Izraelskie wybory parlamentarne w 2003 r

120 mandatów w Knesecie
(większość bezwzględna: 61 mandatów)

28 stycznia 2003

Organ wyborczy i wyniki

Zarejestrowany

4 720 075,

Wyborcy

3,200,773

67,81% ▼ -10,9

Oddane głosy

3,148,364

Głosy puste i nieważne

52,409

Likud - Ariel Sharon

Głos

925 279,

29,39% 

▲ +15.3

Uzyskane miejsca

▲ +19

Partia Pracy - Amram Mitzna

Głos

455,183

14,46% 

▼ −5.8

Uzyskane miejsca

▼ −7

Shinoui - Tomy lapid

Głos

386,535

12,28% 

▲ +7,3

Uzyskane miejsca

▲ +9

Shas - Eli Yishai

Głos

258 879,

8,22% 

▼ −4.8

Uzyskane miejsca

▼ −6

Związek narodowy - Avigdor liberman

Głos

173,973

5,53% 

▲ +2,5

Uzyskane miejsca

▲ +3

Skład wybranego zgromadzenia

Premier

Towarzyski

Wybrany

Ariel Sharon
Likud

W 2003 wybory parlamentarne izraelscy odbyły wcześnie na28 stycznia 2003I ustanowił 16- ty Kneset .

Postęp kampanii

Listy wielopartyjne to kombinacje negocjowane między wieloma partiami lub frakcjami w celu osiągnięcia lepszych wyników w wyborach i przekroczenia progu 1,5% liczby głosów wymaganych do reprezentowania każdej listy w parlamencie. Tworzy to listy z nierównymi ideologiami.

Wyniki

Partie prawicowe:
- Likud , partia premiera Ariela Sharona , 38 mandatów (+19)
- Yisrael Ba'aliyah , rosyjskojęzyczny, dwa miejsca (-2)
- Ihud Leumi ( National Union ), nacjonalistyczna skrajna prawica, siedem mandatów (bez zmian)
Przyjęcia religijne:
- Szas , prawosławni sefardyjscy, 11 miejsc (-6)
- Zunifikowany judaizm Tory , siedem miejsc (bez zmian)
- Mafdal, Narodowa Partia Religijna , sześć miejsc (+1)
Partie lewicowe:
- Partia Pracy , 19 mandatów (-6)
- Shinouï („Zmiana”), liberalna partia świecka, 15 mandatów (+9)
- Merec , pacyfista lewy, sześć miejsc (-4)
- Hadash , arabski komunista, trzy miejsca (bez zmian)
- Balad , arabska lewa, trzy miejsca (+1)
- Am Ehad („One people”), odgałęzienie związku zawodowego Histadrut , trzy miejsca (+1) ( po wyborach połączone z Partią Pracy )
Inny
- Lista Zjednoczonych Arabów , muzułmańscy nacjonaliści i konserwatyści, dwa miejsca (-3)

Ćwiczenie

Wybory te okazały się wielkim sukcesem premiera Ariela Sharona , ponieważ Partia Pracy, która skręciła w lewo z Amramem Mitzną , doznała historycznego upadku. Shinouï, wróg Shassu, dokonał spektakularnego przełomu.

Z utworzeniem prawicowego rządu premier nie będzie miał problemu, bo obóz „narodowy” dysponuje wygodną większością co najmniej 69 mandatów. Ale jeśli chce rządu „unii narodowej”, jak w lutym 2001 r. , Będzie miał dużo większe trudności.

Te wybory uwydatniły lub potwierdziły zmiany w podstawowych zasadach populacji izraelskiej:

integracja imigracji z Rosji ,
rosnące znaczenie mniejszości arabskiej (20% populacji i 15% elektoratu),
opozycja między ekonomicznym i społecznym dynamizmem Tel Awiwu a konserwatyzmem Jerozolimy ,
utrata widowni dla głównych partii politycznych, osłabiona przez przypadki korupcji.

Miały też miejsce w bardzo trudnym kontekście ekonomicznym, politycznym i społecznym.

nieustanna przemoc i terroryzm ,
spadek PKB , -1,5% w 2002 r. i -0,5% w 2001 r. ,
50% spadek przychodów z turystyki,
bezrobocie na poziomie 10%, pomimo „niewidzialnego zastawki”, którą stanowią palestyńscy pracownicy graniczni,
wzrost liczby i odsetka osób najbardziej potrzebujących,
7% inflacja, która pochłania dochody pracowników,
szekel ciągle spada w stosunku do dolara ,
polityka wysokich stóp procentowych , narzucona przez wojnę, która blokuje ewentualne ożywienie.

Skład z 16 th Kneset

2005

Dobrze

Likud : 40 miejsc
Shinouï (świecki konserwatysta): 14 mandatów
Shas ( religijni sefardyjczycy ): 11 miejsc
National Union (Ihud Leumi): 7 mandatów
Narodowa Partia Religijna (Narodowa Partia Religijna): 4 miejsca
Agoudat Israel (chasydzki prawosławny): 3 mandaty
Degel HaTorah (prawosławny aszkenazyjski ): 2 miejsca
Nowy narodowy syjonizm religijny : 2 miejsca

Lewo

Izraelska Partia Pracy (Avoda): 21 mandatów
Yachad (socjaldemokrata): 6 miejsc
Balad : 3 miejsca
Hadash (arabski komunizm): 3 miejsca
United Arab List : 2 miejsca
Nie : 1 miejsce
TsaLaSH : 1 miejsce