Dominique de Vic (1588–1661)
| Dominique de Vic | ||||||||
 Herb Dominique de Vic na książce z 1611 roku. | ||||||||
| Biografia | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Narodziny | Około 1588 roku Paryż |
|||||||
| Śmierć |
21 grudnia 1661 Auch |
|||||||
| Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
| Konsekracja biskupia |
25 maja 1625 przez Léonard de Trappes |
|||||||
| Arcybiskup Auch | ||||||||
| 29 października 1629 - 21 grudnia 1661 | ||||||||
| ||||||||
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Dominique de Vic urodził się w Paryżu około 1588 roku i zmarł w Auch on21 grudnia 1661, jest francuskim prałatem , wicehrabią Ermenonville , koadiutorem, ówczesnym arcybiskupem Auch (1625-1661).
Biografia
Pochodzenie
Dominique de Vic jest synem Méry de Vic , strażnika pieczęci Francji i siostrzeńcem Dominique de Vic (1551-1610), znanego jako kapitan Sarred, wiceadmirał Francji (1602). Bardzo wcześnie skorzystał z relacji rodzinnych, aby od najmłodszych lat podążać wspaniałą karierą kościelną. Opat opactwa Bec w wieku 7 lat, został lekarzem na Sorbonie w 1610 roku. W wieku 28 lat został mianowany arcybiskupem Auch . Po śmierci w 1621 r. Kardynała de Guise, Louisa de Lorraine (1575-1621) , z kolei został kochankiem i konkubiną Charlotte des Essarts na trzy lata.
Arcybiskup Auch
Mianowany koadiutora arcybiskupa Auch Léonard de Trappes na27 stycznia 1625Został powołany w tym samym dniu tytularnego arcybiskupa z Koryntu i konsekrowany jako takie25 maja 1625w kościele Ermenonville , rodzinnej twierdzy. Wstąpił do Auch w następnym roku16 lutego 1626. On także stał się opiniującymi opat z Saramon tego samego roku. Po śmierci Léonarda de Trappesa w arcybiskupstwie Auch przejął obowiązki29 października 1629. W 1635 r. Był zastępcą prowincji kościelnej Auch na zgromadzeniu ogólnym duchowieństwa.
Jego arcybiskupstwo jest naznaczone licznymi dziełami w katedrze Auch (witraże z herbami). W szczególności zawdzięczamy mu realizację większej części nawy, którą powierzył Jeanowi Cailhonowi w 1629 r. Zatrudnił też architekta Piotra II Souffrona w katedrze i malarza Desalinguesa w kolegium jezuickim w tym samym mieście (1640 r. ). Dokonał znacznej rozbudowy Château de Mazères, letniej rezydencji arcybiskupów Auch w Barran (Gers). Do tej rezydencji zamówił duży zestaw gobelinów ze swoim herbem z fabryki Aubusson . Zaaranżował ogrody, duży staw rybny i nadał zamkowi cechy klasycznej architektury, naznaczonej do tej pory gotyckim rodowodem.
Kolekcjoner
Wielki kolekcjoner, wielki bibliofil - jego ojciec, Méry de Vic, miał już piękną bibliotekę, którą odziedziczył - Dominique de Vic również pielęgnował wyraźny zamiłowanie do ogrodów i kwiatów; Jego kolekcja zawilce w swojej rezydencji w n ° 203 na rue Saint-Martin w Paryżu był znany.
Uwagi i odniesienia
- Caix de Saint-Aymour, Wspomnienia i dokumenty służące historii krajów, które dziś tworzą departament Oise: Południowa Pikardia, na północ od Ile de France , 1898, s. 9.
- Malowniczy Paryż .
Załączniki
Bibliografia
- Marcel Aubert, Le Vitrail en France , Paryż, Larousse, 1946. str. 118-119 .
- Chanoine Betous, „katedra Sainte Marie d'Auch” w Maurice Bordes ( reż. ) (Posłowie Jean Laborde ), Historia Auch i kraju Auch , Roanne, Horvath,1980, 261 str. ( ISBN 2-7171-0109-8 , uwaga BnF n o FRBNF34735862 ).
- Françoise Bagnéris, Katedra w Auch i jej dzielnica kanoniczna , Nouvelles éditions latines, 1986.
- Olivier Meslay , „Inwentaryzacja Mazères w 1684 r.”, Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego w Gers , kwiecień 1991, s. 421-442 .
- Olivier Meslay , „Pałac arcybiskupa Auch w 1684 r. I inwentarz dóbr M gr de la Mothe Houdancourt” Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego w Gers , 2001, 1, s. 7-33 .
- Tamisey de Laroque, „Some letters from D. de Vic”, Revue de Gascogne , 1871.
- „Dominique de Vic, arcybiskup Auch”, Agones mathematici in Claermonano collegio Parisiensi Jesu celebrandi MDCXLIII juni die 20 (Slnd), in-4 °, 14 s., Ryc.
- J. Wilhem i B. de Montgolfier, „Dziewica rodziny Vic i obrazy François Pourbus w kościołach Paryża”, La Revue des Arts , wrzesień-październik 1958, s. 221-228 .
- Jacques Lapart, „Prefektura Gers in Auch: historia i architektura dawnego pałacu arcybiskupiego”, Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego w Gers , luty 2014, s. 153-182.