| Echter Verlag | |
| Historyczne zabytki | |
|---|---|
| kreacja | 25 stycznia 1900 |
| Rekord tożsamości | |
| Siedziba firmy | Würzburg ( Niemcy ) |
| Specjalności | Religia, regionalizm |
| Języki publikacji | Niemiecki |
| Stronie internetowej | www.echter.de |
Echter Verlag to niemiecki wydawca książek i gazet. Katalog wydawniczy zawiera około 700 tytułów, z około 80 nowościami każdego roku. Nacisk kładziony jest na publikacje naukowe i teologiczne, książki o religii i duchowości, a także publikacje o kulturze, stylu życia i historii Frankonii .
Oprócz „ Gotteslob dla diecezji würzburskiej” , serii teologicznej i naukowej oraz czasopism teologicznych, wydawca koncentruje się na dystrybucji książek religijnych i wydawaniu literatury na tematy związane z Frankonią.
W dniu 25 stycznia 1900 roku Echter Würzburg, Fränkische Gesellschaftsdruckerei i Verlag GmbH zostały wpisane do rejestru handlowego. Nazwa jest hołdem dla Julesa Echtera von Mespelbrunna (1545-1617), księcia-biskupa Würzburga i księcia Frankonii. Początkowym celem firmy jest wydawanie istniejącej od 1868 r. Kościelno-konserwatywnej gazety katolickiej Fränkisches Volksblatt , założonej przez księdza i bibliotekarza uniwersyteckiego Johanna Baptista Stammingera (1836-1892) oraz promocja publikacji katolickich. Antysemicka polemika prowadzona przez Volksblatta od 1879 r. Zakończyła się w 1888 r., Aw latach 20. XX wieku pamiętnik jej redaktora Heinricha Leiera (1876–1948) zwalczał nawet ludność żydowską i jej niepokoje. Pomimo wszystkich problemów związanych z I wojną światową, 29 sierpnia 1915 r. Zainaugurowano Echterhaus przy promenadzie Juliusa w Würzburgu jako nową siedzibę rozwijającej się firmy. Od 1933 r. Fränkische Volksblatt musiała zaciekle bronić się przed nowymi przywódcami nazistowskimi, którzy chcieli zakazać publikacji gazety w marcu 1933 r., Co nastąpiło dopiero w styczniu 1938 r. Latem 1942 r. ostatecznie zamknięty i 28 sierpnia 1942 r. Echter-Verlag został zdelegalizowany.
10 stycznia 1946 r. Echter Verlag ponownie otrzymał pozwolenie od rządu wojskowego USA na drukowanie. Kilka miesięcy później finałowy bukiet można uczcić w Echterhaus, całkowicie zniszczonym w czasie wojny, choć do inauguracji lokalu miną jeszcze cztery lata.
Już w 1947 r. Pojawiła się seria komentarzy dotyczących Echter Bibel . Kontynuowano ją w 1975 roku z Neuen Echter Bibel .
Ponieważ tereny w centrum miasta i drogi dojazdowe nie spełniały już wymagań nowoczesnej i rozrastającej się prasy drukarskiej, w 1993 roku w dzielnicy Heuchelhof wmurowano kamień węgielny pod nowe centrum drukarskie. Wydawnictwo i drukarnia przeniosły się tam w styczniu 1996 roku. Echterhaus został sprzedany i stał się nowoczesnym pasażem handlowym.
W październiku 1999 drukarnia została przeniesiona do grupy Appl z Wemding. W kwietniu 2000 roku wydawnictwo powróciło do swojej pierwotnej siedziby przy Promenadzie Juliusza.