Zastępca | |
---|---|
Senator | |
Peer z Francji | |
Fotel 40 Akademii Francuskiej |
Hrabstwo |
---|
Narodziny |
20 lipca 1754 Paryż |
---|---|
Śmierć |
9 marca 1836(81 lat) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Imię w języku ojczystym | Antoine-Louis-Claude Destutt de Tracy |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Uniwersytet w Strasburgu ( d ) Uniwersytet w Strasburgu |
Zajęcia | Filozof , polityk , ekonomista , żołnierz |
Dzieci |
Victor Destutt autorstwa Tracy Émilie Destutt autorstwa Tracy ( d ) |
Pole | Filozofia |
---|---|
Partia polityczna | Stowarzyszenie ideologów |
Członkiem |
Akademia Nauk Moralnych i Politycznych Akademia Francuska (1808) |
Nagrody |
Dowódca Szlachty Cesarskiej Legii Honorowej |
Antoine Destutt de Tracy , urodzony dnia20 lipca 1754w Paryżu , gdzie zmarł dalej9 marca 1836, Jest wojskowym, politologiem i filozofem francuskim , założycielem Towarzystwa Ideologów .
Wynikające ze szlacheckiej rodziny Szkocji , od Stutt, powstała we Francji w początkach XV -go wieku, był synem Claude-Louis-Charles Destutt, markiza de Tracy, wojskowej kariery śmierci w 1766 roku w wyniku ran, które wpłynęło do Bitwa o Minden . Wykształcona więc przez matkę, przeniosła się do Paryża, aby zapewnić mu gubernatora, u którego odbył staranne studia klasyczne. Następnie wstąpił do szkoły artyleryjskiej Uniwersytetu w Strasburgu , gdzie doskonalił jazdę konną, szermierkę, pływanie i strzelanie. Wymyślił nawet taniec wiejski, który nosi jego imię „Tracy”.
Po ukończeniu edukacji wstąpił do muszkieterów dworu królewskiego i otrzymał kompanię w pułku Delfinów-Kawalerii. Został drugim pułkownikiem królewskiego pułku kawalerii w 1776 roku, w wieku dwudziestu dwóch lat, w tym samym roku, w którym został inicjowany w masonerii , w loży La Candeur w Wielkim Wschodzie Francji . Z pasją do nowych pomysłów udał się do Ferneya i Voltaire'a, którzy ciepło go przywitali.
Stając się w 1776 roku, po śmierci swojego dziadka, hrabiego Tracy w Nivernais, pana Paray-le-Freil en Bourbonnais i posiadacza znacznej fortuny, wkrótce potem ożenił się z Émilie-Louis de Durfort-Civrac, blisko krewny księcia Penthièvre, który dał mu dowództwo nad regimentem jego imienia , w ramach którego stworzył lożę masońską „Bellone de Penthièvre Infanterie” , której był czcigodnym mistrzem.
W wieku trzydziestu pięciu lat, u progu rewolucji, brał czynny udział w operacjach poszczególnych stanów Bourbonnais , wListopad 1788. Nazwij to24 stycznia 1789, przez szlachtę tego spotkania prowincji w Moulins , jednego z jej trzech zastępców do Stanów Generalnych , był jednym z pierwszych ze swojego zakonu, który zgromadził20 czerwca 1789, w trzecim stanie , po przysiędze Jeu de Paume , i zasiąść w Zgromadzeniu Ustawodawczym , obok księcia La Rochefoucauld i jego przyjaciela Lafayette przez pięćdziesiąt lat. W nocy 4 sierpnia był jednym z pierwszych, którzy dobrowolnie zrzekli się swoich przywilejów i tytułów.
Zastąpienie Zgromadzenia Ustawodawczego przez władzę ustawodawczą wWrzesień 1791przywracając go do życia prywatnego, chciałby walczyć na czele pułku Penthièvre, którego był pułkownikiem w 1789 roku, ale minister wojny Narbonne , jego kolega student na Uniwersytecie w Strasburgu, mianował go, wbrew sobie, marszałek-de-camp , the6 lutego 1792i wystawił na swoje dowództwo całą kawalerię Armii Północy , dowodzoną przez generała Lafayette'a. Po dniu 10 sierpnia 1792 r. , Który uświęca upadek monarchii konstytucyjnej, odmawia wygnania za Lafayette'em, który udziela mu nieograniczonego urlopu, na który wraca do Paryża.
Jego matka, żona i trójka jego dzieci, którzy dołączyli do Auteuil , udali się tam z nimi, na te rekolekcje, spotykając tam Condorceta i innych drogich przyjaciół. Zaprzyjaźnia się z Cabanisem, który mieszka z Catherine Helvétius . Wracając do życia cywilnego, poświęcił się nauce, najpierw studiując Buffona , który go nie przekonał, i przeszedł od historii naturalnej do chemii z Lavoisierem i Fourcroyem , którzy lepiej pasowali do jego rygorystycznego umysłu. . Następnie przeszedł do badań Locke'a i Condillaca , którzy byli jego bezpośrednimi inspiratorami „ ideologii ”, którą miał nazwać filozofią sprowadzoną do badania idei ludzkiego umysłu, odrzucając termin „ psychologia ”, odnosząc się do zbyt wyraźnie do pojęcia duszy . Ten system filozoficzny ma na celu przede wszystkim budowanie wiedzy, oparcie treningu na racjonalności.
Podczas Terroru , 12 Brumaire Year II (2 listopada 1793) rano, po wizycie domowej oddziału armii rewolucyjnej dowodzonej przez generała Ronsina , który odkrywa jedynie zapiski filozoficzne i naukowe, zostaje aresztowany jako podejrzany i przewieziony do Paryża, gdzie na sześć tygodni przetrzymywany w refektarzu z opactwa , z trzystu więźniów. Poznał jednak starszego urzędnika Jean-Baptiste Jolliveta , przyszłego założyciela systemu hipotecznego , obliczonego wówczas w księdze wieczystej Francji. Przeniesiony do karmelitańskiego więzienia , zamkniętego w tej samej celi co Jollivet, praca pomogła im przetrwać w niewoli: po przeczytaniu całego Condillaca, który doprowadził go do Locke'a, zaczął od filozofii sensualizmu, aby dojść do wniosku, że wszystko jest dokonane w wyniku wrażeń. wytwarzane na zmysłach. Wrażenie jest więc jedynym źródłem wszystkich funkcji rozumienia, zasadą wszystkich władz, które są jedynie przeobrażonymi wrażeniami.
Tracy zdał sobie sprawę z całej swojej spójności teorii, która miała służyć jako podstawa dla wszystkich jego przyszłych pism, 5 Termidorów, sześć dni przed 11 Termidorem, który miał rozpocząć proces. Kiedy Robespierre spadł na 9 Thermidor, był w stanie odzyskać wolność i wrócić do Auteuil, wPaździernik 1794, po jedenastu miesiącach uwięzienia i dokończenie systemu, który naszkicował w swojej karmelitańskiej celi. Wrażenie stanowi tam jedyny w swoim rodzaju element inteligencji, percepcji, pamięci, osądu, woli, będąc niczym innym jak czuciem obiektów, odczuwaniem wspomnień, uczuciowymi związkami, odczuwaniem pragnień. Jej moralność, jeśli chodzi o nią, wypływa z woli, wolność jest jedynie mocą do spełnienia jej pragnień, cnota, że mądrość mierząca je swoimi środkami, szczęście wynikałoby z używania wolności regulowanej przez rozeznanie cnoty. .
Po ujawnieniu swojej doktryny Cabanisowi , ten ostatni wprowadził go jako wolny członek do działu analizy idei do klasy nauk moralnych i politycznych Instytutu Narodowego, utworzonego w 1795 r. Przez Konwent . To właśnie podczas lektury siedmiu wspomnień z analizy ludzkiego rozumienia, które podał, po raz pierwszy pojawiło się pojęcie „ ideologii ”. Jeden z nich, to wspomnienia na Wydziale myśleć , czytać na 2 floreal Roku IV (21 kwietnia 1796), rygorystycznie definiuje słowo „ideologia”, czyli „nauka o ideach”. Odpowiedział na pytanie: „Jakie są sposoby ustanowienia moralności w narodzie?” »Wystawiony na konkurs przez klasę nauk moralno-politycznych Instytutu, w roku V, z Jakimi metodami buduje się moralność w narodzie , który był tematem trzech numerów w Mercure de France z 10, 20 i 30 ventôse rok VI (20 marca 1798). Te wspomnienia, wydrukowane w zbiorach Akademii, wywarły bardzo duży wpływ. Jest to druga forma, jaką Tracy nadała swoim myślom, napisana początkowo poufnymi listami, które pozostały w rękach jej rodziny, a które miały otrzymać nieco później, w specjalnych traktatach, ostateczny charakter teorii.
Na początku 1798 r. Generał Caffarelli du Falga zaproponował mu, w imieniu Napoleona, przyłączenie się w randze marszałka obozu do wyprawy do Egiptu . Po dwóch dniach refleksji odmówił wznowienia kariery zbrojnej. Wybrany jako członek i sekretarz komitetu edukacji publicznej, brał udział w reorganizacji edukacji narodowej we Francji iz tej okazji opublikował Obserwacje na temat obecnego systemu edukacji publicznej w 1800 roku.
Po zamachu stanu 18 Brumaire , do którego znaczący wkład wnieśli jego przyjaciele z Société d'Auteuil , której wówczas przewodził Abbé Sieyès , został mianowany jednym z pierwszych trzydziestu senatorów. Szef „ ideologów ” wzgardzony przez Napoleona I er , który nadal dokonał hrabia imperium , tym26 kwietnia 1808, zdecydowanie popierał swoje poglądy w konserwatywnym Senacie .
W 1801 roku opublikował swój słynny traktat o ideologii, który zawierał jego doktrynę o postaciach, liczbie, działaniu władz rozumienia, naturze idei, sile przyzwyczajeń, wartości i działaniu znaków. Rok później7 czerwca 1802, jego córka Émilie poślubiła syna generała Lafayette . Wciąż mieszkając w Auteuil, był jednym z najbardziej wytrwałych i znanych członków społeczeństwa Auteuil, które wyróżniało się filozoficznym sprzeciwem wobec potęgi Napoleona. Rozgniewany intelektualną niezależnością tego małego stowarzyszenia, ten ostatni, po lekceważącym potraktowaniu swoich ostatnich przeciwników jako „ideologów”, zdusił w 1803 roku klasę nauk moralnych i politycznych, do której należały prawie wszystkie, nie przeszkadzając w istnieniu i nadal swobodnie myśleć. Pozbawiona Instytutu, ale nieusuwalna członkini Senatu, Tracy kontynuowała swoją pracę, kontynuując głosowanie zgodnie ze swoimi pomysłami.
W 1803 r. Zastosowanie jego doktryny do wyrażania idei i ich dedukcji dało początek gramatyce ogólnej i jej logice (1805), w której przedstawił filozoficzną teorię języka i rozwinął zasady rozumowania. W swoim Traktacie o woli , który jest jednocześnie traktatem o ekonomii politycznej, docenia wartość pracy, teorię walut, naturę i wpływ podatków oraz rygorystycznie obnaża wszystkie fundamentalne prawdy. bogactwo. Książki te, publikowane w krótkich odstępach czasu, podniosły i tak już zaawansowaną reputację ich autora.
W 1806 roku skomponował ostatnie dzieło, zatytułowane Commentary on the Spirit of the Laws of Montesquieu , które zawierało jego Politykę, ale którego publikacja nie mogła nastąpić ze względu na ówczesny reżim polityczny we Francji, ponieważ jego rzeczywistym celem było bronić republikańskich i demokratycznych tez. Opierając się bardziej na czystym rozsądku niż na praktycznym doświadczeniu, zauważył błędy ducha praw Monteskiusza , atakując w szczególności swoją tezę, zgodnie z którą demokracja może prosperować tylko w małych państwach, zanim ujawnił swój własny system oparty wyłącznie na dwóch porządkach rządów. : Rządy generalne i rządy specjalne, z których pierwsze mają za początek wolę, a przedmiotem interesu wszystkich, podczas gdy drugie są oparte na interesach partykularnych. Idealny rząd to czysta reprezentacja pod jedną lub kilkoma głowami, zrodzona z ogólnej woli i oparta na niej, mająca z zasadniczego powodu wolność dla swoich środków i szczęście dla swoich skutków. Władcy państwa są sługami praw, te ostatnie są konsekwencjami naturalnych potrzeb, a kary są zwykłymi przeszkodami dla nadchodzącego zła. W tej teorii poszczególne uprawnienia są rozdzielone, urzędnicy są wybierani. Władza ustawodawcza należy do dużej grupy przedstawicieli podzielonych na sekcje i odnawianych w częściach. Władzę wykonawczą sprawuje kilku mężów stanu, którzy sprawują ją tylko tymczasowo. Za kontrolowanie tych dwóch ciał odpowiedzialny jest trzeci autorytet, złożony z ludzi dojrzałych pod względem wieku i doświadczenia.
Tracy wysłał go latem 1809 r. Do Thomasa Jeffersona , który właśnie opuścił prezydenturę Stanów Zjednoczonych; ten ostatni sam przetłumaczył go na język angielski i opublikował w Filadelfii w 1811 r. Z przedmową i wykładał w kolegium im. William i Mary , gdzie studiował od 1760 do 1762 r. W 1815 r., Kiedy wrócił do Stanów Zjednoczonych podczas Stu Dni , Dupont de Nemours , sekretarz rządu tymczasowego 1814 r. , Odkrył angielską wersję komentarza i przyniósł do Francji. Przekonany, że praca wyszła spod pióra Jeffersona, wrócił, aby pokazać Tracy swoje odkrycie i zalecić jej przeczytanie. Gdy Tracy odpowiedziała, że osłabienie jej wzroku na to nie pozwala, Dupont de Nemours nie zniechęcił się i zaczął tłumaczyć ją na francuski. Po tym ogłoszeniu Tracy nie wierzyła, że musi już dłużej utrzymywać swój sekret. Wstał, otworzył szufladę i zabrał rękopis Komentarza , który przedstawił Dupontowi de Nemours, który początkowo był nieco zaskoczony, a potem śmiał się dużo z jego pomyłki. Zdecydował się, przez ten incydent, opublikować tę pracę, która była jego ostatnią do tej pory, ale po gramatyce, logice, ekonomii politycznej i prawodawstwie zamierzał rozszerzyć ją na uczucia poprzez traktat o moralności, właściwościach ciał lub fizyce, o zakres lub geometria, te dotyczące ilości lub obliczeń, ale w 1808 r., wezwany, po śmierci swojego przyjaciela Cabanisa, do zastąpienia go na 40 katedrze Akademii Francuskiej , ograniczył się od tego czasu do śmierci do ścisłe wypełnianie swoich obowiązków.
W 1814 r. Upadek Napoleona był dla niego sygnałem powrotu do wolności i głosując za jego stratą, uważał, że powrócił do idei starego Zgromadzenia Ustawodawczego, dopóki zarządzenie Ludwika XVIII nie nada mu cofnął tytuł hrabiego, którego się zrzekł, i że został powołany na członka Izby Parów , gdzie wypowiadał się przeciwko ekscesom reakcji 1815 roku . Odmówił udziału w procesach politycznych i odrzucił wszelkie prawa sprzeczne z duchem i osiągnięciami rewolucji. Śledził postęp nauk przyrodniczych z większym zainteresowaniem niż nurtem filozofii, a potem podążał innymi ścieżkami niż jego własna. Kant, którego obalenia podjął się swoją teorią wiedzy, i zdrowy rozsądek Thomasa Reida rzuciły wyzwanie jego filozofii, podczas gdy spirytualistyczna moralność zatriumfowała, co miało dać początek eklektyzmowi Victora Cousina .
Wrócił w 1832 roku do Akademii Nauk Moralnych i Politycznych , którą wcześniej ilustrował, uczestniczył tylko w jednej ze swoich sesji. Jego intelektualna niezłomność sprawiła, że nazwał go „Upartym Tracy”, co, jak powiedział, było znakomitym imieniem. W ostatnich latach jego jedyną rozrywką było to, że Voltaire czytał i ponownie czytał, co nazwał „bohaterem ludzkiego rozumu”, ponieważ stał się prawie ślepy. Cierpiąc na zaćmę, po roku całkowitej ślepoty udał się na operację u okulisty Michela Jean Baptiste Bon de Wenzel. Ta operacja nie przywróciła mu całkowicie wzroku, ale widzieliśmy go ubranego na czarno, w jedwabnych pończochach, z twarzą okrytą wielkim zielonym abażurem, z długą laską w dłoni, który w wieku siedemdziesięciu sześciu lat angażował się w pośrodku barykad 1830 roku .
Kiedy umarł, został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise . Po otrzymaniu Legię Honorową na 9 vendémiaire Rok XII , został podniesiony do rangi dowódcy na 25 Prairial Rok XII . Jego syn Victor Destutt de Tracy był parlamentarzystą w okresie monarchii lipcowej i ministrem marynarki wojennej.
Współczesny ideolog, pragnący zrewolucjonizować nauki społeczne, dostarczając Elementy ideologii jako podstawową książkę dla nowych szkół, był w swoim czasie bardzo sławny. Spadkobierca i kontynuator Oświecenia, w polityce i filozofii, pojawienie się w polityce Napoleona zniweczyło wszelkie projekty ideologiczne poprzez zlikwidowanie komitetu nauczania publicznego i szkół centralnych, bastionu pedagogiki ideologicznej, podczas gdy takie obce dzieła do Oświecenia, które Geniusz chrześcijaństwa otwierają drogę do litanii tych, którzy chcą oskarżyć Oświecenie o przyczyny i ekscesy Rewolucji. Idąc za Adamem Smithem, ostro skrytykował wywyższanie rolnictwa, którego bronili fizjokraci, i dostrzegł możliwe pułapki konkurencji i wolnego handlu. Jego myśli świadczy również o istnieniu Maltuzjańskim optymistycznego myślenia we Francji na początku XIX -go wieku. Jego praca miała realny wpływ na filozofów i ekonomistów XIX th century, w tym szkocki filozof Thomas Brown , Thomas Jefferson , John Stuart Mill , Herbert Spencer , Taine i Ribot , ale także Stendhala , historyk Augustin Thierry , ekonomistów Charles Comte i Charles Dunoyer , a nawet Karol Marks, który przejął termin „ideologia”.
Będąc prawie zapomnianym filozofem od prawie dwóch stuleci, zaczynamy czytać i doceniać teorie tego myśliciela, który odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu jednego lub dwóch pokoleń, a nawet rozważać zastąpienie jego idei współczesnymi studiami. Jego idee ekonomiczne zostały bardzo zaniedbane, ponieważ jego Traktat o ekonomii politycznej został opublikowany w Stanach Zjednoczonych, Włoszech i Hiszpanii i wpłynął na karbonariuszy i dekabrystów .