Obudowa Maubeuge
Obudowa Maubeuge
Drzwi Mons
| Początkowy cel podróży | Obronne fortyfikacje wojskowe |
|---|---|
| Architekt | Sébastien Le Prestre de Vauban |
| Ojcowieństwo |
 Sklasyfikowane MH (1924, 1947)
|
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Podział administracyjny | Hauts-de-France |
| Podział administracyjny | Północ |
| Wspólny | Maubeuge |
| Informacje kontaktowe | 50° 16 37 ″ N, 3° 58 ′ 21 ″ E |
|---|
Głośnik Maubeuge to starożytna zestaw fortyfikacji , które chroniły miasto Maubeuge między średniowieczem i XX th wieku.
Średniowiecze
Zamek hrabiego jest opisana w pierwszej części XII -tego wieku. Hrabia Bauduin zlecił budowę pierwszej zagrody w 1167 roku. Drugi mur został zbudowany w połowie XIV wieku: miał sześć bram i 22 wieże. Zawiera on dwa razy większą powierzchnię niż zbudowany przez Vauban w XVII -tego wieku.
Najstarszy element fortyfikacji, zamek hrabiowski, spłonął w 1396 r. i nie został odbudowany, gdyż miasto i hrabia uznali drugą klauzurę za wystarczającą do obrony tego miejsca.
Maubeuge ma również inną klauzurę, Kapitułę Sainte-Aldegonde.
Vauban w Maubeuge
Kontekst
W 1678 roku wojna w Holandii zakończyła się francuskim zwycięstwem, tym razem na mocy traktatu z Nijmegen uzyskano różne miasta w hiszpańskich Niderlandach we Flandrii i Hainaut, w tym Maubeuge, które Vauban włączył do swojego Pre-placu na linii frontu zwróconego w stronę miasta Mons dwadzieścia kilometrów na północ i fortecę Charleroi czterdzieści kilometrów na wschód (również na Sambre ).
Maubeuge, w przeciwieństwie do innych miast w hiszpańskiej Holandii ( Valenciennes i Le Quesnoy dla najbliższych), nie otrzymało żadnej modernizacji swoich średniowiecznych murów, aby dostosować je do artylerii nie będącej na linii frontu zwróconej do królestwa Francji , ale znajdującej się Francuskie miasto na linii frontu przeciwko Hiszpanom, Ludwik XIV poprosił Vaubana o przeprojektowanie obudowy. Prace będą miały miejsce w latach 1679-1685, w tym celu rekrutuje się 8000 robotników wśród chłopów regionu, a także we Włoszech . Vauban zburzył średniowieczny mur, aby zastąpić go systemem bastionowym. Część miasta została zniszczona, nowa zagroda była węższa, Vauban chciał, aby była mniej wyeksponowana niż średniowieczna zagroda ze względu na stromość terenu.
Organizacja fortyfikacji bastionowych
Pierwsza liniaNowa obudowa ma siedem bastionów (zgodnie z ruchem wskazówek zegara):
- (5) bastion kapucynów;
- (4) Bastion Krzyża;
- (3) bastion Falize;
- (1) bastion Sambry;
- (8) bastion Avesnes;
- (7) bastion jezuitów;
- (6) Bastion Bawaju.
Bastiony są z orillonami według typowego modelu pierwszego systemu Vaubana i są również zwieńczone przez jeźdźca . Te z Falize i jezuitów przylegające do Sambre mają dwupoziomowe skrzydło z boku tego ostatniego z niskim kwadratem i wysokim kwadratem, prawdopodobnie w celu dostosowania do różnic w poziomie terenu. Niektóre z bastionów posiadają poterny w bokach orillonu, zgodnie z układem tradycyjnie stosowanym w fortyfikacjach bastionowych.
Klatka jest przeszyta dwojgiem drzwi, jedne na północy, Porte de Mons , a drugie na południowym zachodzie, Porte d'Avesnes .
Konstrukcje zewnętrzne i glacisTrzy z murów kurtynowych (5-6, 6-7 i 1-8) posiadają zerwane kleszcze , kleszcze 15 osłaniające kurtynę 7-8 a wejście na wody Sambry w mieście jest proste i posiada zamek . Wylot wody z miasta w kurtynie 1-3 jest chroniony pracą podobną (10-11) do obcęgów, ale umieszczoną z przodu.
Niektóre ściany osłonowe są również chronione półksiężycami :
- (13) półksiężyc Mons, chroniący drzwi o tej samej nazwie;
- (12) półksiężyc osłony krzyża 3-4;
- (9) półksiężyc Avesnes, chroniący drzwi o tej samej nazwie;
- (14) Bavay półksiężyc, chroniący ścianę osłonową 6-7.
Niektóre z tych półksiężyców (12, 13 i 14) mają małe pomieszczenie oddzielone od reszty półksiężyca rowem (w zależności od przypadku suchego lub w wodzie), wyposażone w wartownię i którego ściana nie jest zastąpiony, ale złożony z prostej ściany przeprutej otworami strzelniczymi .
Niektóre z pół księżyca są podłączone do obudowy głównej w kaponierami umieszczonych na spodzie rowu, aby umożliwić obrońców do wyjścia przez posterns rozmieszczone w ściance osłonowej albo w bokach orillon z bastionów oraz w szczypce , jak to Tak jest w przypadku Porte de Mons.
Linia zewnętrzna składa się z przedsionka obejmującego plac, podkłady złożone z parapetu i ławki rozmieszczone są w poprzek zadaszonych alejek z wysuniętymi i powrotnymi wejściami, aby chronić szeregowo obrońców przed ogniem i stanowić szaniec.
HydrografiaMiasto przecina z zachodu na wschód Sambre, wkraczając do niego murem kurtynowym 7-8, którego szczypce posiada zamek, a wyjściem na wschód murem kurtynowym 1-3 z pominięciem zabudowy zewnętrznej 10 -11. Obszar na południe od Sambry jest w razie potrzeby zalewany, ponieważ znajduje się w najniższej części ogrodzenia.
Przez miasto przepływa również potok Pisselotte, który płynąc z północnego wschodu wpływa do miasta przez mur kurtynowy 4-5 między basztą krzyżową a kapucynami, a następnie przepływa przez miasto do Sambry . Jej przepływ jest kontrolowany przed wejściem do miasta w górę rzeki przez most śluzowy przed kurtyną 4-5 chroniony przez okno Pisselotte zwane także redutą bagna kapucyńskiego, które może być również wykorzystane do zalania frontu kurtyny. obszar naturalnie podmokły.
XVIII th century
Podczas XVIII -tego wieku, dwie szklanki otoczone glazury jest dodawany przed bastionów Krzyża i jezuitów.
Pierwsza Wojna Swiatowa
Dzisiaj
Fortyfikacje na lewym brzegu Sambrą zachowały się w dużej części z bastionów jezuitów, kapucynów Bavay Krzyża i Falize Mons i drzwiowych z wyjątkiem dwóch szklanek dodawanych do XVIII -tego wieku. Biuro turystyczne miasta znajduje się w pawilonie Porte de Mons, wartownię na półksiężycu zajmuje Muzeum Odwachnia Renesansowego Stowarzyszenia Vauban. W 2000 roku przeprowadzono różne kampanie renowacji ogrodzenia, szczególnie na froncie Mons, w szczególności w celu przywrócenia półksiężycowej kabiny Mons do pierwotnego stanu.
Budynki i fortyfikacje Porte de Mons zostały sklasyfikowane jako zabytki na mocy dekretu z 17 stycznia 1924 r.; Pozostałe umocnienia klasyfikuje dekret z 21 października 1947 r.
Uwagi i źródła and
Uwagi
- Te poterny znajdują się również po stronie orillonu na bastionach Falize i jezuitów po stronie Sambre , ale w rzeczywistości wychodzą na niskie miejsca, a nie na rów.
Bibliografia
Monografie- Philippe Bragard, Odkrywanie ufortyfikowanych miast Hainaut: Avesnes-sur-Helpe, Binche, Le Quesnoy, Maubeuge , Topo-przewodnik,2001, 79 pkt. ( ISBN 2-9514998-0-9 ), s. 60-72
- „ Maubeuge ” na stronie Sites-vauban.org
Bibliografia
- Sivéry Gérard (reż.), Histoire de Maubeuge , Dunkierka, editions des Beffrois,1984, s. 40
- Sivéry Gérard (reż.), Histoire de Maubeuge , Dunkierka, edycje Belfries,1984, s. 41
- Corentin Sioncke, „ MAUBEUGE Porte de Mons, wały są nadal odnawiane ” , na La Voix du Nord ,6 października 2016
- Pénélope Théry, „ Maubeuge: renesansowe stowarzyszenie Vauban stopniowo odbudowuje mury obronne ” , na La Voix du Nord
- „ Notatka nr PA00107748 ” , na otwartej platformie dziedzictwa, baza Mérimée, francuskie Ministerstwo Kultury