Edmé Nicolas Fiteau

Edmé Nicolas Fiteau
Narodziny 8 sierpnia 1772
Saint-Léger-le-Petit , Cher
Śmierć 14 grudnia 1810(38 lat)
Genewa , Francja
Pochodzenie Francja
Wierność Królestwo Francji Królestwo Francji Republika Francuska Cesarstwo Francuskie
 
 
 
Uzbrojony Kawaleria
Stopień generał brygady
Lata służby 1789 - 1810
Konflikty Rewolucyjne wojny francuskie
Wojny napoleońskie
Wyczyny broni Canopic
Wagram
Nagrody Dowódca Legii Honorowej
Hrabstwa Cesarstwa

Edmé Nicolas Fiteau , urodzony dnia8 sierpnia 1772w Saint-Léger-le-Petit w Cher i zmarł dalej14 grudnia 1810w Genewie (ówczesnej stolicy departamentu Léman we Francji ) jest francuskim generałem rewolucji i imperium .

Biografia

Od myśliwych na koniach po smoki, lata 1789-1801

Wszedł do służby jako ochotnik zaciągnął się do myśliwych Franche-Comté na19 sierpnia 1789. Zrobił w tym charakterze kampanię 1792 r. Do armii alpejskiej , nazwano brygadierem-Fourier15 lipca 1793i przechodzi z tą rangą w partyzantach Armii Renu . Brał udział w kampanii 1793, 1794 i 1795. Promowany do domu marszałka7 stycznia 1794, został mianowany na porucznika kwatermistrza 29 stycznia. Plik24 lutegoNa czele czterech mężczyzn w lasach Kaiserslautern przedostaje się przez piętnastu jeźdźców, którzy zamykają procesję i zmuszają ich do ucieczki. Włączona jako Lt. w 7 th  bis pułku huzarów30 majaw tym samym roku służył z wyróżnieniem w Armii Włoch . Plik31 maja 1796w pobliżu Valeggio rozbija dwie neapolitańskie eskadry z plutonem złożonym z 25 ludzi i bierze do niewoli księcia Cutto, który nimi dowodzi.

Plik 19 lutego 1798, Fiteau zostaje mianowany kapitanem, przed wyruszeniem z ekspedycyjnej armii Wschodu na14 majanastępujący. Brał udział w operacjach wojskowych w Egipcie i Syrii od 1798 do 1801 roku. Wyróżnił się przede wszystkim wyprawą prowadzoną przez generała Josepha Lagrange'a , w której wykazał się determinacją rzucając się z dwudziestoma pięcioma huzarami na obóz mameluków, który wysadził. w nieładzie, z którego zabiera cały ich bagaż. Mianowano tymczasowego dowódcę eskadry w dniu12 października 1798, nadal wyróżnia się 22 styczniapodążając w Samanhout i na różnych spotkaniach z Arabami i mamelukami. Lider zwykle promuje tymczasowego brygady randze 3 th  pułk dragonów z23 września 1800. Plik10 marca 1801, gromadzi pluton wycofujących się harcowników i sprowadza go z powrotem do walki, wykonując kilka energicznych szarż na jego głowę, które dostarczają mu kilku jeńców. 21 stycznia wsparł odwrót armii i szarżował harcowników na obóz wroga. Wreszcie, 30 dnia tego samego miesiąca, w bitwie pod Kanopusem poprowadził szarżę swojego pułku, którym zburzył pierwszą linię, zanim został ranny dwoma strzałami w prawą rękę.

Obok Napoleona, 1801-1810

Powrót w Francji po kapitulacji Aleksandrii , na 3 TH  dragoni przychodzi do garnizonu w Wersalu od 1801 do 1803. Następnie urządzenie jest częścią drugiego przedmiotu armii wybrzeży oceanu od 1803 do 1805 roku potwierdzono w dwóch ostatnich klas dekretem Pierwszego konsula na3 października 1803A następnie utrzymywano jako pułkownik na czele 3 th  smoków, Fiteau tworzony jest członkiem oraz oficera Legii Honorowej w11 grudnia 1803 i 14 czerwca 1804. On kampanii z 1805 i 1806 roku w Austrii i Prus na czele 1 st  Brygady 2 e  dywizji dragonów należących do rezerwy kawalerii Wielkiej Armii . Znajduje się w Passage du Lech , zdobyciu Wels , przejściu Traunn i bitwie pod Austerlitz .

Został dowódcą Legii Honorowej w dniu25 grudnia 1805, w nagrodę za swoje usługi, Fiteau został mianowany pułkownikiem-majorem dragonów Gwardii Cesarskiej na13 września 1806, wkrótce po utworzeniu tego elitarnego korpusu, w którym służył do 25 marca 1809. Plik25 maja, Został podniesiony do rangi generała brygady i dowódcy 2 nd  brygady w 2 nd  kirasjerów podziału (General Saint-Sulpice ), w rezerwie kawalerii niemieckiej armii . Poważnie ranny6 lipcapo bitwie pod Wagram cesarz nadaje mu tytuł hrabiego Saint-Étienne z darowizną. Ledwo sanatorium, został wezwany do dowództwa działu Lake Geneva ( 7 th  Wydziału Wojskowego)5 sierpnia 1810. Jednak jego kruche zdrowie i cierpienie spowodowane odniesionymi obrażeniami poważnie osłabiły jego zdolności intelektualne; w momencie przeniesienia własności, Fiteau samobójstwo strzałem z pistoletu w jego mieszkaniu w Genewie w sprawie14 grudnia 1810.

Uwagi i odniesienia

  1. Prévost i Bourgeot 2009 , str.  28.
  2. Mullié 1852 , str.  528.
  3. Mullié 1852 , str.  529.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.