Burza Bóg Hatti jest głównym bóstwem panteonie Hetytów , wielkiego boga królewskiej i protektora władcy i jego królestwa. Jego nazwa w języku hetyckim jest nieznana, w tekstach w tym języku identyfikowana jest za pomocą ideogramów (sumerogramów) D U lub D IM . W Hatti nazywał się Taru, w Louvite Tarhun , Tarhunta lub Tarhunna. Etymologia Tarhunny oznacza „He-of-the-Lightning”.
Bóg burzy jest szerzej bóstwem „meteorologicznym”, który rozkazuje deszczowi, burzom, grzmotom, błyskawicom, można by również zaproponować, że miał aspekt chtoniczny, związany z wodami gruntowymi i źródłami wody, które były ważnymi przestrzeniami w kultach Anatolii epoki brązu.
Bóg burzy był głównym bóstwem ludzi indoeuropejskich z Anatolii z epoki brązu i epoki żelaza , Hetytów , Luwians i Palaïtes . Występuje w wielu hipostazy, zazwyczaj dzieli się według ich głównego miejsca kultu, przede wszystkim burze Boga Nerik i burze Boga Zippalanda , widziana jako synów Boga Burzy Hatti. Ci bogowie są utożsamiani z wielkim bóstwem hurryjskim , Teszubem .
W mitologii hetyckiej główną historią o bogu Tarhu, która dotarła do nas, jest jego zderzenie z wężem Illuyanką .
Jego główną świątynią jest Wielka Świątynia lub Świątynia 1 hetyckiej stolicy Hattusy (obecne miejsce Boğazkale).
Taru, bóg burzy tubylców Anatolii, Hattis , jest powszechnie uważany za część religii Haiti. Aby to uzasadnić, należy przypomnieć, że o tym teonimie wspomina się w tekstach napisanych w języku Hattie, przemówieniu Aborygenów nieindoeuropejskich. Norbert Oettinger zaproponował więc, aby zobaczyć w Tarhunnie wpływ Hattis na Hetytów, którzy porzuciliby imię ich indoeuropejskiego boga burzy * Perk w uh 3- nie-, aby zbudować swojego boga burzy Tarhunna na podstawie sztuki o imieniu domniemany bóg burzy „hatti” Taru, do którego dodano sufiks hetycki. Raphaël Nicolle uważa tę hipotezę za mało prawdopodobną i zakłada, że teonim Taru jest przeciwnie, hetyckim wynalazkiem. Według niego, istniał bóg burzy Aborygenów, został syncretized z tym z Indoeuropejczyków przybył w Anatolii, prawdopodobnie z III th tysiąclecia.