Berlińscy niewolnicy

W enklawami Berlin to grupa byłych enklawami w Berlinie w sąsiednich terytoriów w Niemczech . Podczas okupacji Berlina po II wojnie światowej stali się eksklawami Berlina Zachodniego na terenie Niemiec Wschodnich . Zniknęli w wyniku wymiany terytoriów w 1971 i 1988 roku.

Historia

Pochodzenie

Granice Berlina wyznacza utworzenie Wielkiego Berlina na1 st październik 1920poprzez zgrupowanie około stu miast, gmin i terytoriów otaczających stary Berlin; to przegrupowanie doprowadziło do powstania kilkunastu eksklaw berlińskich, zamkniętych w prowincji Brandenburgia . Przypadkowo wszystkie te enklawy znajdują się po zachodniej stronie Berlina, administracyjnie połączone z dzielnicami Spandau i Zehlendorf .

W 1945 roku, podczas okupacji Niemiec po II wojnie światowej , Berlin został podzielony na cztery sektory okupacyjne: radziecki na wschodzie (który stał się Berlinem Wschodnim w 1949 r.), Amerykański , brytyjski i francuski na Zachodzie (stał się Berlinem Zachodnim w 1949 r.). Londyn Protokół przewiduje oparcie stref okupacyjnych na dawnych granicach administracyjnych kraju. Dawne enklawy Berlina, położone w strefie amerykańskiej i brytyjskiej, stały się następnie enklawami w strefie radzieckiej, a następnie od 1949 r. W NRD .

Zasady

Kwestia enklaw powoduje napięcia między wschodnimi i zachodnimi obszarami Berlina. Steinstücken , jedyna zamieszkana enklawa, została zajęta przez wschodnioniemiecką policję18 października 1951, który wycofał się cztery dni później pod naciskiem Stanów Zjednoczonych. Niemcy Wschodnie zamknęły swoje granice z Niemcami Zachodnimi i Berlinem Zachodnim w maju 1952 r., Zmuszając mieszkańców Steinstücken do poruszania się jedną drogą pod kontrolą NRD. Po wybudowaniu muru berlińskiego w 1961 r. W Steinstücken stacjonowało trzech żołnierzy amerykańskich, którzy zostali zwolnieni przez helikopter.

W celu rozwiązania problemów, jakie stwarzały enklawy, podpisano czterostronne porozumienie 3 września 1971w celu upoważnienia Senatu Berlina Zachodniego do rozpoczęcia negocjacji z NRD. Plik21 grudnia 1971osiągnięto porozumienie o zniesieniu 6 enklaw poprzez wymianę terytoriów: NRD otrzymuje 15,6  ha od Berlina Zachodniego, który w zamian otrzymuje 17,1  ha (i musi również zapłacić „NRD” 4 mln marek). Kwestia Steinstücken została rozstrzygnięta poprzez połączenie wsi z Berlinem Zachodnim pasem ziemi. Następnie przeprowadzono dwie inne umowy wymiany, aby rozwiązać inne problemy terytorialne.

Plik 31 marca 1988następuje ostateczna wymiana, między innymi w celu usunięcia ostatnich pięciu pozostałych enklaw. Niemcy Wschodnie otrzymają 87,3  ha (i 76 mln marek), Berlin Zachodni 96,7  ha . Po upadku sowieckiego reżimu i zjednoczeniu Niemiec granice między Berlinem a Brandenburgią zostały potwierdzone w 1991 roku.

Wymienianie kolejno

Dwanaście eksklaw z Berlina Zachodniego wyglądało następująco:

• Böttcherberg  (de) ( 0,30  ha  ; 52 ° 24 ′ 49 ″ N, 13 ° 05 ′ 59 ″ E , 52 ° 24 ′ 42 ″ N, 13 ° 05 ′ 53 ″ E i 52 ° 24 ′ 40 ″ N, 13 ° 05 ′ 59 ″ E ): trzy odrębne i niezamieszkane pasy ziemi o długości od 20 do 100  mi szerokości kilku metrów, rozmieszczone w bezpośrednim sąsiedztwie granicy na południowy zachód od Berlina w pobliżu Königstraße  (de) . Przeniesiony do Niemiec Wschodnich w 1971 r. I odtąd część Poczdamu .
• Erlengrund  (de) ( 0,51  ha  ; 52 ° 35 ′ 12 ″ N, 13 ° 12 ′ 49 ″ E ) i Fichtenwiesen ( 3,51  ha  ; 52 ° 35 ′ 16 ″ N, 13 ° 12 ′ 36 ″ E ): dwie działki w pobliżu Berlin, na północ od Spandauer Forst  (de) i niedaleko Havel . Te dwie działki są utrzymywane przez stowarzyszenia ogrodnicze w Berlinie Zachodnim: aby się do nich dostać, ich członkowie muszą przekroczyć bramę w murze berlińskim, podążać ścieżką w towarzystwie straży granicznej z NRD i wreszcie przejść przez punkt kontrolny. Dostęp jest możliwy tylko w określonych godzinach i zarezerwowany dla członków stowarzyszeń. Ścieżka na terytorium NRD jest ogrodzona z obu stron, aby uniemożliwić dostęp z NRD. Obie enklawy zostały usunięte w 1988 roku, kiedy Niemcy Wschodnie scedowały otaczające je ziemie na Berlin Zachodni.
• Falkenhagener Wiese ( 45,44  ha  ; 52 ° 36 ′ 10 ″ N, 13 ° 03 ′ 12 ″ E ): największa i najbardziej oddalona z enklaw, 5  km od granic Berlina Zachodniego. Opuszczona łąka została przekazana NRD w 1988 roku i od tego czasu jest częścią Falkensee .
• Finkenkrug ( 3,45  ha  ; 52 ° 34 ′ 15 ″ N, 13 ° 02 ′ 41 ″ E ): opuszczony teren 5  km na zachód od Berlina. Przeniesiony do Niemiec Wschodnich w 1971 roku i odtąd jest częścią Falkensee .
• Große Kuhlake ( 8,03  ha  ; 52 ° 34 ′ 20 ″ N, 13 ° 08 ′ 41 ″ E ): opuszczona ziemia w pobliżu granicy z Berlinem. Przeniesiony do Niemiec Wschodnich w 1971 roku i odtąd jest częścią Falkensee .
• Laszinswiesen ( 13,49  ha  ; 52 ° 35 ′ 57 ″ N, 13 ° 09 ′ 40 ″ E ): opuszczony teren bezpośrednio na północ od granicy z Berlinem. Przeniesiony do Niemiec Wschodnich w 1988 roku i odtąd jest częścią Schönwalde .
• Nuthewiesen  (de) ( 3,64  ha  ; 52 ° 22 ′ N, 13 ° 07 ′ E ): niezamieszkany obszar bagienny. Sprzedany do Niemiec Wschodnich w 1971 roku i odtąd część Poczdamu .
• Steinstücken ( 12,67  ha  ; 52 ° 23 ′ 21 ″ N, 13 ° 07 ′ 48 ″ E ): jedyna zamieszkana enklawa zachodnioniemiecka. Do 1971 r. Jego mieszkańcy musieli przechodzić kontrole graniczne w NRD, aby dotrzeć do pozostałej części Berlina Zachodniego. Poza służbami ratunkowymi i naprawczymi żadna inna osoba nie może wchodzić do enklawy. Droga ze Steinstücken do Berlina została zamurowana po obu stronach, aby uniemożliwić wjazd Niemcom z NRD. W 1961 roku w Steinstücken wzniesiono stałą amerykańską placówkę wojskową z helikopterem przewożonym personelem wojskowym. W 1971 roku Steinstücken zostało połączone z Berlinem Zachodnim działką o długości 1  km i szerokości 20  m , co zakończyło jego status enklawy. Droga asfaltowa Bernhard-Beyer-Straße została tam zbudowana przez Niemcy Wschodnie przed wymianą terytoriów i graniczy z obu stron murem berlińskim. Autobus 18 (obecnie 118) został przedłużony do Steinstücken w 1972 roku.
• Wüste Mark  (de) ( 21,83  ha  ; 52 ° 22 ′ 58 ″ N, 13 ° 09 ′ 41 ″ E ): pomimo nazwy („spacer po pustyni” po francusku), obszar regularnie orany, na południowy zachód od Berlina. Sprzedany do NRD w 1988 r. I odtąd część Stahnsdorf . Przed 1988 rokiem rolnik z Niemiec Zachodnich, który orze pole, musi wypełnić formalny wniosek, aby przejechać ciągnikiem przez Niemcy Wschodnie.

Załączniki

Linki wewnętrzne

• Niemiecka granica wewnętrzna
• Steinstücken
• Lista enklaw i eksklaw

Linki zewnętrzne

• Wszystkie punkty wymienione na tej stronie: zobacz OpenStreetMap ( pomoc ) lub pobierz w formacie KML ( pomoc ) .

Bibliografia

1. (en) „  Berlin Exclaves  ” , enclaves.org
2. "  terytorialnych wymiany  " , berlin.de
3. (w) Frank Jacobs, "  114 - eksklawy Berlina Zachodniego (3): Trojka Böttcherberg  " , Strange Maps18 maja 2007
4. (w) Frank Jacobs, "  99 - eksklawy Berlina Zachodniego (1): Erlengrund and Fichtewiese  " Strange Maps5 kwietnia 2007
5. (w) Frank Jacobs, "  102 - eksklawy Berlina Zachodniego (2): Laßzinswiesen  " Dziwne mapy13 kwietnia 2007