Edmond Amran El Maleh

Edmond Amran ElMaleh użytkownika Saâd A. Tazi Kluczowe dane

Narodziny	30 marca 1917 Safi
Śmierć	15 listopada 2010 Essaouira
Narodowość	Marokański
Zawód	pisarz

Edmond Amran El Maleh , urodzony dnia30 marca 1917do Safi i zmarł dalej15 listopada 2010w Rabacie jest marokańskim pisarzem i intelektualistą .

Biografia

Edmond Amran El Maleh urodził się w żydowskiej rodzinie z Essaouira w Safi . Odpowiada za Marokańską Partię Komunistyczną (wówczas podziemia), walczy o narodową niepodległość Maroka. Jest profesorem filozofii w liceum w Casablance, a następnie, zaprzestając wszelkiej działalności politycznej, wyjechał z Maroka w 1965 roku i osiedlił się w Paryżu.

El Maleh jest wówczas profesorem filozofii i dziennikarzem w Paryżu . Od 1980 roku , w wieku 63 lat, zaczął pisać serię powieści i zbiór opowiadań. Wszystkie jego pisma są przepojone żydowską i arabską pamięcią, która celebruje kulturową symbiozę arabskiego , berberyjskiego i żydowskiego Maroka . Wraca do Maroka po śmierci żony.

El Maleh jest także antysyjonistą .

Śmierć

El Maleh zmarł w szpitalu wojskowym w Rabacie dnia15 listopada 2010w wieku 93 lat i zgodnie z jego życzeniem został pochowany następnego dnia w Essaouira ; Tego samego dnia złożono mu hołd na cmentarzu żydowskim w Rabacie.

Nagrody

W 1996 roku , otrzymał w Grand Prix du Maroc dla całej jego twórczości.

Zacytować

„Pisząc po francusku, wiedziałem, że nie piszę po francusku. Był ten wyjątkowy przeszczep z jednego języka na drugi, mój ojczysty język arabski, ten wewnętrzny ogień. »Edmond Amran el-Maleh, Magazyn Literacki , marzec 1999.

Pracuje

Parcours immobile , Maspéro, 1980, pod redakcją André Dimanche, recenzja online autorstwa Haïm Zafrani
Aïlen czyli noc opowieści , La Découverte, 1983, wydana ponownie przez André Dimanche, 2000
Jean Genet, Zakochany Le Captif i inne eseje , La Pensée sauvage / Toubkal, 1988
Tysiąc lat, jeden dzień , La Pensée sauvage, 1986, Le Fennec, 1990, pod redakcją André Dimanche, 2002
Powrót Abu El Haki , The Wild Thought, 1990
Abner, Abnour , La Pensée sauvage / Le Fennec, 1996
MaIle of Sidi Maâchou , Al Manar, 1998
Niebieska kawa. Zreurk , Dzika myśl, 1999
Kobieta, matka , La Pensée sauvage, Lixus editions, 2004
Listy do siebie , Le Fennec, 2010

Uwagi i odniesienia

„ Śmierć pisarza Edmonda Amrana El Maleha ” , na europe1.fr ,15 listopada 2010(dostęp 16 listopada 2010 )
„ Edmond Amran El Maleh - JeuneAfrique.com ”, JeuneAfrique.com ,23 listopada 2010( czytaj online , sprawdzono 22 listopada 2017 r. )
(en) " " Letters to yourself "Edmond Amran El Maleh 5 maja w Villa des Arts w Casablance " na www.marocbouge.net (dostęp 12 sierpnia 2010 )
(en) „ Krótka biografia bardzo wielkiego pisarza ” , na www.aujourdhui.ma (dostęp 12 sierpnia 2010 )
Soumia Yahia, „ Śmierć Edmonda Amrana El Maleha: Wielka strata dla Maroka wolności ”, Al Bayane , Casablanca,19 listopada 2010 : „On jest prawdziwym [M] Arocańczykiem znanym zasadniczo ze swoich antysyjonistycznych stanowisk. "
Maghreb Arabe Presse , „ EA El Maleh poświęcił swoje życie i pracę Maroko (M.Khrouz) ” , na Maghress; com ,15 listopada 2010(dostęp 18 października 2015 )

Załączniki

Bibliografia

Mustapha Saha, „Wiodące postacie literatury marokańskiej”, http://maroc-diplomatique.net/figures-de-proue-de-litterature-marocaine/
Mustapha Saha, La Maroc à Paris: w hołdzie dla świętych potworów literatury marokańskiej, https://www.actualitte.com/article/tribunes/le-maroc-a-paris-pour-un-hommage-histoire-aux -monsters-korona-literatury / 69116

R. Benjelloun, „Wywiad z EA El Maleha” Jeune Afrique , n o 1724, od 20 stycznia do 26, 1994, s. 57 .

Mohammed Habib Samrakandi, Mohamed Saad Eddine El Yamani, (red.), »Le Droit à la Mémoire. Obecności Edmond Amran El Maleha” Horizons Maghrébins , n O 7, 1994 r.

Abdallah Mdarhri Alaoui, „Trendy w aktualnej literaturze marokańskiej: przykład EA El Maleh and A. Serhane” , w: Charles Bonn, Naget Khadda i Abdallah Mdarhri-Alaoui (reż.), Littératures maghrébines de expression française , Paryż, Edicef-AUPELF ,1996( czytaj online ).

Bouazza Benachir, Edmond Amran El Maleh, ścieżki pisania , Paryż, L'Harmattan, 1997.

Marie Redonnet, Wywiady z Edmondem Amranem El Maleh , Rabat / Grenoble, Publikacje Fundacji Edmonda Amrana El Maleha / La think sauvage, 2005.

Maghreb Arabe Presse , „ Pisarz Simon Lévy wychwala wybitną rolę zmarłego Edmonda Amrana El Maleha ” ,15 listopada 2010.

Abdallah Mdarhri-Alaoui, „Edmond Amrane El Maleh”, w Christiane Chaulet Achour, we współpracy z Corinne Blanchaud (reż.), Słownik klasycznych pisarzy francuskojęzycznych: Afryka Subsaharyjska, Karaiby, Maghreb, Machrek, Ocean Indyjski , H. Champion, Paryż, 2010, s. 161-165 ( ISBN 978-2-7453-2126-8 )

Arnaud Genon, „ autobiograf Edmond Amran El Maleh? », Revue @nalyses , vol. 6, N O 2wiosna-lato 2011( czytaj online )