Fiorello La Guardia

Fiorello La Guardia
Rysunek.
Fiorello Enrico La Guardia w 1940 roku.
Funkcje
89 th burmistrz Nowego Jorku
1 st styczeń +1.934 - 31 grudnia 1945 r
Poprzednik John P. O'Brien
Następca William O'Dwyer
Przedstawiciel z 20 th  District of New York
4 marca 1923 - 3 marca 1933
Poprzednik Isaac Siegel
Następca James J. Lanzetta
Przedstawiciel z 14 th  District of New York
4 marca 1917 - 31 grudnia 1919
Poprzednik Michael F. Farley
Następca Nathan D. Perlman
Biografia
Data urodzenia 11 grudnia 1882
Miejsce urodzenia Nowy Jork
Data śmierci 20 września 1947
Miejsce śmierci Nowy Jork
Narodowość amerykański
Partia polityczna partia Republikańska
Ukończyć New York University
New York University School of Law
Religia Kościół Episkopalny Stanów Zjednoczonych
Podpis Fiorello La Guardia

Fiorello Enrico La Guardia , urodzony dnia11 grudnia 1882w Nowym Jorku i zmarł dalej20 września 1947w jednym miejscu jest politykiem USA . Członek Partii Republikańskiej , był przedstawicielem Nowego Jorku (1917-1919 i 1923-1933), a następnie trzykrotnie burmistrzem Nowego Jorku od 1934 do 1945 roku , po raz pierwszy wybrany w 1933 roku.

Przydomek „  Little Flower  ” z powodu jego małych rozmiarów (1,57  m ) i tłumaczeniem jego włoskiego imienia ( Fiorello ), pozostaje on w historii jako ważny burmistrza z powodu jego kierownictwem miasta w następstwie Wielkiego Kryzysu z lata 30 . Guardia był więc zwolennikiem od Franklina Delano Roosevelta New Deal polityki .

Młodzież i szkolenie

Fiorello La Guardia urodził się w Greenwich Village , Manhattan , do ojca, Achille Luigi La Guardia, z włoskiego imigranta, oraz matka, Irena Cohen, Żyd z Triestu (wówczas częścią Austro-Węgier ). Niemniej jednak spędził dzieciństwo w Arizonie z matką i bardzo wcześnie zainteresował się obcokrajowcami. Prowadził misje w amerykańskich ambasad w Budapeszcie , Triestu i Rijeki między 1901 i 1906 roku , przed wznowieniem studia na Uniwersytecie Nowojorskim . W tym samym okresie pracował jako tłumacz na Ellis Island .

Kariera polityczna

Gdy tylko został wybrany w 1934 roku, rozpoczął krucjatę przeciwko temu, co uważał za pornografię. Nie oszczędza się czasopism erotycznych, a wiele firm (wydawcy, drukarze, dystrybutorzy) jest zagrożonych.

Jako burmistrz Nowego Jorku atakuje automaty do gier Mafia , ścigając Franka Costello, który schronił się w Nowym Orleanie, gdzie populista Huey Pierce Long zaprosił go do dzielenia się dochodami z podziemnych sal hazardowych.

Dla wielu historyków najważniejszym sukcesem było zapewnienie pełnej legitymizacji wyborów: w 1933 r. W wyborach nie było już zastraszania. Nadal były pewne nieprawidłowości, ale La Guardia rzeczywiście usunęła straże miejskie.

Raport La Guardia

W 1937 roku Fiorello La Guardia wypowiedział się przeciwko zakazowi używania marihuany przez prezydenta Roosevelta . Następnie zlecił badanie dotyczące konopi  ; Prowadzone przez sześć lat i kierowane przez zespół naukowców z Nowojorskiej Akademii Medycznej, badanie to jest jednym z najbardziej wszechstronnych od czasu raportu Indian Hemp Drugs Commission (1894). Wnioski raportu La Guardia opublikowano w 1944 roku. Najsłynniejszy z nich: „Używanie marihuany nie prowadzi do uzależnienia od kokainy czy heroiny”. Obwiniano go za swoje włoskie pochodzenie, asymilując go z ówczesnymi włosko-amerykańskimi gangami ( Lucky Luciano i inni), oskarżając go o bycie człowiekiem mafii, ale nic nigdy nie zostało udowodnione, poza kilkoma spotkaniami z ówczesnym ojcem chrzestnym.

Dziedzictwo

Swoje imię dał jednemu z międzynarodowych lotnisk w Nowym Jorku , a także szkole: utworzonej przez niego w 1936 roku i spopularyzowanej filmem Sława Fiorello H. LaGuardia High School of Music & Art and Performing Arts .

Bibliografia

  1. W wyborach w 1933 r. Reprezentował także Partię Fusion , koalicję niezależnych.
  2. (w) Blake Bell i Michael J. Vassallo, Sekretna historia komiksów Marvela Jack Kirby and the Moonlighting Artists w Martin Goodman's Empire , Seattle, Fantagraphics Books,2013, 304  s. ( ISBN  9781606995525 , czytaj online ) , str.  18.
  3. John Dickie (2004), Cosa Nostra. Mafia sycylijska od 1860 roku do dnia dzisiejszego , wyd. Perrin, 2007, s.  259 (rozdział V).
  4. Manhattan , Anka Muhlstein, ( ISBN  978-2246-312215 ) str.   232
  5. Nicolas Millet, Mała encyklopedia konopi , Bègles, The astral beaver,2010, 159  pkt. ( ISBN  978-2-85920-816-5 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne