Eli Yishai

Eli Yishai
Rysunek.
Eli Yishaï w 2009 roku
Funkcje
5 th wicepremier izraelski
Minister Spraw Wewnętrznych
31 marca 2009 - 18 marca 2013
( 3 lata, 11 miesięcy i 15 dni )
Prezydent Szimon Peres
Premier Benjamin Netanyahu
Rząd Netanjahu II
Poprzednik Méir Chétrit
Następca Gideon Sa'ar
4 th wicepremier izraelski
Minister Przemysłu, Handlu i Pracy
4 maja 2006 - 31 marca 2009
( 2 lata, 10 miesięcy i 27 dni )
Prezydent Moshe Katsav
Dalia Itzik ( tymczasowo )
Shimon Peres
Premier Ehud Olmert
Rząd Olmert
Poprzednik Ehud Olmert ( przemysł, handel, praca )
Następca Binyamin Ben-Eliezer ( przemysł, handel, praca )
Wicepremier Izraela,
minister spraw wewnętrznych
3 czerwca 2002 - 28 lutego 2003
( 8 miesięcy i 25 dni )
Prezydent Moshe katsav
Premier Ariel Sharon
Rząd Sharon I
Poprzednik Ariel Sharon ( wnętrze )
Następca Avraham Poraz ( wnętrze )
7 marca 2001 - 23 maja 2002
( 1 rok, 2 miesiące i 16 dni )
Prezydent Moshe katsav
Premier Ariel Sharon
Rząd Sharon I
Poprzednik Haïm Ramon ( wnętrze )
Następca Ariel Sharon ( wnętrze )
Minister Pracy i Opieki Społecznej
18 czerwca 1996 - 11 lipca 2000
( 4 lata i 23 dni )
Prezydent Ezer Weizman
Premier Benjamin Netanyahu
Ehud Barak
Rząd Netanyahu I
Barak
Poprzednik Ora Namir
Następca Ra'anan Cohen
Członek Knesetu
17 czerwca 1996 - 31 marca 2015 r
( 18 lat, 9 miesięcy i 14 dni )
Wybór 29 maja 1996
Ponowna elekcja 17 maja 1999
28 stycznia 2003
28 marca 2006
10 lutego 2009
22 stycznia 2013
Legislatura 14 e , 15 e , 16 e , 17 e , 18 e i 19 e
Biografia
Imię urodzenia אליהו ישי
Data urodzenia 26 grudnia 1962
Miejsce urodzenia Jerozolima
Narodowość izraelski
Partia polityczna Shas
Yachad
Otoczenie Ovadia Yosef
Benyamin Netanyahu
Religia judaizm

Eliyahu (Eli) Yishaï ( hebr  . אליהו (אלי) ישי ), urodzony dnia26 grudnia 1962w Jerozolimie jest izraelskim politykiem , liderem sefardyjskiej partii religijnej Szas w latach 1999–2013. Jest wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych 1 st kwiecień 2009 do marca 2013.

Biografia

Eli Yishai jest żonaty i ma sześcioro dzieci. Mieszka w Jerozolimie, w dzielnicy Har Nof . Był członkiem rady miejskiej od 1987 do 1988 roku.

Wybrany do Knesetu w 1996 roku, zasiadał w parlamencie do 2015 roku.

Jest ministrem pracy i spraw społecznych w rządzie Netanjahu i pozostanie tam do 2000 roku pod rządami Ehuda Baraka .

W 1999 r. Yishai został wybrany na przywódcę partii przez rabina Ovadię Josefa (byłego naczelnego rabina Izraela i duchowego przywódcę Shas) po tym, jak były lider Arye Dery został oskarżony o korupcję. W 2001 r. Został wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych w rządzie jedności narodowej Ariela Szarona . W wyborach w 2003 r. Shas zdobył tylko 11 mandatów w parlamencie i do 2005 r. Był w opozycji.

W 2006 r. Shas zdobył 12 mandatów, odzyskał miejsce trzeciej partii politycznej, a nawet uzyskał więcej głosów niż Likud . Ten sukces Shasa w wyborach potwierdza Yishai jako przywódcę partii i pomaga przyćmić Aryé Dery . Podczas rozmów w imieniu koalicji rządzącej Yishai uzyskuje od Olmerta zwolnienie z podpisania klauzuli wspierającej wycofanie się z Judei i Samarii .

W styczniu 2008 roku podpisał porozumienie potwierdzające ustanowienie obowiązkowego systemu składek na dodatkowe emerytury dla wszystkich pracowników izraelskich. Ustawa kładzie kres systemowi, w którym pracodawca i pracownik wpłacali składki zgodnie z własnym życzeniem i w związku z czym pracownicy korzystali z emerytury minimalnej opłacanej z ubezpieczenia społecznego. Od teraz pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia swojemu pracownikowi dodatkowego funduszu emerytalnego. Tym samym po osiągnięciu wieku emerytalnego ten ostatni otrzyma dochód w wysokości jego wynagrodzenia. To prawo, które weszło w życie w dniu1 st styczeń 2008, wypełnia sześćdziesięcioletnią lukę w ochronie socjalnej i dotyczy ponad miliona osób.

W grudniu 2014 roku Yishai opuścił Shas, aby utworzyć nową partię Yachad .

Bibliografia

Linki zewnętrzne