Rodzina Kermenguy

przez Kermenguy
Bronie
Kropka	XV th  century - XXI th  wieku
Kraj lub prowincja pochodzenia	Bretania
Posiadane lenna	Kersullien, Kermenguy, Runiou, Le Roslan itp.
Rezydencje	Zamek Kermenguy
Funkcje wojskowe	Oficerowie, paź, muszkieter
Funkcje kościelne	wikariusz, kapelan

Rodzina Kermenguy to zachowana rodzina francuskiej szlachty , starożytnej ekstrakcji na podstawie dowodów z 1400 roku.

Pochodzi z parafii Cléder ( Biskupstwo Léon ) w Księstwie Bretanii .

Historia

Pod koniec XIV -tego wieku, rodzina Kermenguy wziął swoją nazwę od panowania Kermenguy znajduje się w Zamku Kermenguy do Cléder w Finistère . Jego sprawdzony rodowód sięga szlachetnego Yvona Derriena, lorda Kersullien, który poślubił około 1400 roku Basile de Coetaudon, damę Kermenguy. Ta rodzina utrzymuje się w szlachcie w 1669 roku, podczas Wielkiego Dochodzenia do Szlachty .

Rodzina Kermenguy była ściśle związana z kręgami emigracyjnymi i kontrrewolucyjnymi . Jeden z potomków tego rodu, noszący to imię, do dziś jest właścicielem zamku Kermenguy .

Wstąpiła do ANF w 1947 roku.

Mości

Rodzina Kermenguy posiadała następujące seigneuries : Kermenguy, Kersullien, Runiou Le ROSŁAN, Kerabret, Kermerrien, etc.

Osobowości

• Jacques de Kermenguy (1622-1671), rycerz, władca Kermenguy, Runiou, rycerz Saint-Michel , zachowany szlachcic starożytnego pochodzenia w Bretanii na20 lutego 1669.
• Guy Roland de Kermenguy (1692-1757), rycerz, strona króla w Grande Écurie
• François-Marie de Kermenguy (1734-1797), rycerz, pan Roslan, Kermenguy, Kersulien, paź królowej, czarny muszkieter, ówczesny komisarz stanów Bretanii. Był zatrudniony w sprawach królowej Marii Antoniny w 1792 r. i kierował misją po10 sierpnia 1792 r, w Vendée i Bretanii. Został aresztowany w Landerneau jako „szlachcic ci-devant w stosunkach z podejrzanymi i emigrantami, cieszący się od 12.000 do 13.000 funtów rocznego dochodu” .
• Nicolas-Marie-François de Kermenguy (1769-1849), wyemigrował do Armii Książąt w 1792, uciekł przed katastrofą Quiberon w 1795, przeszedł w ręce katolickich i królewskich armii Zachodu .
• Félix de Kermenguy, wyświęcony na kapłana w 1830 r., wikariusz w Saint-Martin des Champs (w pobliżu Morlaix ), kapelan Augustynów .
• Emile-Louis de Kermenguy (1810-1893), generał radny i zastępca z Finistère , burmistrz Saint-Pol-de-Léon .
• Gaston-Marie-Guy de Kermenguy, (1841-1920), papieski zouave , wolontariusz z Zachodu, odznaczony Medalem Benemerenti , burmistrz Cléder, radny gminy Morlaix.

Sojusze

Stare sojusze

Rodzin: od Bernon, od Coëtlosquet, Damesme z La Bouvernelle, od Dieuleveult, od Forsanz du Houx, od Goësbriand, od Gouyon de Vaurouault, Hervé du Penhoat, Joyaut od Couesnongle, od Kergoët, od Kergrist, z La Roche Saint-André , Le Forestier de Kerosven, de L'estang du Rusquec, Rodellec du Porzic, Saisy de Kerampuil, Penmarc'h, Parcevaux de Tronjoly, Saint-Denis, Kergu de Boiriou, Roz, Launay, de la Forest, Kersauzon, Kergorlay, Lannuzouarn, Gouzillon, Brilhac.

Współczesne obrączki ślubne

Rodziny: d'Arexy, Cadaran de Saint-Mars, Ernault de Moulins, Frotier de Bagneux, Ghaisne de Bourmont, Guerpel, Gouyon de Coerpel, Rocca-Serra, Sioc'Han de Kersabiec, Vitton de Peyruis.

Herb

• Broń: Losangé Argent i Sable, fess Gules naładowany półksiężycem Argent.
• Motto: Wszystko dla najlepszego.

Uwagi i referencje

1. Régis Valette , Katalog szlachty francuskiej , Robert Laffont, 2007, s.  108
2. Guy Le Borgne , Armorial de Bretagne , Rennes, 1681, s.  146 : „Kermenguy: Cléder, biskupstwo Léon”
3. Henri de La Messelière , Breton Filiations , Prudhomme, Saint-Brieuc, tom III, s.  274-278
4. Henri Jougla de Morenas, Grand Armourial de France, tom 4 , s. 375
5. Francois Angelier Claude Langlois, Saletyńskiej: Apocalipsa pielgrzymek i literaturze (1856-1996) , s. 157
6. Katalog światowy
7. Katalog ANF, Albédia, Aurillac, 2017, s.  46
8. La Messeliere, ibidem , s.  275
9. La Messeliere, ibidem , s.  275
10. La Messeliere, tamże , s.  276
11. La Messeliere, Breton Filiations, t. 3 , s. 274
12. La Messeliere, ibidem , s.  278
13. La Messeliere, ibidem , s.  278
14. Henri de La Messelière , Bretonnes Filiations , Prudhomme, Saint-Brieuc, 1914, tom III, s.  274-278
15. La Messelière, ibidem
16. La Messeliere, ibidem
17. Henri Frotier de la Messelière, Genealogia rodu Kermenguy, dawniej Deriana, szlachetnego i starożytnego w ziemi Leon, Księstwo Bretanii. , Cléder, Praca osobista,18 sierpnia 1909, 20  pkt.
18. Bottin Mondain, Levallois-Perret, wydanie 2016, s.  804
19. Bottin Mondain, ibidem , s.  1581
20. Bottin Mondain, ibidem , s.  804