Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej Generał
Sport Piłka nożna
kreacja 1978
Organizator (e) UEFA
Redagowanie 23 (w 2021 r.)
Kategoria Kontynentalny
Okresowość Dwuletni
Miejsca) Członkowie UEFA
Uczestnicy 12 drużyn (faza finałowa)
52 drużyny (playoffy)
Status uczestników Profesjonalny
Oficjalna strona internetowa Oficjalna strona

Nagrody
Posiadacz tytułu Niemcy (3)
Więcej tytułów Hiszpania (5) Włochy (5)
Aplikacja Crystal Clear kworldclock.pngOstatnie zawody patrz:
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2021

Te nadzieje Mistrzostwa Europy w piłce nożnej jest konkurencja z piłką nożną że doły najlepsze reprezentacje narodowe w Europie mniej niż 21 lat. Jest organizowany przez UEFA co dwa lata.

Historia

Od 1967 do 1970 roku konkurs o nazwie Challenge Cup został zorganizowany dla drużyn poniżej 23, w którym zwycięzca przyłożył tytuł wraca do gry w każdym meczu. Od 1970 do 1976 roku UEFA co dwa lata organizowała prawdziwe mistrzostwa Europy do lat 23 (trzy edycje od 1972 do 1976).

Od 1978 roku UEFA zmieniła limit wiekowy i dlatego zawody były zarezerwowane dla graczy poniżej 21 roku życia. Rywalizacja odbywa się w dwóch fazach: faza wstępna, w której uczestnicy są podzieleni na 8 grup liczących od 3 do 5 drużyn, a następnie faza bezpośredniej eliminacji z meczami w obie strony od ćwierćfinału do finału.

Od 1992 roku Mistrzostwa Europy do lat 21 służą jako eliminacje do Igrzysk Olimpijskich, do których kwalifikują się półfinaliści. Ten turniej jest postrzegany jako odskocznia do Drużyny A. Wielu graczy, takich jak Mistrz Świata 2014 Mesut Özil , Klaas-Jan Huntelaar , Luís Figo , Petr Čech , Mistrz Świata 2010 Iker Casillas , Mistrzowie Świata 2006 Francesco Totti , Fabio Cannavaro , Gianluigi Buffon , Alberto Gilardino i Andrea Pirlo oraz mistrz Europy 2004 Georgios Karagounis rozpoczęli swoją międzynarodową karierę w U21. W 1994 roku konkurs został przeprojektowany i narodził się prawdziwy finał w postaci mini-turnieju organizowanego w kraju gospodarza, podobnie jak turnieje seniorów. Aby wyjść z cienia Pucharu Świata oraz Mistrzostw Europy i Seniorów, od 2007 roku odbywają się w nieparzystych latach finały .

Format

Pierwotnie ( 1972 ) pule kwalifikacyjne były wzorowane na puli kwalifikacyjnych do krajowych selekcji A na Mistrzostwa Europy i Świata . Do 1992 roku uczestnicy byli podzieleni na osiem grup eliminacyjnych, z których ośmiu zwycięzców zmierzyło się następnie w meczach u siebie i na wyjeździe (u siebie i na wyjeździe) z bezpośrednią eliminacją, od ćwierćfinału do finału włącznie.

W 1994 roku rozpoczęła się ostatnia faza łączenia czterech półfinalistów. Odbywa się on we Francji , jeden z półfinalistów wyznaczonych gospodarzem turnieju, który obejmuje półfinale mecz na 3 -cim  miejscu i ostateczne. Podobnie Hiszpania została wybrana na gospodarza turnieju finałowego w 1996 roku .

W 1998 roku utworzono dziewięć grup kwalifikacyjnych, w których udział wzięło 46 krajów, prawie dwukrotnie więcej niż 24 zarejestrowane w 1976 roku . Siedmiu najlepszych graczy z każdej puli kwalifikuje się bezpośrednio do finału, podczas gdy dwaj najsłabsi zwycięzcy grup, Grecja i Anglia , zmierzą się w barażach o ostateczne miejsce w kwalifikacjach. Ostatnia faza odbywa się w Rumunii , jako jedna z ośmiu zakwalifikowanych. Obejmuje ćwierćfinały, półfinały, mecz o trzecie miejsce i finał, ale także mecze klasyfikacyjne, w których między przegranymi ćwierćfinalistami są miejsca od piątego do ósmego.

Wydanie z 2000 roku zawiera również dziewięć grup wstępnych. Pierwsza dziewiątka grupy i siedmiu najlepszych wicemistrzów zmierzy się następnie w 1/8 finału w meczach dwustronnych. Ośmiu zwycięzców awansuje do finałów na Słowacji , wybranych na gospodarza spośród eliminacji. Faza finałowa obejmuje dwie grupy po cztery zespoły (pierwsza w kategorii nadziei), z których pierwsza gra w finale, a druga rywalizuje o trzecie miejsce. Formuła została odnowiona w 2002 roku, dodając podczas finałowego turnieju półfinałowego, przeciwstawiając pierwszą z każdej grupy drugą z drugiej grupy. To Szwajcaria wita finały.

W 2004 roku powstało dziesięć grup kwalifikacyjnych, z których pierwsza dziesiątka grupy i sześciu najlepszych wicemistrzów zmierzyły się ze sobą w 1/8 finału w meczach dwustronnych. To Niemiec jest wyznaczony na turniej finałowy. W edycji 2006 pierwsze dwie z każdej z ośmiu grup kwalifikacyjnych rozegrają 1/8 finału w meczach dwustronnych wlistopad 2005. Ostatnia faza ma miejsce w Portugalii .

Organizacja turnieju mija wtedy w nieparzystych latach. Zmiana ma na celu dostosowanie się do sytuacji starszych drużyn w wielu krajach, które wybierają zawodników ze swojego składu do lat 21, ponieważ ich własne kampanie kwalifikacyjne nasilają się. Dziwny rozrzut turnieju pozostawia więc młodym graczom więcej czasu na rozwój w ramach perspektyw, zamiast zbyt wczesnego awansu i zadowolenia z roli rezerwistów wśród seniorów.

Edycja 2007 rozpoczyna się jeszcze przed ostatecznym etapem edycji 2006 odbywa się, z rundy eliminacyjnej w dwukierunkowych meczów pomiędzy 16 najniższych w rankingu krajów o indeksie UEFA. Po raz pierwszy kraj gospodarza ostatniej fazy jest wyznaczany przed rozpoczęciem zawodów. Wybór należy do Holandii, która jako kraj przyjmujący jest automatycznie kwalifikowana. Kwalifikacyjna faza grupowa obejmuje 14 puli trzech drużyn, a każda drużyna gra tylko dwa mecze, jeden u siebie i jeden na wyjeździe. 14 zwycięzców grup rywalizuje w play-offach, aby wyłonić siedem ostatnich kwalifikacji. To pierwszy raz, kiedy zawodniczki kwalifikacyjne nie dorównały seniorom.

Od 2009 do 2015 roku uczestnicy są podzieleni na dziesięć pul kwalifikacyjnych, 10 zwycięzców grupy i czterech najlepszych wicemistrzów spotyka się podczas play-offów w meczach w obie strony, aby wyznaczyć siedmiu zakwalifikowanych, którzy przejdą do fazy finałowej na terytorium ósmego, automatycznie kwalifikowane.

Finały 2015 to ostatnie do 8 drużyn. UEFA zwiększa liczbę uczestników w finale 12 drużyn z edycji 2017 . Wpływa to na organizację turnieju. Zespoły podzielone są na trzy grupy po cztery zespoły. Do półfinału zakwalifikuje się pierwsza trójka z każdej grupy, a także najlepszy wicemistrz w grupie.

6 lutego 2019 r.Komitet Wykonawczy UEFA podejmuje decyzję o zwiększeniu liczby uczestników finałów do 16 drużyn z edycji 2021 .

Nagrody

Według edycji

Poniżej 23
Redagowanie Zwycięzca Wynik (zewnętrzny; zwrotny) Finalista Półfinaliści
1972 Czechosłowacja 2 - 2
3 - 1
związek Radziecki Bułgaria Grecja
1974 Węgry 2 - 3
4 - 0
wschodnie Niemcy Polska Związek Radziecki
1976 związek Radziecki 1 - 1
2 - 1
Węgry Holandia Jugosławia
Poniżej 21 lat
Redagowanie Zwycięzca Finalista Wynik (zewnętrzny; zwrotny) Półfinaliści
1978   Jugosławia    wschodnie Niemcy  1 - 0; 4 - 4 Bułgaria i Anglia
1980   związek Radziecki    wschodnie Niemcy  1 - 1; 1 - 0 Anglia i Jugosławia
1982   Anglia    Zachodnie Niemcy  3 - 1; 2 - 3 Szkocja i Związek Radziecki
1984   Anglia    Hiszpania  1 - 0; 2 - 0 Włochy i Jugosławia
1986   Hiszpania    Włochy  1 - 2; 2 - 1 ap (karta 3-0) Anglia i Węgry
1988   Francja    Grecja  0 - 0; 30 Anglia i Holandia
1990   związek Radziecki    Jugosławia  4 - 2; 3 - 1 Włochy i Szwecja
1992   Włochy    Szwecja  2 - 0; 0 - 1 Dania i Szkocja
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Trzeci Czwarty Wynik
1994 Francja   Włochy    Portugalia  1 - 0 (ap) Hiszpania Francja 2 - 1
1996 Hiszpania   Włochy    Hiszpania  1 - 1 ap (karta 5-4) Francja Szkocja 1 - 0
1998 Rumunia   Hiszpania    Grecja  1 - 0 Norwegia Holandia 2 - 0
2000 Słowacja   Włochy    Czechy  2 - 1 Hiszpania Słowacja 1 - 0
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Półfinaliści
2002 szwajcarski   Czechy    Francja  0 - 0 ap (karta 3-1) Włochy i Szwajcaria
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Trzeci Czwarty Wynik
2004 Niemcy   Włochy    Serbia i Czarnogóra  30 Portugalia Szwecja 3 - 2 ap
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Półfinaliści
2006 Portugalia Holandia Ukraina 30 Francja i Serbia i Czarnogóra
2007 Holandia Holandia Serbia 4 - 1 Belgia i Anglia
2009 Szwecja Niemcy Anglia 4 - 0 Włochy i Szwecja
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Trzeci Czwarty Wynik
2011 Dania Hiszpania szwajcarski 2 - 0 Białoruś Czechy 1 - 0
Redagowanie Lokalizacja Zwycięzca Finalista Wynik Półfinaliści
2013 Izrael Hiszpania Włochy 4 - 2 Holandia i Norwegia
2015 Czechy Szwecja Portugalia 0 - 0 ap (karta 4-3) Dania i Niemcy
2017 Polska Niemcy Hiszpania 1 - 0 Anglia i Włochy
2019 Włochy Hiszpania Niemcy 2 - 1 Francja i Rumunia
2021 Węgry i Słowenia Niemcy Portugalia 1 - 0 Hiszpania i Holandia
2023 Rumunia i Gruzja - i

Według narodu

Pod uwagę brane są tylko turnieje poniżej 21 roku życia.

Kraj Zwycięzca Finalista
Hiszpania 5 3
Włochy 5 2
Niemcy 3 2
Anglia 2 1
Holandia 2 0
Rosja 2 0
Serbia 1 3
Szwecja 1 1
Czechy 1 1
Francja 1 1
Portugalia 0 3
wschodnie Niemcy 0 2
Grecja 0 2
szwajcarski 0 1
Ukraina 0 1

Najlepszy gracz

Uwagi i referencje

  1. (w) Erik Garin, „  Europe - U-23/U-21 Turnieje  ” na rsssf.com ,21 grudnia 2009(dostęp 5 listopada 2010 )
  2. (w) "  Turniej finałowy U21 Rozszerzenie do 12 drużyn  " na UEFA.com , UEFA ,24 stycznia 2014(dostęp 6 października 2010 )
  3. (w) "  Aleksander Čeferin ponownie wybrany prezydentem UEFA do 2023 roku  " , UEFA.com , UEFA , 7 jfévrier 2019 (dostęp 6 października 2010 )
  4. USR wliczony w cenę.
  5. Serbia i Czarnogóra.

Link zewnętrzny