Zgodnie z hipotezą efektu grilla , ludzie mieszkający w gęsto zabudowanych obszarach miejskich i prowadzący codzienny tryb życia z wysoką efektywnością energetyczną ostatecznie konsumowaliby więcej energii ze względu na sporadyczną mobilność o dużym wpływie, zwłaszcza podróżowanie z wykorzystaniem transportu lotniczego . Ta sporadyczna mobilność wynikałaby z konieczności opuszczenia gęstej miejskiej formy. Wręcz przeciwnie, osoby prowadzące bardziej energochłonny tryb życia , na przykład z podmiejską chatą i samochodem, mogłyby w wolnym czasie wykonywać lokalne czynności, takie jak grillowanie na swoim podwórku. Miałyby zatem mniejszy ogólny wpływ. Ten sprzeczny z intuicją efekt jest bardzo kontrowersyjny.
Hipotezę efektu grilla wysunęli Jean-Pierre Orfeuil i Danièle Soleyret w 2002 roku. Uwzględnienie tego efektu doprowadziłoby do ponownego przemyślenia ideału gęstego miasta i rozważenia pośrednich form miejskich , pogodzenia efektywności energetycznej z przestrzenią rekreacyjną. Jego rzeczywiste znaczenie jest kontrowersyjne w środowisku naukowym. Quang-Nguyen Nguyen argumentuje, że we Francji, jeśli ten efekt jest widoczny, to nie jest aż tak ważny, że podważa model gęstego miasta. Sébastien Munafò w swojej pracy doktorskiej skupiającej się na Genewie i Zurychu również unieważnia hipotezę dotyczącą efektu grilla. Podkreśla w ten sposób, że jeśli mieszkańcy centrów miast rzeczywiście dużo podróżują w czasie wolnym, wpływ energetyczny tych przemieszczeń nie jest wystarczająco ważny, aby zniweczyć zalety siedliska w centrum miasta. Ponadto podkreśla, z jednej strony, że wyjazdy te nie są spowodowane jakimkolwiek niezadowoleniem z ich miejskiego środowiska życia, az drugiej strony życie w mniej gęstych środowiskach nie jest. Nie oznacza to jednak, że są bardziej energooszczędne. mobilność podczas wakacji dla mieszkańców podmiejskich.