Félix Ruiz de Arcaute

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym belgijskiej osobowości i speleologii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Félix Ruiz de Arcaute Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 8 listopada 1927
Antwerpia
Śmierć 24 lipca 1971 r.(w 43)
Arette
Narodowość belgijski
Zajęcia Speleolog , inżynier , odkrywca

Félix Ruiz de Arcaute , urodzony w Antwerpii (Belgia) 8 listopada 1927 r. i zmarły w Arette (Francja) 24 lipca 1971 r. , jest belgijskim grotołazem pochodzenia hiszpańskiego baskijskiego .

Biografia

Félix Ruiz de Arcaute van der Stucken urodził się w Antwerpii , Belgia na8 listopada 1928.

W 1951 przeniósł się do Tolosy ( Guipúzcoa ), aby przejąć udziały należące do jego rodziny w firmie papierniczej w mieście. Aby uregulować swoją sytuację, Arcaute zostaje zmuszony do odbycia służby wojskowej; został przydzielony do Estelli ( Navarre ) .

On umarł na 24 lipca 1971 r., w wieku 43 lat, na zawał serca podczas przekraczania wodospadu podziemnej rzeki przepaści Loné-Peyret , w masywie La Pierre Saint-Martin .

Zajęcia jaskiniowe

Początki w Hiszpanii

W Hiszpanii, podczas swojej obecności w Tolosie od 1951 (patrz wyżej), wstąpił do sekcji speleologii towarzystwa naukowego Aranzadi, gdzie Jesús Elósegui, Juan San Martínet i inni badali system Gesaltza.-Jaturabe-Arrikrutz ( Oñate ).

Podczas swojego przydziału wojskowego w Estelli (patrz wyżej) nawiązał kontakt z innym rekrutem, Eugenio Roa , z którym badał przepaść Igúzquiza. Wkrótce dołączył do innych młodych ludzi (Arriaga, Elcano, Castejón...), aby przeprowadzić różne eksploracje w regionie ( Basaura , Los Cristinos , Itxako ,...), dając początek przyszłej grupie speleologicznej Estella.

Niedługo potem skontaktował się z kilkoma speleologami z Pampeluny, którzy do tej pory prowadzili badania w dość niepewny sposób: braćmi Santesteban, Pedro Etxaleku, Jose Mari Sáenz, Miguelem Bengoa, Juanem Razkinem itd., którzy wkrótce mieli stanowić sekcję speleologiczną w Pampelunie. Instytucja Principe de Viana (IPV). Ruiz de Arcaute zapewnia im szkolenie i sprzęt techniczny (głównie metalowe drabiny) i wspiera ich w wielkiej eksploracji przepaści Ormazarreta. Do Nawarry dołącza Adolfo Eraso z grupy Manuel Iradier z Vitorii  ; wszyscy razem, w 1953 roku, podjęli eksplorację polje Zaldibe ( Sierra de Urbasa ), ponieważ wielkość jego wyrobisk przekraczała możliwości logistyczne jednej grupy.

W tym samym roku wraz z przyjaciółmi z Pampeluny rozpoczął serię badań nad masywem Larra-Belagua (hiszpańska strona masywu La Pierre Saint-Martin ) .

Działalność we Francji

We Francji, w tym samym okresie lat pięćdziesiątych , zaprzyjaźnił się z grupą Francuskiego Klubu Alpejskiego Grenoble (SGCAF). Odgrywa ważną rolę w poszukiwaniach i odkryciu przepaści Berger ( Isère ) w masywie Vercors . W tej otchłani 25 maja 1953 r. padł ofiarą wypadku przy studni Ruiz .

W 1965 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Międzynarodowych Badań Speleologicznych w Pierre-Saint-Martin (ARSIP). Poświęcił się, nie licząc badań nad tym masywem. Był wielkim przyjacielem Corentina Queffelca i Jacquesa Sautereau de Chaffe .

Rozgłos

Félix Ruiz de Arcaute byłby autorem maksymy: „  Ogniwo jest niczym, liczy się tylko łańcuch  ”, a przynajmniej rozsławił je w świecie jaskiń.

Źródła

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. (es) SCAranzadi, "  Podkład Cursillo de las Ciencias Naturales ma iniciación  " , Munibe , tom.  3, n kości  3-41951, s.  245-247 ( czytaj online , konsultacja 17 listopada 2017 r. )
  2. (Es) J. Hermoso de Mendoza, „  La espeleología en Tierra Estella. Cuevas y simas de Urbasa y Andía  ” , na sasua.net (dostęp 17 listopada 2017 )
  3. (es) Adolfo Eraso , "  Sima Ormazarreta (Aralar)  " , Boletín z Institución "Principe de Viana" , Diputación Foral de Navarra Brak kości  84-85,1961
  4. (Es) Adolfo Eraso , "  Polje de Zaldive  " , Munibe , tom.  10 N O  4,1958, s.  247-279 ( czytaj online , konsultowane 22 marca 2021 r. )
  5. Baudouin Lismonde , Jo Berger (coll.), Gilbert Bohec (coll.), Louis Eymas (coll.), Georges Garby (coll.), Alain Marbach (coll.) And Aldo Sillanoli (coll.) ( fot.  Éric Sanson ), „  Historia pasterza  ” , na cds38.org , Isère Departmental Speleology Committee (CDS38), poprawione 1997 (dostęp 24 października 2016 ) .
  6. Jacques Bauer, „  Czy w pokoju jest inżynier hydraulik?  » , Na la-verna.es/ strona jaskini La Verna ,2 maja 2013(dostęp 22 maja 2019 )

Zobacz również