Przeszkoda w małżeństwie we Francji

We francuskim prawie cywilnym mogą istnieć przeszkody dla zawarcia małżeństwa . To znaczy sprawy stanowiące przeszkodę w zawarciu małżeństwa , głównie ze względu na zakaz kazirodztwa i pokrewieństwa .

Przeszkoda, o którym mowa w art 184 kc odnosi się do przypadków, które wymienia bez wyczerpująca, które stanowią przeszkodę w obchodach z małżeństwa . Albo przeszkodą jest odkupienie , co powoduje całkowitą nieważność małżeństwa, które byłoby zawarte w przypadku braku tych materialnych przesłanek (poligamia, naruszenie publicznego charakteru celebracji). Albo jest to proste (lub zaporowe ), które nie sprawia, że małżeństwo zawarte na tych warunkach sędzia może swobodnie ocenić, pod warunkiem, że nie ma oszukańczego zamiaru, unieważnialne, nawet jeśli nawet urzędnik stanu cywilnego miał obowiązek nie obchodzić unia.

Założenia profilaktyczne

Hipotezy utrudniające małżeństwo można podsumować następująco:

Brak rekompensaty (art. 144 kodeksu cywilnego). W czasie uroczystości wymagana jest pełnoletność, tj. 18 lat dla mężczyzn i kobiet (od 2006 r.). Jednak opinia publiczna prokurator może przyznać zwolnienie z ważnych powodów (art 145 kodeksu cywilnego). W praktyce np. W ciąży.
Brak prawnie uzasadnionej zgody (art. 146 kc). Nawet osoba dorosła pozostająca pod opieką prawną musi wyrazić zgodę na małżeństwo, ale udowodniona choroba psychiczna lub stan demencji, a nawet upojenie alkoholowe w czasie uroczystości mogą zostać ocenione przez sędziego jako zmieniające zgodę. W przypadku osoby pełnoletniej pozostającej pod kuratelą wymagana jest zgoda kuratora, w przypadku braku zgody sędziego opiekuńczego (art. 513 kc). Należy też ocenić, czy przesłanki wyrażenia zgody nie są niezwiązane z zawarciem związku, w szczególności czy chodziło wyłącznie o uzyskanie zezwolenia na pobyt (obszar małżeństw pozorowanych zwany też „symulowanym”). Ponadto do rejestratora należy interpretacja znaków zgody umawiającej się strony, która nie może mówić, lub oznak zgody pod przymusem.
Poligamia (artykuł 147 Kodeksu cywilnego). Poprzednie małżeństwa należy rozwiązać przed zawarciem nowego małżeństwa, bez możliwości uregulowania a posteriori . Jest to zakaz z porządkiem publicznym . Jednak małżeństwo zawarte za granicą w stanie bigamii jednego lub obojga małżonków nie jest nieważne we Francji, jeżeli prawo krajowe lub statuty osobiste, być może różne, każdego z małżonków zezwalają na bigamię.
Do chowu wsobnego (Artykuły 161, 162 i 163 Kodeksu cywilnego). Bez względu na to, czy pokrewieństwo jest prawomocne, czy naturalne, małżeństwo jest więc niemożliwe: w bezpośredniej linii między wstępnymi i zstępnymi oraz sojusznikami w tej samej linii; w linii bocznej, między bratem a siostrą , a także dla sojuszników w takim samym stopniu; między wujem a siostrzenicą, między ciotką a siostrzeńcem oraz, w orzecznictwie, między wujkiem a jego pra-siostrzenicą. To jest zakaz porządku publicznego . Jednakże, Prezydent Rzeczypospolitej może z ważnych powodów udzielić zwolnienia dla małżeństw między sojusznikami w prostej linii, jeśli osoba, tworząc sojusz nie żyje, do tych między braci-in-law i sióstr-in-law i do tych, między wujem a siostrzenicą lub ciotką i siostrzeńcem (art. 164 kc).
Podziemia małżeństwa . Pierwszą kwestią jest brak publicznego celebrowania (art. 191 kodeksu cywilnego). Można jednak wziąć pod uwagę ważne powody, aby skorygować ten warunek, takie jak zawarcie małżeństwa w szpitalu z powodu pogarszającego się stanu zdrowia jednej z umawiających się stron. Następnie, od 1993 r., Odnosi się to również wyraźnie do braku osobistego stawiennictwa jednej z umawiających się stron małżeństwa, także w przypadku zawarcia małżeństwa za granicą (art. 146-1 kc). To są podstawowe warunki zawarcia małżeństwa.

Uwagi i odniesienia

Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu „ Profilaktyka ” (zobacz listę autorów ) .

Przeszkoda w małżeństwie we Francji

Założenia profilaktyczne

Uwagi i odniesienia

Ustawodawstwo