Efekt ideomotoryczny jest zjawiskiem psychologicznym , w którym podmiot wykonuje nieświadome ruchy mięśni . Naukowcy przypisują pisma automatycznego ( psychography ), ułatwiony komunikację pewne sztuczki mentalizmu , Ouija i radiestezja do efektu ideomotor. Niektórzy osteopaci uważają, że efekt ideomotoryczny byłby również wyjaśnieniem tak zwanej osteopatii „czaszkowej”. Niektórym kojarzy się to ze zjawiskiem paranormalnym lub siłami nadprzyrodzonymi . Wielu osobom trudno jest przyznać, że ich działania są zdane tylko na własną rękę, ponieważ nie zdają sobie z tego sprawy.
Termin ten został po raz pierwszy użyty przez Williama Benjamina Carpentera w 1852 roku w artykule na temat sugestii, w którym wyjaśnia, że ruchy mięśni mogą być niezależne od świadomych pragnień i emocji.
Testy naukowe przeprowadzone przez fizyka Michaela Faradaya , chemika Michela-Eugène Chevreula oraz psychologów Williama Jamesa i Raya Hymana wykazały, że wiele zjawisk przypisywanych siłom duchowym lub paranormalnym lub tajemniczym energiom może być spowodowanych efektem ideomotorycznym. Ponadto testy te pokazują, że „uczciwi i inteligentni ludzie mogą nieświadomie wykonywać ruchy mięśni zgodne z ich oczekiwaniami”. Pokazują również, że sugestie, które mogą wpływać na zachowanie, można uzyskać dzięki subtelnym wskazówkom ( czytanie na zimno ).