Eugene M. Stoner
Eugene M. Stoner
| Narodziny |
22 listopada 1922 Gosport |
|---|---|
| Śmierć |
24 kwietnia 1997(w wieku 74 lat) Palm City |
| Imię w języku ojczystym | Eugene Morrison Stoner |
| Narodowość | amerykański |
| Zajęcia | Wynalazca , przedsiębiorca , inżynier , konstruktor broni palnej |
| Uzbrojony | Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych |
|---|
Eugene Morrison Stoner ( Gosport , Indiana ,22 listopada 1922- Palm City , Floryda ,24 kwietnia 1997) to człowiek, który był najbardziej zaangażowany w projekt AR-15, który został przyjęty przez wojsko jako M16. Jest uważany przez większość historyków, z John Browning i John Garand , jako jeden z największych broni wojskowej projektantów XX th wieku w Stanach Zjednoczonych .
Biografia
Eugene Stoner uczęszczał do liceum w Long Beach , a następnie pracował dla Vega Aircraft Company przy instalacji broni.
Podczas II wojny światowej zaciągnął się do artylerii lotniczej piechoty morskiej i służył na południowym Pacyfiku i północnych Chinach . Pod koniec 1945 roku rozpoczął pracę w warsztacie maszynowym Whittaker, firmy produkującej sprzęt lotniczy, by ostatecznie zostać inżynierem.
W 1954 roku pracował jako główny inżynier w Armalite , oddziale Fairchild Engine & Airplane Corporation . W ArmaLite projektuje serię prototypów broni, takich jak AR-3, AR-9, AR-11, AR-12 i AR-16, z których żadna nie będzie miała znaczącej produkcji.
Między innymi zaprojektował AR-7 (in) , broń przyjętą przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych .
W 1955 roku Stoner ukończył wstępne prace projektowe rewolucyjnego AR-10, lekkiego ( 7,25 funta) z selektorem ognia, który wykorzystywał kaliber NATO 7,62 × 51 mm. AR-10 przeszedł testów oceniających w Springfield Arsenalu w 1956 roku w porównaniu do karabinów uprzednio poddanych ocenie, AR-10 przyszedł późno w okresie testowym, a armia odrzuca go na korzyść T44 (bardziej konwencjonalny), który stanie się M14. Później projekt AR-10 uzyskał licencję holenderskiej firmy Artillerie Inrichtingen , która produkowała go do 1960 roku i była sprzedawana różnym zagranicznym siłom zbrojnym.
Na prośbę armii Stanów Zjednoczonych zastępca Stonera Robert Fremont i rysownik techniczny L. James Sullivan zaprojektowali AR-15 na bazie AR-10 i przystosowali go do strzelania małym kalibrem ( .223 Remington ). AR-15 został później przyjęty przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych jako karabin szturmowy M16 .
Stoner opuścił ArmaLite w 1961 roku, aby służyć jako doradca Colta . Później zgodził się na pracę z Cadillac Gage , a zaprojektował Uzbrojenie systemu Stoner 62 , modułowy system broni, które mogą być modyfikowane, aby stać się standardową automatyczną strzelbę, karabin maszynowy lekki, ciężki karabin maszynowy lub stacjonarny karabin maszynowy. Pod nazwą Stoner 63 .
Odkąd ArmaLite sprzedał Coltowi patent na Stoner, Stoner Weapons System wykorzystuje gazowy system tłokowy naboju. Robert Fremont i L. James Sullivan następnie wzięli projekt Stonera i przerobili go na nabój .223 Remington, aby stworzyć Stoner 63 Weapons System .
Stoner pracował również dla TRW przy stworzeniu automatu TRW 642 525 mm "Bushmaster", który później został wyprodukowany przez Oerlikon jako KBA .
W 1972 roku był współzałożycielem ARES Incorporated w Port Clinton w stanie Ohio , ale porzucił firmę w 1989 roku, projektując lekki karabin maszynowy Ares, czasami znany jako Stoner 86 . To rozwinięta wersja Stonera 63. W Ares zaprojektował także koncepcję karabinu szturmowego przyszłości (FARC).
W 1990 roku dołączył do Knight's Armament Company (KAC), aby stworzyć Stoner Rifle-25 (SR-25), który obecnie służy w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych . Również w KAC pracuje nad kolejną wersją Stoner Weapons System , zwaną Stoner 96 .
Wśród jego najnowszych projektów był karabin szturmowy SR-50.
Modele broni
| Modele Armalite | Inne modele
|
Źródła
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Eugene Stoner ” ( zobacz listę autorów ) .