Rozszerzenie rury w płycie rur z rurowego wymiennika ciepła , polega na tworzeniu się promieniowe rozszerzanie rury przez trzpień lub przez ciśnienie hydrauliczne, co powoduje odkształcenie plastyczne .
Naprężenia szczątkowe powodują nacisk stykowy rura-płyta, tworząc silne mechaniczne połączenie między tymi częściami. Użyte narzędzia nie mogą powodować żadnych odcisków o gwałtownych nachyleniach na metalu, ani rozdzierania, ani inicjowania pęknięć .
Jeśli właściwości stykających się materiałów są zbyt podobne, montaż nie będzie dobrej jakości. Dzieje się tak, ponieważ rozszerzona rura w płycie sitowej osiąga wtedy swoją granicę sprężystości przy w przybliżeniu takim samym odkształceniu względnym jak sama płyta sitowa, a płyta sitowa nie może być utwardzona (uplastyczniona) przed samą rurą.
Czynniki poprawy:
Zespół ten, aby był reprodukcyjny, musi być przedmiotem kwalifikacji procedury operacyjnej, o głównych parametrach:
Zespół prowadzi do wytworzenia próbki płyty i rury, składającej się z siedmiu rurek, na których dokonuje się wizualnej kontroli powierzchni, końcowego pomiaru średnicy wewnętrznej i próby wyciągania centralnej rury, zwracając uwagę na wartość wyciągania rury.
Dla każdego planowanego wymiennika proces musi w zasadzie zapewniać wartość wyciągania większą niż trzykrotna maksymalna siła, na jaką będą narażone rury podczas eksploatacji, przy połączonym działaniu ciśnienia i temperatury - współczynnik ten należy pomnożyć przez współczynnik 3 większy niż 1, powiązany ze stosunkiem Rt do wartości testowej / Rt w maksymalnej temperaturze roboczej.
Ten proces definitywnie odkształca części, a sukces przy pierwszej próbie jest zdecydowanie zalecany: wszelkie miejscowe przeprojektowanie przeprowadzone w celu uszczelnienia rury, która okazała się nieszczelna w teście (wykonanej z wodą lub gazem), powoduje utratę równowagi w całym sąsiedztwie. I prowadzi do przeróbka wielu innych rur, krok po kroku.