W kanadyjskim prawa karnego, rozprawa uwalnianiu (lub kaucja słuchu ) jest etapem w procedurze karnej , gdzie oskarżony, który pierwotnie został aresztowany, a następnie przetrzymywana przez policjanta zostaje postawiony przed sędzią w Sądzie Quebecu , który musi zdecydować, czy wskazane jest zwolnienie oskarżonego przed rozprawą. Zasady dotyczące dochodzenia w sprawie uwolnienia są zawarte w sekcjach 515 do 526 Kodeksu Karnego . Jest to tymczasowe zwolnienie na drodze sądowej.
Gdy oskarżony zostanie aresztowany i zatrzymany przez policję, musi zostać postawiony przed sędzią pokoju , zwykle w ciągu 24 godzin (§ 503 (1) Cr.C.). Jeżeli prokurator w tym czasie sprzeciwi się zwolnieniu, oskarżony może wnieść o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie zwolnienia.
Postępowanie karne sprzyja zwolnieniu na rozprawie o kaucji. Jeżeli prokurator nie sprzeciwi się zwolnieniu, sędzia pokoju jest zobowiązany do zwolnienia oskarżonego (art. 515 ust. 1 kp).
Mogą pojawić się prośby o odroczenie dochodzenia w sprawie zwolnienia o trzy jasne dni zgodnie z art. 516 (1) Cr.C. lub dłużej, jeśli oskarżony wyrazi na to zgodę. Trzy jasne dni oznaczają cztery dni po dniu, w którym złożono wniosek o odroczenie, zgodnie z kanadyjską ustawą o interpretacji (patrz obliczanie terminów w prawie Quebecu ).
Celem dowodu w śledztwie w sprawie zwolnienia jest dowiedzenie się więcej o oskarżonym, skąd pochodzi, jego wspólnikach lub rodzinie, czym zarabia na życie, a zatem jest sprzeczne z przepisami karnymi, gdy podczas procesu dowód jest otwarty i nie ma ograniczających zasad dotyczących pogłosek , zeznań pozasądowych i dowodów złej reputacji podczas przesłuchania w sprawie zwolnienia. Sędzia lub prokurator może przesłuchać oskarżonego w każdej istotnej sprawie, z wyjątkiem przestępstwa, które rzekomo popełnił. Prokurator może przedstawić dowody dotyczące jego wcześniejszych wyroków skazujących, prowadzonych przez niego spraw, naruszenia przez niego wcześniejszych warunków (art. 145 ust. 4 k.p.c.) oraz okoliczności zarzucanego przestępstwa, w szczególności w zakresie prawdopodobieństwa skazania oskarżonego.
Co do zasady ciężar zwolnienia spoczywa na prokuratorze, a nie na oskarżonym, jak wynika z ust. 515 (5) Cr.C .. Ale art. 515 (6) C.C. przewiduje wyjątki dla czynów karalnych związanych z bronią palną , przemocą domową , narkotykami , sprawami w toku i najpoważniejszymi przestępstwami z art. 469 kc. W tej chwili do oskarżonego należy uzasadnienie, czy powinien zostać zwolniony. Jednak wyjątki nie mają zastosowania w przypadku wykroczenia uproszczonego .
Pomimo art. 515 ust. 6, który uniemożliwia wnioskowanie o zwolnienie sędziego Sądu Quebecu w przypadku zabójstwa lub innych poważnych przestępstw z art. 469 Cr, oskarżony o zabójstwo może jednak wystąpić do sędziego Sądu Najwyższego o zwolnienie na podstawie ust. 522 Cr ... W sprawie Guy Turcotte oskarżony został po raz pierwszy zwolniony w ramach tej procedury w oczekiwaniu na drugi proces. Wnioski o ponowne rozpatrzenie decyzji o zwolnieniu w związku z poważnymi przestępstwami, takimi jak zabójstwo, trafiają do Sądu Apelacyjnego, na podstawie ust. 680 Ckr ...
W odniesieniu do decyzji o zatrzymaniu oskarżonego lub nieoskarżonego, podstawy zatrzymania są przewidziane w art. 515 (10) C.C. :
„515 (10) Dla celów niniejszego paragrafu, zatrzymanie oskarżonego w areszcie jest uzasadnione tylko w jednym z następujących przypadków:
a) jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia jego obecności w sądzie, aby mógł być traktowany zgodnie z prawem;
b) jego zatrzymanie jest niezbędne dla ochrony lub bezpieczeństwa publicznego, w szczególności ofiar i świadków przestępstwa lub osób poniżej osiemnastego roku życia, z uwzględnieniem okoliczności, w tym znacznego prawdopodobieństwa, że oskarżony, jeżeli zwolniony, popełni przestępstwo lub ingeruje w wymiar sprawiedliwości;
c) jego zatrzymanie jest konieczne, aby nie podważać zaufania publicznego do wymiaru sprawiedliwości, uwzględniając wszystkie okoliczności, w tym:
(i) fakt, że opłata wydaje się zasadna,
(ii) powagi przestępstwa,
(iii) okoliczności towarzyszące jej popełnieniu, w tym użycie broni palnej,
(iv) fakt, że w przypadku skazania oskarżonemu grozi długoterminowa kara pozbawienia wolności lub, w przypadku przestępstwa z użyciem broni palnej, kara pozbawienia wolności na co najmniej trzy lata. "
Jeśli chodzi o kryterium zaufania publicznego do wymiaru sprawiedliwości w ust. 515 (10) (c) Cr.C.
Sztuka. 515 (4.1) C.C. stanowi, że gdy sędzia wydaje nakaz w związku z przestępstwem związanym z bronią palną, musi do nakazu dodać warunek uniemożliwiający mu, do czasu osądzenia zgodnie z prawem, posiadanie takich przedmiotów lub jednego lub więcej z nich .
Martin Vauclair, Tristan Desjardins, Traktat ogólny w sprawie dowodów i postępowania karnego , wyd. 25, Cowansville, Éditions Yvon Blais, 2018.