Do Podwójne Kontrakty , znane również jako metra systemu dualnego, zostały podpisane19 marca 1913do Nowego Jorku z dwoma prywatnymi firmami, które obsługiwały ówczesne linie metra, zarówno powietrzne , jak i podziemne, Interborough Rapid Transit Company (IRT) i Brooklyn Rapid Transit Company (BRT). Większość linii, które dziś tworzą system metra w Nowym Jorku, została zbudowana lub odnowiona w ramach tych kontraktów.
Do Umowy Podwójne składał się z dwóch umów : „Kontrakt 3” ( kontraktu 3 ), która została podpisana pomiędzy Nowym Jorku i IRT , operatora pierwszych podziemnych liniach sieci metropolitalnej oraz „Umowy 4” ( Contract 4 ), który został podpisany między miastem a Miejskim Zakładem Kolejowym , filią BRT, która w 1923 r . przekształciła się w BMT . Umowy te zostały podpisane z myślą o współpracy z miastem przy budowie nowych linii. Kontrakty 1 i 2, odpowiadające pierwszym umowom podpisanym przez IRT z miastem na budowę pierwszych linii metra, posłużyły za podstawę rozwoju dwóch pozostałych.
Zgodnie z warunkami kontraktów 3 i 4, miasto miało przejąć budowę nowych linii metra i napowietrznych oraz odnowić i rozbudować istniejące linie napowietrzne, a następnie powierzyć zarządzanie nimi dwóm prywatnym spółkom. Celem było mniej lub bardziej sprawiedliwy podział kosztów i ryzyka między miasto a dwie prywatne podmioty. Miasto miało wnieść wkład pieniężny poprzez emisję obligacji , a firmy miały wnieść zarówno wkład finansowy, jak i infrastrukturę i sprzęt do obsługi linii.
Negocjacje umów były długie i czasami gorączkowe. Na przykład, gdy IRT było wrogie (by nie powiedzieć całkowicie przeciwny) do projektu BMT (większość którego linie były znajduje się w dzielnicy z Brooklynu ), aby przejść Midtown przez Broadway Linia , miejskie i stanowe ustawodawca przyznał BRT prawie wszystkie nowe linie proponowane na Manhattanie (w tym kilka logicznych punktów połączeń IRT, takich jak Lexington Avenue Line ), a także dwie linie w Queens). IRT został więc zmuszony do rozwiązania się przy wejściu do BRT na środkowym Manhattanie.
Rozwój linii oferowanych w dzielnicy z Queens nałożono łącznie na obu firm. Zamiast więc pozostawić monopol na obsługę dzielnicy tylko jednej z dwóch firm, miasto wyznaczyło budowę dwóch proponowanych linii (krótkiej, która miała obsługiwać Astorię i dłuższej, która miała jechać początkowo do Corony). potem ostatecznie do Flushing ), jak również ich zarządzanie w formie „ wspólnej usługi” . Obie linie miały zaczynać się od ogromnej stacji zwanej Queensborough Plaza . IRT może uzyskać dostęp do tej linii przez tunel Steinway , zbudowany w 1907 roku i przedłużenie Second Avenue Elevated z Manhattanu przez Queensboro Bridge . BRT wykorzystywałby nowy tunel (przyszły tunel 60th Street ) do obsługi swoich pociągów z Manhattanu. Z technicznego punktu widzenia linia była własnością IRT, ale BRT / BMT uzyskało bezterminowe prawo pierwszeństwa.
Jednak fakt, że obie linie zostały zbudowane zgodnie ze standardami IRT, oznaczał istotną wadę dla BRT, biorąc pod uwagę, że metro BRT były (i pozostają) szersze niż te z IRT (stąd współistnienie Oddziału A i Oddziału B na obecna sieć). Tym samym pasażerowie metra IRT nie musieli przesiadać się, aby dostać się na Manhattan, podczas gdy pasażerowie BRT musieli przesiadać się na Queensboro Plaza . Miało to szczególne znaczenie dla Międzynarodowych Targów Nowojorskich 1939-1940, na które IRT oferował bezpośrednie pociągi ekspresowe z Manhattanu, podczas gdy BRT nie był w stanie tego zrobić technicznie. Ta przewaga komparatywna utrzymywała się do 1949 r. , Kiedy to zmieniono trasy obsługi, aby umożliwić kursowanie wszystkich pociągów BMT na BMT Astoria Line , podczas gdy wszystkie pociągi IRT zostały przeniesione na IRT Flushing Line . Początkowym pomysłem było umożliwienie dwóm typom pociągów wspólnego kursowania na dwóch liniach w Queens poprzez wydłużenie peronów i oddzielenie kołowrotów od stref wsiadania, ale okazało się to niemożliwe do ustalenia operacyjnego punktu widzenia. Otwarcie 60th Street Tunnel Connection w 1955 roku ostatecznie rozwiązało problem kompatybilności.
W ramach umów podwójnych na obie firmy nałożono kilka klauzul, co ostatecznie doprowadziło do ich utraty, gdy miasto skonsolidowało trzy sieci (IRT, BMT i IND w 1940 r. ):
W ramach kontraktów Dual zbudowano na zlecenie IRT następujące linie:
Następująca linia została również przebudowana z dodatkowymi torami:
Wszystkie znaki BMT na Manhattanie i Queens zostały zbudowane na podstawie umów podwójnych . jak również wszystkie linie metra i niektóre linie napowietrzne na Brooklynie.