| Rozpuszczenie | 2008 |
|---|
| Rodzaj | Kierownictwo ministerialne |
|---|
Dyrekcja Generalna Podatków (DGI) był francuskim departamencie administracji publicznej , utworzony w 1948 roku, która zazwyczaj zależy od ministrów finansów i budżetu .
Został zniesiony w kwietniu 2008 r. poprzez połączenie z Generalną Dyrekcją Rachunków Publicznych (DGCP) w celu utworzenia Generalnej Dyrekcji Finansów Publicznych (DGFiP).
IMB został utworzony dekretem z 16 kwietnia 1948 r., łącząc trzy różne usługi: regulowane składki bezpośrednie, akcyzę i rejestrację.
Wcześniej raportował ministrom finansów lub ministrom budżetu .
Fuzja z DGCP wytworzono z ogłoszeniem w Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2007 roku; następnie komunikat prasowy ministra budżetu Erica Woertha ogłosił 4 października 2007 r., że fuzja doprowadzi do powstania nowej jednej dyrekcji, zwanej Generalną Dyrekcją Finansów Publicznych .
Dekret z 31 maja 2007 r. dotyczący atrybucji nowego Ministerstwa Budżetu dołączył do niego DGI. Jednak jeden z elementów DGI, Dyrekcja ds. Legislacji Podatkowej (DLF), sprawuje podwójny nadzór z Ministerstwem Gospodarki .
Na mocy zasady rozdzielenia urzędników zatwierdzających i księgowych administracja podatkowa odpowiadała za pracę w zakresie naliczania i rozliczania podatków, natomiast sieć księgowych Generalnej Dyrekcji Rachunkowości Publicznej (DGCP) tradycyjnie zapewniała pobór podatków bezpośrednich . DGI utworzyła jednak również sieć księgową, która pierwotnie odpowiadała za pobór podatków pośrednich.
To rozróżnienie stopniowo ewoluowało wraz z reformą usług publicznych. Po utworzeniu jednego partnera podatkowego (IFU), pobór niektórych bezpośrednich podatków zawodowych został przeniesiony do DGI przed 2008 r. (IS, podatki od wynagrodzeń).
Francuski system podatkowy opiera się na systemie deklaratywnym, który upoważnia podatnika i dodaje urzędnikom podatkowym ważną misję recepcyjną i informacyjną. DGI był odpowiedzialny za misję kontrolną w odniesieniu do wszystkich zarządzanych przez siebie podatków.
Główną misją DGI były sprawy podatkowe, od założenia po pobór podatków, kontrolę i spory sądowe. Dzieliła swój obszar kompetencji z dwoma innymi administracjami podatkowymi, Generalną Dyrekcją Ceł i Praw Pośrednich (DGDDI) oraz Generalną Dyrekcją Rachunków Publicznych (DGCP). Przeprowadziła również inne misje techniczne, które nie były konkretnie fiskalne.
W trakcie postępowania podatkowego służby podatkowe odpowiadały za:
Z drugiej strony, akcyza i cła należą do kompetencji DGDDI, podobnie jak podatek od osi .
W ramach DGI dawne służby wymiaru podatku (Profesjonalny Inspektorat Podatkowy) i poboru (Pobór podatków) połączyły się w jedną służbę podatkową dla przedsiębiorstw (SIE). DGI była prawie pełna zadanie dla specjalistów zarządzania poprzez instrukcją obsługi podatkowej (pojedynczego interlokutora podatkowego, którego realizacja została zakończona w dniu 1 st stycznia 2006 roku), z chlubnym wyjątkiem kolekcji podatku od działalności gospodarczej.
Od momentu fuzji i od opodatkowania w 2008 r. IFU będą również odpowiedzialne za odzyskanie podatku od działalności gospodarczej. Usługa podatku dochodowego od osób fizycznych (SIP) będzie musiała zostać utworzona na tym samym modelu poprzez połączenie usług podatkowych i skarbów z jurysdykcją fiskalną.
DGI zapewniła również:
Zarządzanie domeną państwa (Service Francja Domaine ), wcześniej przypisany do DGI, został przeniesiony do DGCP 1 st stycznia 2007.
DGI posiada usługi terytorialne, usługi o kompetencjach krajowych i usługi centralne.
Usługi terytorialne lub zdecentralizowane DGI są obecnie zintegrowane na zasadzie przejściowej w ramach nowej Generalnej Dyrekcji Finansów Publicznych i zachowują swoją organizację i uprawnienia. Godne uwagi zmiany zostaną wprowadzone w usługach z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, które muszą połączyć się ze skarbcami posiadającymi jurysdykcję podatkową, aby stopniowo tworzyć do 2011 r. Usługi Podatkowe od Osób Fizycznych (SIP).
Wcześniej służby podatkowe stanowiły w departamencie Dyrekcję Usług Podatkowych (DSF). Francja miała 107 DSF (po jednym na departament, wiedząc, że Hauts-de-Seine, Północ, Bouches-du-Rhône są podzielone na dwie części, a Paryż na pięć). Na czele DSF stał Dyrektor Służby Podatkowej.
Oprócz usług zarządzania, różne usługi terytorialne są następujące:
Usługi te znajdują się w głównych miastach departamentu i są wzywane do przyjmowania opinii publicznej we wszelkich kwestiach podatkowych. Gdy usługi te są połączone w tym samym budynku, nazywa się to Hôtel Des Impôts (HDI). Gdy doda się do niego skarbiec, mówimy o Hôtel Des Finances (HDF). Istnieją również usługi specjalistyczne.
DSF podlegało dziewięciu dyrekcjom międzyregionalnym (DI). Nie mieli hierarchicznej władzy nad DSF, ale koordynowali pracę tych wydziałów w bezpośrednim związku z dyrekcją generalną Bercy. Poziom DI musi zostać utrzymany po połączeniu.
Istniało również dziesięć wyspecjalizowanych departamentów odpowiedzialnych za kontrolę skarbową ( DIRCOFI ) na terytoriach odpowiadających ID – z wyjątkiem Île-de-France, która została podzielona na dwa (wschodnia i zachodnia) – i których brygady kontrolne odpowiadają za najważniejsze firmy w ich obszar. Dyrekcje te nadal istnieją jako wyspecjalizowane dyrekcje finansów publicznych .
DGI posiadało również 16 centrów usług IT (CSI) odpowiedzialnych za wprowadzanie danych i masowe drukowanie, a także telefoniczne wsparcie IT.
Następujące departamenty sprawują szczególną jurysdykcję nad całą Francją:
Te trzy usługi znajdują się w Pantin, na terenie dawnej Fabryki Tabacs .
Obecnie istnieje możliwość przypisania agentów do nowej usługi o nazwie „usługi centralne DGFIP”, wspólnej ze Skarbem Państwa i odpowiedzialnej za sterowanie fuzją. Wreszcie należy zauważyć, że krajowa dyrekcja interwencji państwowych (odpowiedzialna za sprzedaż domeny państwowej), wcześniej przyłączona do DGI, przystąpiła do DGCP w związku z przyłączeniem France Domaine do DGCP w 2007 r.
Wreszcie projekt Copernicus jest służbą misyjną odpowiedzialną za opracowanie jednolitego szkieletu informatycznego aplikacji dla całego DGFiP, zastępującego stare, obecnie niezależne aplikacje (nie jest to usługa centralna, ale projekt: jest dołączony do wspomnianych wyżej departamentów).
Centralne służby DGI, zwane „Direction générale” (DG), znajdowały się w Bercy . Zostały one podporządkowane dyrektorowi generalnemu ds. podatków. Po połączeniu centralne usługi DGI i DGCP zostaną przedefiniowane. Dyrekcja Generalna była wcześniej podzielona na dyrekcje , poddyrekcje i biura. Dyrekcja Generalna była przede wszystkim odpowiedzialna za prowadzenie i koordynację sieci DGI poprzez:
Ponadto Dyrekcja Legislacji Podatkowej (DLF) znalazła się na szczególnej pozycji. Oddane pod zwierzchnictwo Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Zatrudnienia Ministerstwo Budżetu posiada go również „do przygotowania ustaw finansowych ”. Odpowiada za opracowywanie i kodyfikację przepisów podatkowych, zarówno prawnych, jak i regulacyjnych. W związku z tym pisze Oficjalny Biuletyn Podatkowy ( BOI ), będący komentarzem administracyjnym do obowiązujących przepisów.
Lista dyrektorów generalnych ds. podatków