Lata osiemdziesiąte

Lata osiemdziesiąte

Pojedyncze  przez Killing Joke
z albumu porze nocnej
Wyjście Kwiecień 1984
Trwanie 3:51
Uprzejmy Post-punk
Tekściarz Jaz Coleman , Paul Ferguson , Paul Raven , Kevin Walker
Producent Zabójczy żart , Chris Kimsey
Etykieta Rekordy EG

Zabójczy żart singli

Utwory nocne

Lata osiemdziesiąte topiosenkazespołuKilling Joke, wydana wKwiecień 1984jako pierwszy singiel z ich albumu Night Time (1985).

Kontrowersyjny

Po wydaniu singla Come as You Are (1992) przez grupę Nirvana , Jaz Coleman , frontman grupy Killing Joke , oskarża Nirvanę o plagiatowanie gitarowego riffu ich tytułowych lat osiemdziesiątych . Według magazynu Rolling Stone angielska grupa nie podejmuje jednak żadnych działań prawnych w związku z naruszeniem praw autorskich. Jednak inne wersje tej historii krążą, że Killing Joke rzeczywiście podjęło kroki prawne, ale zakończyło się niepowodzeniem, lub że ściganie zostało wstrzymane po śmierci Kurta Cobaina. W wywiadzie z 1994 roku Geordie Walker , gitarzysta Killing Joke , wyjaśnia, że ​​jego wytwórnia wysłała Geffen Records list, w którym dwóch muzykologów wierzy, że plagiat jest prawdziwy, ale powiedziano im, że Nirvana nigdy nie słyszała. twierdzi, że wysłali im kartkę świąteczną.

Wreszcie w swoim pamiętniku Kurt Cobain przyznał, że gitarowa część Come As You Are jest taka sama jak w piosence Eighties . Ponadto krytyk muzyczny Jack Rabid doniósł w 2004 roku, że piosenka Life Goes On (1982) grupy The Damned ma riff niezwykle podobny do Come as You Are i Eighties . Tytułowe 22 twarze grupy Garden of Delight, wydane w tym samym roku co lata osiemdziesiąte , również zawierają identyczny riff. Pomimo tych kontrowersji Dave Grohl , były perkusista Nirvany, zgodził się w 2003 roku zagrać na perkusji na albumie Killing Joke , demonstrując, że incydent został zamknięty.

Bibliografia

  1. Isabelle Chelley, Słownik pieśni Nirvany , Paryż, Tournon,2005, 212  s. ( ISBN  2-914237-40-5 ) , s.  46.
  2. (w) Carrie Borzillo-Vrenna, „  Nirvana Pay Back Killing Joke  ” , Rolling Stone ,10 kwietnia 2003 r..
  3. (w) Daniel Lukes, "  Conspiracy of Two  " , Kerrang! ,12 kwietnia 2003 r..
  4. (w) Tim Slater, „  Killing Joke Interview  ” , gitarzysta ,grudzień 1994.
  5. (w) Jack Rabid, „Po  co to? Objawieñ z Jaz Coleman  ” , Big przejęcie , n O  54,lato 2004.