy
1994 : Jalna , miniserial, autor: Philippe Monnier : Élise i Molly
1995 : Miłość jako bonus autorstwa Patricka Volsona
1995 : Arthur Rimbaud, człowiek z podeszwami wiatru , miniserial, autor: Marc Rivière : Jeanne Bardey
1996 : Moja miłość – Pierre Joassin
1996 - 1999 : Les Steenfort, mistrzowie jęczmienia , serial telewizyjny, Jean-Daniel Verhaeghe : Margrit Steenfort-Feldhof
2000 : Żona mojego męża przez Charlotte Brändström : Diane
2003 :
- Urocza Śnieżna Kobieta , Jean-Marc Vervoort : Lucie
- Les Thibault , miniserial, Jean-Daniel Verhaeghe : Thérèse de Fontanin
- Lagardère przez Henri Helman : Inès de Nevers / Caylus
2004 :
- Podróżnik bez bagażu – Pierre Boutron : Valentine
- Prawda zobowiązuje , epizod Oszczercze donosy : Mistrz Marion Kaplan
- Zawsze będę blisko ciebie , na film telewizyjny TF1 przez Claudio tonetti (2 razy po 90 minut)
2005 :
- Éliane autorstwa Caroline Huppert
- Jaurès, narodziny giganta – Jean-Daniel Verhaeghe : Severine
- Komisarz Cordier , odcinek Zbrodnia doskonała : Élisabeth Peyrac
- Kocham cię, że cię zabiłeś, Alain Wermus: Béatrice
2006 :
- Monsieur Léon – Pierre Boutron : Irene
- Duch mojego byłego , Charlotte Brändström : Julia
2007 :
- Le Clan Pasquier , miniserial, Jean-Daniel Verhaeghe : Solange Meesemacker
- Marie Humbert, sekret matki , film telewizyjny na TF1 : Marie Humbert
2008 :
- Dolto, pragnienie życia dla Serge'a Le Perona : Jenny
- Krew i atrament , Charlotte Brändström : Julie Martial
2009 - 2015 : Moi przyjaciele, moje miłości, moje gówno ... , serial telewizyjny: Caroline
2010 : Le Désamour przez Daniel Janneau
2011 : Ludwik XI, rozbite moc od Henri Helman : Anne de Beaujeu
2012 : Nazwa kodowa: Rose d ' Arnauld Mercadier : Laurence de Seznac
2014 :
- 3 gniewne kobiety z Christian Faure : Marion
- La Clef des Champs przez Bertrand Van Effenterre : pani burmistrz
2015 :
- Paryż , reż. Gilles Bannier , serial telewizyjny: Alice Ardent
- Do widzenia i do zobaczenia wkrótce ! autor: Miguel Courtois : Lila Garfin
2016 : Kain , serial telewizyjny, sezon 4, odcinek 7 ( Sprawiedliwość 2.0 ): Anna Becker, psychokryminolog
2018 : Zapomniane kłamstwo od Erica Duret : Katarzyna Bricourt
2019 :
- Sam , odcinek Allister : Matka Allister
- Bazar Miłosierdzia , Alexandre Laurent : Mathilde de Jeansin
2020 :
- Léo Matteï, Brygada Nieletnich : Karine Legrand
- Morderstwa w Granville autorstwa Christophe'a Douchanda : Camille Fauvel
2014 - 2020 :
- 2014: Zbrodnia w Aveyron autorstwa Claude-Michela Rzym : zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2014: Zbrodnia w Lozčre przez Claude-Michel Rzymie : zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2015 : Zbrodnia w Aigues-Mortes autorstwa Claude-Michel Rzym : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2016 : Zbrodnia w Martigues przez Claude-Michel Rzymie : Zastępca Prokuratora Elisabeth Richard
- 2017 : Zbrodnia w Alpilles autorstwa Érica Dureta : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2018 : Zbrodnia w Luberon autorstwa Érica Dureta : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2019 : Zbrodnia w Hérault autorstwa Érica Dureta : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2020 : Zbrodnia w Saint-Affrique : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
- 2021 : Zbrodnia w Biocie autorstwa Christophe Douchanda : Zastępca prokuratora Élisabeth Richard
2021 : Szkoła życia Elsy Bennett i Hippolyte Dard: Carole Mine

Teatr

1999 : Tramwaj zwany Désir przez Tennessee Williamsa w reżyserii Philippe'a Adrien , Théâtre de l'Eldorado
2001 : The Boutique na rogu ulicy przez Miklósa László , w reżyserii Jean-Jacques Zilbermann , Théâtre Montparnasse
2007 : La Mémoire de l'eau (w) przez Shelagh Stephenson w reżyserii Bernarda Murata , Petit Théâtre de Paris
2007 : Un typu dans le gatunku de Napoléon przez Sacha Guitry , skierowanego przez Bernard Murata , Théâtre Édouard VII
2011 - 2.013 : Quadrille przez Sacha Guitry reżyserii Bernarda Murata , Théâtre Edouard VII i na wycieczkę
2012 : Le dindon przez Georges Feydeau reżyserii Bernarda Murata , Théâtre Edouard VII
2015 : Le Père przez Florian Zeller reżyserii Władysława Chollat , Comédie des Champs-Élysées
2016 : Mężowie i żony przez Woody'ego Allena w reżyserii Stéphane Hillela , Théâtre de Paris
2018 : French Suite przez Irène Némirovsky reżyserii Virginie Lemoine , teatru Balcon na festiwalu off Awinionie
2019 : Jak się masz? przez Stéphane Guerin reżyserii Raphaëlle Cambray , La Luna teatrze w Awinionie OFF Festival
2019 : French Suite przez Irène Némirovsky reżyserii Virginie Lemoine , La Bruyère teatrze

Spotkania

Molières 1999 : nominacja dla Moliera aktorki drugoplanowej w tramwaju Un o imieniu Désir
Molières 2002 : nominacja dla Moliera dla aktorki za La Boutique au coin de la rue

Uwagi i referencje

" biografia Florence Pernel " , na Imdb ( dostęp 9 kwietnia 2021 )
" biografia Florence Pernel " , na temat współczesnej encyklopedii kina ( dostęp 9 stycznia 2021 )
Hélène Delye, " Florence Pernel, dyskretna " , na Le Monde.fr ,22 listopada 2012(dostęp 3 stycznia 2016 r. )
" biografia Florence Pernel " , na Le Soir.be ( konsultacja 9 stycznia 2021 )
" biografia Florence Pernel " , na Telestar.fr ( dostęp 9 stycznia 2021 )
Thomas Belleaud, „ Florencja Pernel: szczęśliwa z dwójką dzieci i mężem Patrickiem Rotmanem ” , o Terrafeminie ,18 maja 2015(dostęp 3 stycznia 2016 r. )
" Kim jest mąż Florence Pernel?" » , na Télé-Loisirs.fr ,8 września 2015(dostęp 3 stycznia 2016 r. )
Arte son et lumière, filmowanie w Paryżu , na spin-off.fr , konsultowane 24 kwietnia 2013 r.

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Zasoby audiowizualne :
- Allocyna
- (pl) Allmovie
- (pl) Internetowa baza filmów