Druga bitwa pod Panipat

Druga bitwa pod Panipat Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Miniatura Mogołów z lat 90. XVI wieku przedstawiająca drugą bitwę pod Panipat Ogólne informacje
Przestarzały 5 listopada 1556
Lokalizacja Panipat , w dzisiejszej Haryana , Indie
Wynik Decydujące zwycięstwo Mogołów
Wojujący
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg Imperium Mogołów Siły Hemou
Dowódcy
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg Akbar Bairam Khan Ali Qouli Khan ShaybaniSikandar Khan OuzbakAbdulla Khan OuzbakHussein Qouli Khan Sayyed Mahmoud Khan (en) Chah Qouli Mahram
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg  
Fikcyjna flaga Imperium Mogołów.svg		 Hemou †
Ramya
Chadi Khan Kakkar †
Zaangażowane siły
10 000 ludzi
200 słoni bojowych 		30 000 ludzi
500 słoni bojowych
Straty
słaby 5000 mężczyzn
Współrzędne 29 ° 23 ′ 24 ″ północ, 76 ° 58 ′ 12 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Indie
(Zobacz sytuację na mapie: Indie) Druga bitwa pod Panipat

Druga bitwa Panipat z5 listopada 1556to ważna data w historii Indii, ponieważ symbolizuje upadek władzy afgańskiej i odbudowę imperium Mogołów .

Kontekst

24 stycznia 1556, Humajun spada z drabiny swojej bibliotece i ginie. Jego syn Akbar , mający wtedy zaledwie trzynaście lat, znalazł się na czele terytorium obejmującego Kabul , Kandahar , część Pendżabu i Delhi . Następnie prowadzi kampanię w Pendżabie ze swoim nauczycielem Bairamem Khanem, który mianuje go na cesarza 14 lutego w ogrodzie Kalanaur w regionie Gurdaspur .

Hemou jest wtedy naczelnym wodzem afgańskiego cesarza Muhammada Adila Shaha  (w), który osiadł w Chunar  (w) i starał się wypędzić Mogołów z Indii. Korzystając ze śmierci Humajuna, Hemou maszeruje w październiku na Agrę i Delhi i bez trudu je okupuje. Odurzony sukcesami wojskowymi, Hemou potwierdza swoją niezależność od władzy afgańskiej i ogłasza się królem pod tytułem Râja Bikramâjit (forma Râja Vikramâditya) . Bairam Khan następnie maszeruje na Delhi.

Walka

5 listopada obie armie spotykają się w Pânipat. Hemou ma dużą armię składającą się z 30 000 radźputów i elitarnej afgańskiej kawalerii wspieranej przez 1500  słoni bojowych  . Gdy wynik bitwy wygląda pomyślnie, strzała wystrzeliwuje mu w oko i pada nieprzytomny. Utrata ich przywódcy wywołuje panikę wśród jego żołnierzy, a Mogołowie wygrywają bitwę.

Konsekwencje

Hemou zostaje schwytany i zabrany nieprzytomny do Akbara i Bairama. Bairam prosi cesarza, który miał wtedy 14 lat, o rozstrzelanie go, co pozwoli mu nosić tytuł Ghazi, czyli „zabójcy niewiernych”. Akbar następnie ścina głowę Hemou lub zadowala się dotknięciem głowy mieczem, pozostawiając ten krwawy obowiązek ludziom wokół niego. Głowa zostaje wysłana jako symbol zwycięstwa kobietom z haremu Humâyûn w Kabulu, a tors do Delhi, aby wystawić je na szubienicy. Jednak żonie Hemou udaje się uciec z Delhi ze skarbem i nigdy nie zostanie odnaleziona. Według tradycji Timuridów , jeńcy są ścięty i głowami zgromadzonych w piramidami czaszek lub filarów zwycięstwa ( patrz: masakra w Isfahanie ).

Bibliografia

  1. (en) Sir Jadunath Sarkar, Military History of India , Orient Longmans,1960, 179  pkt. ( ISBN  0861251555 i 9780861251551 ) , s.  68

Zobacz również

Źródło

Powiązane artykuły