Przesunięcie jest miarą masy cieczy wypartej przez zanurzoną część statku w różnych sytuacjach obciążenia. Przemieszczenie zmienia się w zależności od zanurzenia .
W systemie metrycznym przemieszczenie wyrażane jest w tonach , symbol „t”. Nie należy mylić z tonażu (i dlatego tonażu brutto na przykład), pierwotnie wyrażone w tonach (a jednostka miary z tomów ).
W systemie anglosaskim przemieszczenie jest wyrażane w długich tonach , symbol „ts” (1 ts = 1 016 t ).
Przemieszczenie statku unoszącego się na cieczy definiuje się jako masę wypartej cieczy: jest zatem wyrażane w jednostce masy, zwykle w tonach .
To przemieszczenie jest więc równe objętości części zanurzonego kadłuba pomnożonej przez gęstość cieczy. Zależy to zatem od warunków nawigacyjnych, a objętość zanurzona statku zależy bezpośrednio od jego masy.
Wypór wody statku jest podstawą jego linii wodnej. Rzeczywiście, zasada ciągu Archimedesa polega na tym, że każde ciało zanurzone w cieczy otrzymuje od niej siłę równą normalnie i przeciwną do ciężaru objętości wypartej cieczy: innymi słowy, statek otrzymuje siłę skierowaną od dna do góry równy wyporowi wody pomnożonemu przez stałą grawitacji , co kompensuje jego ciężar i zapobiega opadaniu.
Istnieją różne konkretne wycieczki:
Na stole naprzeciwko widać związek między zanurzeniem a przemieszczeniem. Dwie kolumny podają przemieszczenie zgodnie z projektem:
Wykładnik obciążenia ( (en) Wierzchołek buta) to obszar kadłuba między zanurzeniem lekkiego statku a pełnym zanurzeniem statku. Powierzchnia ta jest naprzemiennie w powietrzu i pod wodą w zależności od stanu obciążenia, generalnie jest malowana (farba przeciwporostowa ) na inny kolor niż martwe prace .
Ponadto względy bezpieczeństwa mogą prowadzić do rozważenia różnych przypadków obciążenia, na przykład przeciążenia spowodowanego tworzeniem się lodu na nadbudówce w środowisku polarnym lub przypadku „połowy obciążenia”, gdy niektóre materiały eksploatacyjne zostały zużyte.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.