EIA-422 , powszechnie określany jako RS-422 , to standard techniczny określający charakterystykę elektryczną cyfrowego obwodu transmisyjnego .
RS-422 jest powszechnie używaną skróconą formą oficjalnej nazwy Amerykańskiego Narodowego Instytutu Norm ANSI / TIA / EIA-422-B Electrical Characteristics of Balanced Voltage Differential Interface Circuits , a jej międzynarodowa forma ITU-T Zalecenie T-REC-V .11 , znany również jako „X.27”. Wersja B, opublikowana w 1994 r., Została potwierdzona w 2005 r.
Jest to ewolucja standardu RS-232, który ma przewagę nad tym, że może przesyłać dane do 10 odbiorników i umożliwia transmisję znacznie dalej niż 15 m , ponieważ możemy przejść do 1200 m . W przypadku komunikacji na duże odległości użycie specjalnego rezystora terminującego 120 omów staje się obowiązkowe. Jest instalowany, aby uniknąć odbicia sygnału na każdym końcu linii. Rezystancja ta jest ustawiana między stykami RX + i RX- na początku i na końcu linii.
Standard RS422A określa maksymalne szybkości transmisji danych w zależności od długości linii:
Standard ten rozwinął się pod nazwą EIA-485, który umożliwia komunikację między 32 urządzeniami i kilkoma nadajnikami.
Połączenia mechaniczne dla tego interfejsu są określone przez EIA-530 (złącze DB-25) lub EIA-449 (złącze DC-37). Ale w większości przypadków używane jest standardowe złącze DE-9. Jest to najczęściej pinout używany przez Sony przejęty przez wielu producentów, ale może mieć różne warianty w zależności od producenta. Dlatego często widzimy użycie 4-przewodowej listwy zaciskowej w przemysłowych produktach RS-422.