Teren zielony

A zielona przestrzeń środki, w urbanistyce , każda przestrzeń zatwierdzenia roślinnością (trawy, drzewa, kwiaty i ewentualnie posadzonych drzew i krzewów ozdobnych, a często podszyte stawy i ścieżki). Wyrażenie to jest zwykle używane do oznaczania przestrzeni publicznych lub półpublicznych zlokalizowanych na obszarach miejskich lub podmiejskich. Tereny zielone są ważnym elementem atrakcyjności obszaru miejskiego i jego rozwoju nieruchomościowego.

Definicja

W latach sześćdziesiątych XX wieku , kiedy na całym świecie kwitła demografia i urbanizacja, urbaniści określali zielone ogrody i tereny rekreacji publicznej terminem „ zieleń”, ponieważ te tereny były reprezentowane przez kolor zielony na ścianach, plany architektoniczne i urbanistyczne.

Tereny zielone można zdefiniować na dwa sposoby:

Inwentarz, spostrzeżenia, oczekiwania

W Europie

Badanie dotyczyło miejskich terenów zielonych 386 miast liczących ponad 100 000 mieszkańców w 31 krajach europejskich (tj. 170,6 mln osób, co stanowi 34% populacji Europy w 2001 r.).

We Francji

Według UNEP (firmy zajmujące się krajobrazem) w 2009 r. Ten sektor gospodarczy reprezentował 80 000 pracowników we Francji; 20 000 firm „krajobrazowych” o obrotach 5 miliardów euro (w tym 750 milionów euro w Île-de-France).

W badaniu UNEP / IPSOS z 2008 r. Siedmiu na dziesięciu Francuzów oparło swój wybór miejsca życia na obecności terenów zielonych w pobliżu ich domu. W 2010 roku ponad 90% respondentów twierdzi, że kontakt z roślinami, roślinami i ogrodami jest ważny, a nawet niezbędny w ich codziennym życiu. 20% Francuzów żałuje, że nie ma więcej związków z przyrodą i ogrodami, zwłaszcza w centrach miast i centrach handlowych (wskazało 86% respondentów), a następnie w miejscu pracy (65%), obiektach rekreacyjnych (63%) i miejscach zamieszkania ( 50%). Gdyby zostali wybrani lokalnie, 42% z nich wybrałoby jako priorytet rozwój parków i ogrodów oraz poprawę istniejących terenów zielonych. 31% zaproponowałoby nawet projekty rewitalizacji obszarów miejskich całkowicie kierowane przez rośliny (31%).

Ewolucja

Tworzenie lub ulepszanie terenów zielonych odbywa się coraz częściej z myślą o zrównoważonym rozwoju , a zatem często w służbie ludności i miejsc, które ich nie mają, ze względów społecznych, zdrowotnych i ekologicznych ( miejska zielona i niebieska siatka oraz Mogą o tym decydować zarówno władze publiczne (najczęściej urząd miasta lub gminy), jak i deweloper nieruchomości ze względów ekologicznych i promocyjnych lub przymusowych celów kompensacyjnych, co jest coraz częściej realizowane. tereny zielone wymagają wstępnego i ustawicznego szkolenia projektantów terenów zielonych, ale także zespołów, które będą musiały je konserwować, monitorować czy animować.

Podwójne społeczne i ekologiczne powołanie terenów zielonych rozwija się poprzez dążenie do większej naturalności dzięki ekologicznemu, a zatem zróżnicowanemu zarządzaniu , ochronie martwego drewna i starzejących się drzew, tworzeniu ścieżek i mniej sztucznych zbiorników wodnych, porzucaniu pestycydów , stosowaniu więcej lokalnych i mniej ogrodniczych gatunków i gatunków oraz większa tolerancja dla dzikiej i spontanicznej flory itp. Nie zaniedbując zabytkowych parków w centrach dużych miast, konieczne wydaje się uwzględnienie nieużytków, zwyczajnej przyrody i terenów zielonych na obrzeżach, gdzie również ważna jest stawka dla bioróżnorodności.

Na niektórych terenach zielonych znajdują się arboreta i / lub dążą do rozwoju zawodu edukacyjnego , na przykład poprzez chronoksyle lub farmy edukacyjne .

Mogą odgrywać inne role, w szczególności buforować, aby ograniczyć perurbanizację lub jako basen ograniczający powodzie (jak w Douai w strefie osiadań górniczych lub w nowym parku Saint-Vicens de Perpignan ) lub w innych ogrodach deszczowych . Szczególną uwagę można zwrócić na obszary podmiejskie (np. Projekt Interreg IVC zatytułowany „Parki podmiejskie” ).

Tereny zielone i zdrowie

Znaczenie bliskości przyrody dla zdrowia i świadczonych usług ekosystemowych jest również przedmiotem badań ilościowych i jakościowych.

We Francji Francuska Federacja Krajobrazu i Krajowy Związek Przedsiębiorców Krajobrazu stwierdziły w 2011 r., Że we Francji można by zaoszczędzić 5 miliardów euro rocznie, gdyby każdy miał widok na zieloną przestrzeń w domu. Rzeczywiście, zgodnie z „National Ecosystem Assessment” (badanie zlecone przez rząd angielski, przeprowadzone w latach 2009–2011 i opublikowane w czerwcu 2011 r.), 340 euro na osobę rocznie to szacunkowa wartość zdrowotna posiadania domu z myślą o ogród lub park.

Wiele osób stara się znaleźć się w naturze po lub w chwilach intensywnego stresu. Na przykład tuż po zamachach z 11 września 2001 r. Zarządcy amerykańskich parków narodowych odnotowali wyraźny wzrost liczby wizyt; „Ludzie wyszli tego dnia, chodzili, zastanawiając się, co się dzieje” - skomentował dyrektor Parku. Te powroty do natury to strategie radzenia sobie, które wydają się skuteczne, jak wynika z rosnącej liczby badań, które pokazują, że kontakt z naturą jest korzystny dla zdrowia tych, którzy go odwiedzają, zwłaszcza jeśli chodzi o wyjście ze stresu i zmęczenia. Miejskie tereny zielone i parki to także środowiska promujące aktywność fizyczną, taką jak spacery, bieganie, jazda na rowerze i wiele innych rodzajów gier.

Autor Rodzaj studiów aspekty zdrowotne
Kuo 2001;
Kuo i Sullivan 2001		 Badania eksperymentalne Widok zieleni poprawia zdolność radzenia sobie z poważnymi trudnościami osobistymi i zmniejsza agresywność poprzez zmniejszenie zmęczenia psychicznego.
Korpela 1989 i 1992;
Korpela i Hartig;
Korpela i in. 2001;
Newell 1997		 Przejrzeć Ludzie rewitalizują się w ulubionych miejscach (często naturalnych ), z korzyścią dla doświadczenia siebie i swoich uczuć (niezależnie od kultury).
Kellert i Wilson 1993 Synteza i badanie interdyscyplinarne Istnieje wrodzona potrzeba kontaktu z różnorodnością biologiczną, niezbędna dla dobrego samopoczucia psychicznego i rozwoju osobistego.
Takano i in. 2002;
Tanaka i in. 1996		 Epidemiologia Użytkownicy terenów zielonych w dużych miastach wydłużają swoją długość życia.
de Vries i in. 2003 Epidemiologia Użytkownicy miejskich terenów zielonych czują się zdrowiej.
Payne i in. 1998 Kwestionariusz / ankieta Użytkownicy miejskich terenów zielonych częściej niż inni reagują na zdrowie, aktywność fizyczną i relaks.
Kaplan & Kaplan 1989;
Hartig i in. 1991
i 2003;
Wells 2000		 Badania eksperymentalne Wizja naturalnego krajobrazu lepiej utrzymuje uwagę i sprzyja szybszemu przywracaniu sprawności poznawczej.
Ulrich RS 1984;
Ulrich & al. 1991		 Badania eksperymentalne Wizja naturalnego krajobrazu działa odprężająco, zwiększa pozytywne postrzeganie siebie i poczucie pozytywnych emocji, pomaga wyjść ze stresu (np. Operacja).
Faber-Taylor i in. 2001 Badania eksperymentalne Objawy zespołu deficytu uwagi u dzieci uczestniczących w zajęciach na terenach zielonych zmniejszają się.
Kim i Kaplan 2004 Przejrzeć Kontekst naturalności i otwarte przestrzenie na danym terenie wzmacniają poczucie wspólnoty.
J. Pretty i in., 2005 Badania eksperymentalne Widok naturalnego i przyjemnego krajobrazu wiejskiego lub miejskiego podczas biegania na bieżni obniża jej ciśnienie krwi i poprawia jej samoocenę, podczas gdy widok sztucznego krajobrazu wiejskiego lub miejskiego degraduje ją. To zdegradowany wiejski krajobraz ma największy wpływ na nastrój i korzyści płynące z ćwiczeń fizycznych. Istnieje korzystna dla zdrowia synergia między przyjemnym naturalnym otoczeniem a aktywnością fizyczną.
Ralf Hansmann i in., 2007 Badania eksperymentalne Zmniejsza się uczucie stresu i bólów głowy (w tym badaniu odpowiednio o 87% i 52%), a poczucie równowagi wzrasta (do + 40%) po przejściu przez teren zielony, o wiele więcej niż długa wizyta i związane z uprawianiem sportu (bieganie, jazda na rowerze, balon ...)
Maas J i in., 2010 Epidemiologia Zależność między stopniem stresu a liczbą dolegliwości związanych ze złym stanem zdrowia jest łagodzona przez ilość terenów zielonych w promieniu 3  km . Wielkość zieleni wydaje się nawet ważniejsza niż jej bliskość (w opracowaniu do 3 km);


Uwagi i odniesienia

  1. Fuller, RA i Gaston, KJ (2009). Skalowanie pokrycia terenów zielonych w miastach europejskich . Listy biologiczne. doi: 10.1098 / rsbl.2009.0010. ( Podsumowanie i mapa średniego poziomu dostępu do terenów zielonych w Europie
  2. DG ds. Środowiska, wiadomości Alert Service, [1] Dostęp do terenów zielonych w europejskich miastach], 2009-03-26
  3. http://www.jardinsjardin.com/index.php?option=com_docman&task=doc_download&gid=32&Itemid= L'Unp- les entreprises du paysage Île de France partner Jardin, jardins], PDF, konsultowano 06.04.2012
  4. Badanie UNEP / IPSOS 2008 Zielone przestrzenie jutra, zastosowania i oczekiwania Francuzów ( link )
  5. Badanie UNEP / Ipsos 2010, Ogród, dobro społeczne, którym można się dzielić - Francuzi wybierają zieleń
  6. Aggeri (CNFPT), Gaëlle, Dossier - Uwzględnienie zrównoważonego rozwoju na terenach zielonych - w: Territoriales: czasopismo Krajowego Centrum Terytorialnej Służby Cywilnej nr 204 z 12/2009, s. 4-5
  7. Trancart, Monique, Bioróżnorodność, zrównoważone praktyki zyskują tereny zielone , Territoriales La Gazette des communes n ° 1848 z 07/08/06, s. 38 W ciągu piętnastu lat gminy przeszły od zróżnicowanego zarządzania przestrzenią do poszukiwania różnorodności biologicznej. Komunikacja publiczna okazała się nierozerwalnie związana ze zrównoważonym zarządzaniem.
  8. Fanhua Kong, Haiwei Yin, Nobukazu Nakagoshi, Yueguang Zong, Rozwój miejskiej sieci zieleni na rzecz ochrony bioróżnorodności: Identyfikacja oparta na teorii grafów i modelowaniu grawitacji  ; Planowanie krajobrazu i urbanistyki, tom 95, numery 1-2, 30 marca 2010, strony 16-27 ( podsumowanie )
  9. Aggeri, Gaëlle, Saving biodiversity przechodzi szkolenie - w: Territoriales: czasopismo Krajowego Centrum Terytorialnej Służby Publicznej nr przeglądu 209 z 05/10, s. 4-5
  10. Fayolle, Pascal Czy debata na temat różnorodności biologicznej w miastach może być drzewem, które skrywa las?  ; Link ogrodniczy nr 712 z 30.06.2010, str. 10
  11. NAMIAS, Olivier, Tereny zielone: ​​rozległy park powstrzymujący zalewanie Moniteur (Le) przegląd nr 5570 z 27.08.2010, s. 28-29
  12. Periurban Parks Project Portal
  13. K. De Ridder, V. Adamec, A. Bañuelos, M. Bruse , M. Bürger, O. Damsgaard, J. Dufek, J. Hirsch, F. Lefebre, JM Pérez-Lacorzana, A. Thierry, C. Weber , Zintegrowana metodologia oceny korzyści płynących z zieleni miejskiej  ; Science of The Total Environment, tomy 334-335, 1 grudnia 2004, strony 489-497 ( streszczenie )
  14. zielone dla bezpieczeństwa , gazeta Le Monde z 27 lipca.
  15. „ Krajowa ocena ekosystemów w Wielkiej Brytanii ”
  16. Lazaroff, 2002 C. Lazaroff, Cat., Natura zapewnia ukojenie w czasach kryzysu , Environmental News Service (2002, 11 września) Dostęp 2009-04-30.
  17. Konstantinos Tzoulas, Promowanie ekosystemu i zdrowia ludzkiego na obszarach miejskich przy użyciu zielonej infrastruktury: przegląd literatury  ; Krajobraz i urbanistyka 81 (2007) 167–178 doi: 10.1016 / j.landurbplan.2007.02.001
  18. Lisa Wood , Paula Hooper , Sarah Foster i Fiona Bull , „  Publiczne tereny zielone i pozytywne zdrowie psychiczne - badanie związku między dostępem, ilością i typami parków a dobrostanem psychicznym  ”, Health & Place , vol.  48,1 st listopad 2017, s.  63-71 ( ISSN  1353-8292 , DOI  10.1016 / j.healthplace.2017.09.002 , czytaj online , dostęp: 20 stycznia 2020 )
  19. „ zielone w mieście zredukowałyby przedwczesną śmiertelność  ” , na Sciences et Avenir
  20. Kuo, FE, 2001. Radzenie sobie z ubóstwem: wpływ środowiska i uwagi w centrum miasta. O. Behav., 33; 5-34.
  21. Kuo, FE, Sullivan, WC 2001. Agresja i przemoc w centrum miasta. Skutki środowiska poprzez zmęczenie psychiczne. O. Behav, 33; 543-571.
  22. Korpela, KM, 1989. Tożsamość miejsca jako produkt samoregulacji środowiskowej. Journal of Environmental Psychology, 9; 241-256.
  23. Korpela, KM, 1992. Ulubione miejsca nastolatków i samoregulacja środowiskowa . Journal of Environmental Psychology, 12; 249-258.
  24. Korpela, K, Hartig, T., 1996. Właściwości regeneracyjne ulubionych miejsc. Journal of Environmental Psychology, 16; 221-233
  25. Korpela, KM, Hartig, T., Kaiser, F., Fuhrer, U., 2001. Doświadczenie regeneracyjne i samoregulacja w ulubionych miejscach . O. Behav. 33; 572–589.
  26. Newell, PB, 1997. Międzykulturowe badanie ulubionych miejsc . O. Behav. 29; 495-514.
  27. Kellert, R., Wilson, EO, (red.), 1993. Hipoteza biofilii . Island Press; Waszyngton.
  28. Takano, T., Nakamura, K., Watanabe, M., 2002. Miejskie środowiska mieszkalne i długowieczność seniorów na obszarach wielkomiejskich: znaczenie przestrzeni zielonych, po których można chodzić . Journal of Epidemiology and Community Health, 56, 12; 913-6.
  29. Tanaka, A., Takano, T., Nakamura, K., Takeuchi, S., 1996. Poziom zdrowia pod wpływem miejskich warunków mieszkaniowych w megamiasto - Tokio. Urban Studies, 33; 879-894.
  30. de Vries, S., Verheij, RA, Groenewegen, PP, Spreeuwenberg, P., 2003. Środowiska naturalne - zdrowe środowisko? Środowisko i planowanie, 35; 1717-1731.
  31. Payne, L., Orsega-Smith, B., Godbey, G., Roy., 1998. Lokalne parki a zdrowie osób starszych: wyniki badania eksploracyjnego . Parki i rekreacja, 33, 10; 64-71.
  32. Kaplan, R., Kaplan, S., 1989. Doświadczenie natury: perspektywa psychologiczna . Cambridge University Press; Cambridge
  33. Hartig, T., Mang, M., Evans, GW, 1991. Przywracające efekty doświadczeń środowiska naturalnego . O. Behav. 23, 3-26.
  34. Hartig, T., Evans, GW, Jamner, LD, Davis, DS, Gärling, T., 2003. Śledzenie odbudowy w naturalnych i miejskich warunkach terenowych . Journal of Environmental Psychology, 23, 109–123.
  35. Ulrich, RS, 1984. Widok przez okno może wpływać na powrót do zdrowia po operacji . Science, 224; 420-421.
  36. Faber-Taylor, A., Kuo, FE i Sullivan, WC, 2001. Radzenie sobie z ADD. Zaskakujące połączenie z zielonymi ustawieniami gry . O. Behav., 33, 54–77.
  37. Kim, J., Kaplan, R. 2004. Fizyczne i psychologiczne czynniki w poczuciu wspólnoty. Nowy urbanista Kentlands i pobliska wioska Orchard . O. Behav. 36, 313-340.
  38. Jules pretty i in., [Skutki zielonych ćwiczeń dla zdrowia psychicznego i fizycznego]  ; International Journal of Environmental Health Research październik 2005; 15 (5): 319–337
  39. Ralf Hansmann i in., Odnowa i odprężanie poprzez aktywność fizyczną w lasach i parkach , Urban Forestry & Urban Greening Tom 6, wydanie 4, 15 listopada 2007, strony 213-225 doi: 10.1016 / j.ufug.2007.08.004 ( podsumowanie )
  40. (w) Agnes E. van den Berg , Jolanda Maas , Robert A. Verheij i Peter P. Groenewegen , „  Zielona przestrzeń jako bufor dla stresujących wydarzeń życiowych i zdrowia  ” , Nauki społeczne i medycyna , tom.  70 N O  8,kwiecień 2010, s.  1203–1210 ( DOI  10.1016 / j.socscimed.2010.01.002 , czytaj online , dostęp 7 kwietnia 2021 )

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne