Zobowiązanie lub up-to-play ( faceoff w języku angielskim ) to metoda stosowana w hokeju na lodzie , aby rozpocząć grę. Oba zespoły są umieszczone naprzeciwko siebie i ośrodki z każdej drużyny starają się przejąć ten krążek lub krążek ze swoim kijem lub oszust po tym, jak został upuszczony przez sędziego lub sędziego liniowego.
Starcia zazwyczaj odbywają się na znacznikach zwanych okręgami lub punktami zaczepienia. Na powierzchni lodowiska znajduje się dziewięć kół :
Starcia nie zawsze mają miejsce podczas rund. Na przykład, jeśli krążek wypadnie z powierzchni gry, wznowienie ma miejsce w miejscu, w którym był ostatnio grany, na wyimaginowanej linii, równoległej do poręczy i przechodzącej przez punkt wznowień. Zasada ta została zniesiona w 2006 roku przez IIHF , teraz wznowienie następuje na najbliższym punkcie wznowień lub, w przypadku orzeczenia kary za opóźnianie gry , w strefie obronnej drużyny wadliwej.
Sędzia może wykluczyć centrum z rzutu-off, jeśli on lub inny gracz próbuje złamać zasady, aby zwiększyć swoje szanse na wygraną rzut-off. W tym przypadku jeden z jego kolegów z drużyny zastępuje środek, aby rozegrać rzut rozpoczynający. Naruszeniem reguł może być na przykład ruch kija przed wypuszczeniem krążka lub złe ułożenie ciała w rundzie zwarcia. Środek drużyny gości musi umieścić swój kij w kontakcie z lodem przed środkiem drużyny gospodarzy. Kije zawodników muszą być ustawione w miejscu, w którym atakują punkty zaczepienia w białych owalach. Na wyimaginowanych liniach kije graczy można umieścić w kilku miejscach.