Wydma Piłata | |||
Widok z lotu ptaka na wydmę Piłata. | |||
Geografia | |||
---|---|---|---|
Wysokość | 102,5 m² | ||
Masywny | Wydmy Landes | ||
Szczegóły kontaktu | 44°35′23″ północ, 1°12′49″ zachód′ | ||
Administracja | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Nowa Akwitania | ||
dział | Żyronda | ||
Wniebowstąpienie | |||
Najprostszy sposób | Kilka szlaków | ||
Geologia | |||
Wiek | około 200 lat | ||
Skały | Piasek | ||
Rodzaj | Wydma | ||
Geolokalizacja na mapie: Gironde
| |||
Dune du Pyla jest wydmowy znajduje się na skraju Landes de Gascogne lesie , na Srebrnym Wybrzeżu przy wejściu do basenu Arcachon , w tym regionie New Aquitaine . Jest to najwyższa wydma w Europie (wysokość w 2020 roku: 102,5 m ).
Położona przy południowym wejściu do niecki Arcachon, rozciąga się na 616 m z zachodu na wschód i 2,9 km z północy na południe i zawiera około 55 milionów metrów sześciennych piasku, w zależnej administracyjnie od miasta miejscowości Pyla-sur-Mer w La Teste-de-Buch , niedaleko Arcachon , w sercu Landes de Gascogne .
Ruchy wydmy są stałe i badane przez naukowców. Od strony wschodniej wydma wznosi się w masyw leśny, zasypując drzewa z prędkością od jednego do pięciu metrów rocznie. Po stronie zachodniej ewolucja linii brzegowej (granica najwyższych mórz) jest zmienna. Północne wybrzeże wydmy podlega silnej erozji, zwłaszcza podczas zimowych sztormów. Z drugiej strony erozja była w ostatnich latach niewielka lub prawie zerowa na południowym wybrzeżu. Wydma Piłata jest asymetryczna, o zboczu o różnym nachyleniu w zależności od położenia względem wiatru. Tak więc lico wydmy najbardziej narażone na działanie wiatru (ściana zachodnia, strona oceanu) jest miękkie, rzędu 5 do 20 ° , ponieważ piaski rozkładają się podczas wznoszenia w kierunku szczytu. Natomiast ściana od strony lasu, osłonięta od wiatru (ściana wschodnia), jest bardziej stroma, między 30 a 40 ° .
Na mapie geologicznej zachodniej części basenu Akwitanii, a w szczególności La Teste-de-Buch , widzimy formację geologiczną z końca czwartorzędu, która nosi nazwę „Sable des Landes”: obejmuje cały obszar region położony wokół dorzecza Arcachon i rozciąga się na północ w kierunku ujścia rzeki Gironde , na wschód w kierunku doliny Garonne i na południe w kierunku Armagnac i Adour . Na zachodzie jest zwieńczony pasem nowszych wydm przybrzeżnych, których częścią jest Dune du Pilat.
Pokrywa piaskowa Landes składa się z:
Cała rzeźba strefy przybrzeżnej została pokryta piaskiem, który osiadł w bardzo suchych warunkach, pchany przez przeważające wiatry zachodnie od 20 000 do 10 000 lat p.n.e. Wokół AD . Najcięższa frakcja, żwiry, pozostawała blisko brzegu obecnego wybrzeża, podczas gdy drobniejsze frakcje ciągnięto bardzo daleko w kierunku Blaye , Entre-deux-Mers i Chalosse . Jest to piasek bardzo jednorodny (90% ziaren ma wielkość od 0,1 do 0,5 mm ; średnia średnica ziaren wynosi 0,3 mm ). Ta jednorodność wynika z sortowania dokonywanego przez wodę i wiatry.
Oprócz ziaren kwarcu znajdują się w tych piaskach minerały o gęstości większej niż kwarc, zwane minerałami ciężkimi; stanowią 0,2 do 1,5% piasku i składają się z minerałów żelaza (75%), ale także turmalinu i granatów. Występują we wszystkich piaskach regionu, zarówno na ziemi Landes, jak i na wydmach wybrzeża.
Region basenu Arcachon i stawów na południu, Cazaux , Parentis , zwrócił uwagę geologów, którzy szukali ropy na tym obszarze, który niegdyś był tak długo pokryty morzami drugiej ery. Praca ta pozwoliła więc na lepsze poznanie geologii tych ziem głęboko zakopanych pod osadami trzeciorzędu i grubą warstwą piasku, która powstała w niedawnym czwartorzędzie. Ponadto wykazano, że niskie piaszczyste wybrzeża Żyrondy i Landów, gdzie erozja, transport i akumulacja osadów tworzą trzy nierozłączne etapy ewolucji systemów wybrzeża i wydm, stanowiły model z wyboru wielu geologów regionalnych. zainteresowany dzisiaj. Historia wydm tego regionu, aw szczególności Piłata, w naturalny sposób wpisuje się w ramy tych badań.
Obecna lokalizacja wydmy Piłata chroniła protohistoryczne obozy dla działań związanych z eksploatacją soli morskiej.Pierwsze odkrycia archeologiczne rozpoczęto w 1982 r. 31 grudnia 2013 r. turysta znalazł się w piasku, u podnóża wydmy, pogrzebowy urna i akcesoria wazon pochodzący z epoki żelaza , 800 BC. J.-C.
Wykopaliska zmobilizowały około dziesięciu archeologów-amatorów na dwa tygodnie, w październiku 2014 r., w celu wyjaśnienia stratygraficznego i środowiskowego kontekstu zgłoszonych odkryć. Fotoreportaż jest dostępny na stronie Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego Basenu Arcachon.
Wydma jest czasami nazywana wydmą Pila , Pyla lub Pylat , ale jej oficjalna nazwa to „Dune du Pilat”. Nazwa ta pochodzi od Gascon Pilat , pochodzącego od łacińskiego pila oznaczającego „hałda”, „kopiec”.
Nazwa Pilat, obecna już na mapach Masse (1708) i Cassini (1786) z „małym dorzeczem Pilat”, „latarniami Pilat”, „cabanes du Pilat” i „wielką przełęczą Pilat lub południową przełęczą ”, odpowiadało miejscu położonemu dalej na południe niż obecna wydma i prawdopodobnie poza obecnym wybrzeżem. Rzeczywiście, wydmy przybrzeżne przesuwają się w głąb lądu, podczas gdy linia brzegowa się cofa. Do początku XX -go wieku , sektor Pilat jest nazywany „Sabloneys” (dosłownie „doły” w Gascon ); nie prowadzi tam żadna droga motorowa.
Ta zmiana nazwy wynika z transakcji dotyczącej nieruchomości. Kiedy około 1910 roku zabudowa habitatu rozpoczęła się w nadmorskiej części miasta Arcachon dotarła na południe od Moulleau , deweloperzy, którzy pożądają ziemi w części testowej , która rozciąga się na południe od wybrzeża, stają przed poważnym problemem: terytorium należy do państwa, które nie chce sprzedawać. W 1913 roku jeden z tych promotorów, Daniel Meller, zaproponował wówczas i uzyskał od administracji transakcję: w zamian za 463 hektary ziemi, którą kupił w miejscowości La Teste (nad brzegiem jeziora Cazaux ), otrzymuje 143 hektary między Le Moulleau i wydma du Pilat. Zdecydował się ochrzcić to miejsce „ Pyla-sur-Mer ” w nawiązaniu do wydmy, ale nadając temu toponimowi bardzo popularnego wówczas greckiego konotacji. Stworzył „Société Civile Immobilière de Pyla-sur-Mer” w celu zbudowania „miasta w lesie”.
Około lat 30. XX wieku stara nazwa „Sabloney” została zastąpiona przez „dune du Pilat”. Dziś „les Sabloneys” odnosi się do małej plaży na południe od dużej wydmy.
Formacja wydmy jest całkowicie związana z formacją Banc d'Arguin . Na przestrzeni wieków prądy morskie przenosiły piasek (z otwartego morza, wybrzeża i basenu, gdy przypływ następuje), tworząc Banc d'Arguin (który jest, podobnie jak wydma, w ciągłej ewolucji). Następnie gwałtowne zachodnie wiatry wiejące z otwartego morza zrywają się z jego powierzchni za pomocą mikrokropelek wody, ziarenek piasku w Banc d'Arguin w czasie odpływu, kiedy jest całkowicie odkryte i które latając, zatrzymaj się na wydmie, tworząc tę gigantyczną masę drobnego piasku.
Na zachodnim zboczu wydmy znajdują się cztery główne paleozole (starożytne skamieniałe gleby): u podstawy wydmy pradawna bielica (3500 p.n.e. ), a następnie trzy główne paleozole wydmowe (datowane między 3000 pne a dziś). Występują również drobne paleosols, poziomy jeziorne i kilka tysięcy ciężkich poziomów mineralnych.
Najpierw, po ostatniej epoce lodowcowej, powstał las sosny zwyczajnej, orzecha laskowego, brzozy, olchy i wierzby, charakterystyczny dla klimatu zimnego i kontynentalnego. W borealnym i subborealnym Atlantyku wydma o wysokości od trzech do czterech metrów, powstrzymywana przez bagna i staw; całej flandrian transgresji , piaski i bagna zgromadzone zniknął pod parabolicznych wydm dwudziestu do czterdziestu metrów wysokie, podczas gdy użytkownik las z tej Teste opracowany na podstawie bardziej wilgotnym klimacie.
W XVII th i XVIII -tego wieku, z masywnym przybyciem piasku na wybrzeżu, nowoczesne wydmy zostały zakopane pod pięćdziesięciu do sześćdziesięciu metrów piasku, starych wydm parabolicznych, aby stać się wielkim „wydma Grave”. Piasek nadal napływał i zbierał się na wydmie de la Grave. Pod koniec XIX -go wieku, wydma grobu pochowany 20 do 30 m piasku, osiągnął 115 m w 1910 roku i przyjął imię Pilat wydmę . Wielka Wydma Piłata została zbudowana w latach 1826-1922, kiedy linia brzegowa cofnęła się o ponad 500 metrów . Roślinność pokrywająca nawietrzny stok wydmy de la Grave została zniszczona, co pozwoliło na odwiewanie i transport piasków na szczyt wydmy.
Sława najwyższej wydmy w Europie wzrosła dopiero w ostatnich dziesięcioleciach. Prawie dwa miliony odwiedzających wspina się na jego szczyt każdego roku, co czyni go jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc przyrodniczych we Francji z zatoką Mont-Saint-Michel .
Mimo to pozostaje delikatną naturalną przestrzenią. Jest przedmiotem programu konserwacji i ulepszania prowadzonego przez podmioty publiczne, w tym zarządcę terenu, Syndykat Mieszany Wielkiej Wydmy du Pilat.
Ponad 6800 ha łącznie z wydmą i przyległym lasem jest sklasyfikowanych na mocy ustawy z maja 1930 r. o pomnikach przyrody i stanowiskach. Klasyfikacja stanowi silną ochronę na poziomie krajowym. Syndykat Mieszany jest członkiem sieci Grands Sites de France . Sieć ta wspiera swoich członków w tworzeniu etykiety Grand Site de France .
Na terenie obiektu można uprawiać sporty na świeżym powietrzu, w szczególności paralotniarstwo . Płatny parking, przyczyniający się do zachowania miejsca sklasyfikowanego, znajduje się u podnóża wydmy, od strony lasu. Dostęp do wydmy Pilat pozostaje bezpłatny dla pieszych, rowerów i środków transportu publicznego, takich jak autobus Bata .
Według badania opublikowanego pod koniec 2014 r. Dune du Pilat generowałaby od 11 do 13 mln euro korzyści bezpośrednich i do 168 mln euro przychodów pośrednich.
Sieć obsługiwana przez Batę , usługi transportu publicznego aglomeracji Arcachon .
Sieć obsługiwana przez RDTL , transport publiczny w departamencie Landes .
W 2018 roku Kolektyw Métis wydał piosenkę zatytułowaną La dune du Pilat , której klip został nakręcony na wydmie.
W 2014 roku grupa Fréro Delavega wydała piosenkę zatytułowaną „pieśń syren”, która pojawia się w wersecie „lata mijają, echo ucieka na wydmę Piłata”. Klip jest nakręcony na wydmie iw lesie użytkowników La Teste-de-Buch.