Ernest Will

Ernest Will Biografia

Narodziny	25 kwietnia 1913 Uhrwiller
Śmierć	24 września 1997(w wieku 84 lat) Paryż
Narodowość	Francuski
Trening	Jean-Sturm Gymnasium University of Strasbourg École normale supérieure (1933-1936) Szkoła Francuska w Atenach (1937-1939)
Zajęcia	Archeolog , profesor uniwersytetu
Małżonka	Germaine będzie

Inne informacje

Pracował dla	Liceum im (1940-1943) , Uniwersytet w Lyonie (1943-1944) , Uniwersytet Burgundii (1944-1945) , Liceum Ampère ( d ) (1945-1946) , Francuski Instytut Archeologii Orientalnej (1946-1951) , Uniwersytet w Lille (1951-1963) , Uniwersytet Paryski (1963-1982)
Członkiem	British Academy German Archaeological Institute National Society of Antiquaries of France Academy of Inscriptions and Belles Letters (1973)
Nagrody	Komendant Akademickiej Palm Oficer Sztuki i Literatury Legii Honorowej

Ernest Louis Georges Will jest francuskim archeologiem i profesorem uniwersyteckim, urodzonym dnia25 kwietnia 1913w Uhrwiller ( Bas-Rhin ) i zmarł dalej24 września 1997w Paryżu . Jest członkiem Académie des inscriptions et belles-lettres (1973).

Biografia

Po ukończeniu szkoły średniej w Gimnazjum Protestanckim i uzyskaniu dyplomu z literatury na Uniwersytecie w Strasburgu , wstąpił do École normale supérieure (Paryż) w 1933 r. I uzyskał agregację klasycznej literatury w 1936 r. Był uczniem tej szkoły. Francuski z Aten od 1937 do 1939 i prowadził badania na stanowiskach Thasos , Delos i Delphi . Został zmobilizowany w obliczu zbliżającej się II wojny światowej i został przydzielony do Bejrutu w sztabie generała Weyganda . Po zawieszeniu broni w 1940 r. Wrócił do Francji, gdzie w latach 1940–1943 był profesorem literatury klasycznej w Lycée Thiers w Marsylii . Został asystentem dziekana Charlesa Dugasa na Wydziale Listów w Lyonie, następnie wykładał w Lycée Ampère. z Lyon (1945).

Plik 1 st październik +1.946wraz z Jeanem Starckym został jednym z dwóch pierwszych rezydentów Francuskiego Instytutu Archeologicznego w Bejrucie, który Henri Seyrig założył właśnie w tym samym roku, i specjalizował się w badaniach zhellenizowanego Bliskiego Wschodu.

Po powrocie do Francji w 1951 r. Był asystentem filologii greckiej na Uniwersytecie w Lille (1951-1953). W 1953 roku obronił w listach pracę dyplomową zatytułowaną Le relief cultuel gréco-romain: wkład w historię sztuki Cesarstwa Rzymskiego i został zatrudniony jako profesor uniwersytecki w Lille (1953-1963). Jest dyrektorem Historical Antiquities of Nord-Picardie (1953-1968). Wstąpił do Wydziału Literatury w Paryżu jako profesor języka i literatury greckiej (1963-1970), a następnie został profesorem historii sztuki i archeologii w Instytucie Sztuki i Archeologii Uniwersytetu Paryskiego 1 Panthéon-Sorbonne (1970-1973).

Powrócił do Bejrutu jako dyrektor Francuskiego Instytutu Archeologii Bliskiego Wschodu (IFAPO) (1973-1980) iw tym kontekście prowadził znaczną działalność podczas wojny w Libanie, aby chronić interesy Instytutu i „nadać mu nowy impuls”. , w szczególności poprzez otwarcie oddziałów w Ammanie (Jordania) i Damaszku (Syria). IFAPO jest częścią obecnego Institut français du Proche-Orient (IFPO) od 2003 roku .

Pod koniec swojej misji powrócił na stanowisko w Instytucie Sztuki i Archeologii, a następnie przeszedł na emeryturę w 1982 roku.

Przez 19 lat kierował czasopismem Syria , czasopismem archeologicznym Francuskiego Instytutu Proche-Orient (1978-1997).

W 1992 roku został powołany na członka rady naukowej Francuskiej Szkoły Dalekiego Wschodu .

Życie prywatne

Był żonaty z Germaine Will , nauczycielką angielskiego.

Nagrody

Wybrany do Académie des inscriptions et belles-lettres w 1973 roku.
Oficer Legii Honorowej
Komendant Akademickiej Palm
Oficer Orderu Sztuki i Literatury

Bibliografia

Źródła

EW lubi - Ernest Will. Archeologia hellenistycznego i rzymskiego Bliskiego Wschodu , MAE René-Ginouvès, Uniwersytet Paris Ouest Nanterre.
Roger Agache i Jean-Claude Blanchet, „Nekrologi Ernest Will (1913-1997)” , Archaeological Review of Picardy , No bones 3-4, 1997, s. 5-7 , czytaj online
„Bibliography of Ernest Will (1913-1997)” , Syria , tome 75, 1998, s. 1-8 , czytaj online
Mieszaniny oferowane Ernestowi Willowi , University of Lille III, Villeneuve d'Ascq, 1984, 430 str. (specjalne wydanie Północnej Przeglądu , n o 260)
Georges Le Rider , Notatka o życiu i twórczości Ernesta Will , Palais de Institut, Paryż, 1999, 10 s.
Théodore Rieger, „Ernest Will”, w New Dictionary of Alsatian Biography , vol. 40, str. 42-43
Maurice Sartre , "Will Ernest (1913-1997)", Encyclopaedia Britannica Online , ,

Pracuje

Wieża pogrzebowa Palmyre , Paryż, Paul Geuthner, 1949
Płaskorzeźba grecko-rzymska: wkład do historii sztuki Cesarstwa Rzymskiego , Paryż, E. de Boccard, 1955
Les Palmyréniens , Paryż, Armand Colin, DL 1992
Od Eufratu do Renu , suma składek, IFAPO, 1995

Uwagi i odniesienia

Malou Schneider , „Od Renu do Eufratu. Archeolodzy alzaccy w Lewancie ”, Subartu XVII, 2006, s. 1-6 .
Georges Le Rider , „ Notatka o życiu i twórczości Ernesta Willa, członka Akademii ”, Protokoły ze spotkań Akademii Napisów i Literatury , t. 143 n O 3,1999, s. 885-893 ( czytaj online , dostęp: 8 lutego 2019 )
Mieszanki oferowane Ernestowi Willowi, Revue du Nord , LXVI, nr 260, 1984
Mathilde Gelin, Francuski Instytut Archeologii w Bejrucie, 1946-1977 , Syria , 2005/82, s. 279-329 (str. 285).
Maurice Sartre, „Ernest Will 1913-1997”, Encyclopaedia universalis
Teza państwowa, zawiadomienie Sudoc , przeglądano online 4.07.15.
Maurice Sartre , wzmianka o Encyklopedii Universalis
EW lubiący - Ernest Will. Archeologia hellenistycznego i rzymskiego Bliskiego Wschodu , MAE René-Ginouvès, Uniwersytet Paris Ouest Nanterre.
Zamówienie z dnia 2 czerwca 1992 r, JORF n o 130, 05 czerwca 1992 , str. 7483 .
Lista akademików, strona Académie des Inscriptions et Belles-Lettres .