Farhat Gaied Jbira

Farhat Gaied Jbira Biografia
Narodziny W kierunku 1820
Kreta
Śmierć 16 kwietnia 1864
Kef
Narodowość Tunezyjski
Czynność Polityk

Farhat Gaied Jbira , urodzony około 1820 roku na Krecie, zmarł dnia16 kwietnia 1864au Kef , jest tunezyjskim politykiem .

Młodzież i kariera

Wprowadzony do seraglio jako Mameluk suwerennego Ahmeda I er Beya , jego imię zostało zmienione na Farhat . Odpowiedzialny za sporządzenie zamierzeń spichlerzy państwa ( rabta ) pod panowaniem Mohammeda Beya , był kolejno mianowany na stopień dowódcy gwardii osobistej bey , generała brygady, a następnie generała dywizji, zanim został ambasadorem. Neapol . Pod panowaniem Sadok Bey awansował agha z odjak z Jerid , Agha i CAID - gubernatora Kef , wówczas członek Rady Najwyższej.

Powstanie 1864 r

Podczas powstania w 1864 r. Generał Farhat był znany z wrogości w Radzie Najwyższej do podwojenia podatku mejba z 36 do 72 piastrów , co nie zadowoliło beja i niektórych dygnitarzy rady; wbrew sobie jest zachęcany do przyłączenia się do odjaka z Kef w celu nałożenia nowego podatku. Legalista i znany ze swojego bohaterstwa w walce, udał się tam ze swoją osobistą strażą, pomimo niebezpieczeństwa i ostrzeżeń swoich podwładnych. Wpadając w zasadzkę powstańców i po ucieczce odjaka, walczy odważnie, zanim zostanie zabity na16 kwietnia 1864. Sprowadzony do stolicy kraju, Tunis , został pochowany w Zaouia Sidi Abdel Wahab w La Manouba na 20 kwietnia , w pobliżu jego pałacu ( Kobbet El nzostala ), w obecności Bey, dygnitarzy i notabli.

Potomków

Dostojnik mieszkający w swoim pałacu w La Manouba, stał się częścią tunezyjskiej sławy, poślubiając Emnę Kahię, wnuczkę ministra wojny Slimane Kahii , z którą ma dwóch chłopców i dwie córki. Jego synowie należą do tunezyjskich notabli znanych jako bogaci właściciele ziemscy; lśnią też w beylicznym makhzen  : jego syn Chedly Farhat podąża za karierą caid-gubernatora, a jego wnuk Salah Farhat , nacjonalistyczny prawnik, członek-założyciel Destour , sekretarz generalny, a następnie prezes tej partii, zostaje ministrem sprawiedliwości w rządzie nacjonalistyczny suweren Moncef Bey .

Bibliografia

  1. Ibn Abi Dhiaf, Teraźniejszość ludzi naszych czasów. Chronicles of the Kings of Tunis and the Fundamental Pact , vol. VIII, wyd. Wydawnictwo tunezyjskie, Tunis, 1990
  2. Mohamed El Aziz Ben Achour, Company Kategorie Tunisie w drugiej połowie XIX th century muzułmańskich elit , ed. Ministerstwo Kultury, Tunis, 1989

Zobacz też