Ectenia
Ectenia (od starożytnego greckiego : ἐκτενής , ektenès , „pracowity, chętny”) jest w Kościołach Wschodnich - prawosławnej i Kościołów katolickich obrządku bizantyjskiego - cykl modlitw i błagań ogólnie zwanych litania . Najpopularniejszym określeniem litanii we współczesnej grece jest συναπτή, synaptê ( zbiór ); termin ektenia jest raczej używany w kościołach słowiańskiego języka liturgicznego .
Litanie są zwykle śpiewane przez diakona ; chór śpiewa odpowiedzi . Po każdej prośbie sługa podnosi czubek orarionu jako sygnał dla wiernych, aby podnieśli swoje serca i głosy w modlitwie. W niektórych przypadkach diakon może zastąpić kapłan. Często podczas litanii oficer może odmawiać ciche modlitwy przed ołtarzem. Ostatnia prośba litanii jest bardzo często kierowana do Theotokos (Matki Bożej). Po ostatniej modlitwie litanii oficjalny wypowiada ekfonizę, która podsumowuje prośby wiernych i kończy się doksologią gloryfikującą Trójcę Świętą .
Kiedy nie ma księdza, litanie się nie odprawia; czytelnik zastępuje je wymawiając: „Panie, zmiłuj się”, trzy, dwanaście czy czterdzieści razy w zależności od litanii wymieniane.
Główne litanie
-
Wielka Litania (grecki: Συναπτή μεγάλη, Synaptê Megalê ; cerkiewno-słowiańska : Ектенїѧ Великаѧ, Ekteniya Velikaya ), nazwana tak ze względu na jej długość, a także ze względu na jej znaczenie, wprowadzająca główne nabożeństwa, takie jak Boska Liturgia , Orthros , Nieszpory , Chrzciny , uświęcenie wody . Ta ektenia nazywana jest także „Litanią Pokoju” (gr. Εἰρηνικά, Eirênika ; cerkiewno-słowiańska : Мирнаѧ Ектенїѧ, Mirnaya Ekteniya ), zgodnie z pierwszą prośbą : „W pokoju módlmy się do Pana. "
-
Litania próśb , tak nazwana, ponieważ większość próśb kończy się prośbą kapłana: „… prośmy Pana”, na którą chór odpowiada: „Spełnij, Panie. "
-
Litania żarliwej Suplice (scs: Ектенїѧ Сугубаѧ Ekteniya Sugubaya ) zwany także Litania zapałem , Augmented litania lub Fervent litania . Ta litania jest niezwykła ze względu na swój szczególny żar; w ten sposób chór odpowiada trzykrotnie: „Panie, zmiłuj się”. W czasie Boskiej Liturgii litania ta może zostać przedłużona dodatkowymi prośbami, zgodnie z wygodą kapłana.
-
Mała litania (grecki: Αἴτησις, Aitêsis lub Μικρὴ Συναπτή, Mikrê Synaptê ; cerkiewnosłowiański: Ектенїѧ Малаѧ, Ektenia Malaya ). Nazywa się tak ze względu na swoją zwięzłość: zawiera tylko trzy prośby. Często służy jako łącznik między różnymi częściami liturgii.
-
Litania do katechumenów (cerkiewno-słowiańska: Ектенїѧ о Оглашенныхъ, Ekteniya o Oglashennuikh ). Podczas Boskiej Liturgii litania ta zwykle kończy część nabożeństwa upoważnioną do katechumenów. Składa się z kilku próśb na korzyść wiernych przygotowujących się do chrztu i kończy się wydaleniem katechumenów. Wcześniej zakończyło się to również zamknięciem sanktuarium dla wszystkich oprócz wiernych o dobrej reputacji.
-
Litania do Wiernych . Podczas Boskiej Liturgii odbywają się dwie Litanie do Wiernych. Pierwsza odprawia katechumenów, druga przygotowuje wiernych do komunii . Litania do wiernych jest wyjątkowa, ponieważ diakon woła: „Mądrość! »Zanim kapłan ogłosi ecfonesis .
-
Litanie specjalne : są to litanie odmawiane tylko przy specjalnych okazjach. Zwykle przybierają formę dodatkowych próśb dodawanych do Wielkiej Litanii (np. Chrzest, modlitwa na klęczkach w wigilię Zielonych Świąt). Są też litanie specyficzne dla niektórych nabożeństw (np. Requiem czy Namaszczenie ).
Podczas liturgii przedświęconych świętych darów odmawia się większość litanii Boskiej Liturgii, ale niektóre są modyfikowane na tę okazję. Szczególną litanią jest Ectenia dla przygotowujących się do Oświecenia (czyli katechumenów kończących przygotowania do chrztu paschalnego).
Istnieje również szczególna forma litanii zwana Litie (gr. Λιτή, Litê , procesja nieszporów ; cerkiewnosłowiańska: Литїѧ, Litiya ), śpiewana podczas Wielkich Nieszporów. Zawiera kilka długich próśb, w których wymienia się imiona wielu świętych, na które chór odpowiada: „Panie, zmiłuj się” czterdzieści razy (w klasztorach) lub dwanaście razy (w powszechnym użyciu w parafii).
Uwagi i odniesienia
-
Na temat używania litanii w zachodnich kościołach, zobacz artykuł Litania .
-
Podczas święceń kapłańskich lub biskupich litanie odprawia kapłan.
-
Patrz: Hapgood, Isabel F., Księga usług Świętego Kościoła Apostolskiego Prawosławno-Katolickiego , str. 13, 594 , Antiochian Orthodox Christian Archidieceese, Englewood NJ, 1975.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne