Agencja Wywiadu Obronnego | ||
![]() Rozbudowa siedziby DIA o 42 000 metrów kwadratowych. otwarty w 2005 roku | ||
kreacja | 1 st październik +1.961 | |
---|---|---|
Kraj | Stany Zjednoczone | |
Wierność | Departament Obrony Stanów Zjednoczonych | |
Zatkany | Społeczność wywiadowcza | |
Rodzaj | Agencja Wywiadowcza | |
Rola | Wywiad wojskowy | |
Efektywny | +/- 16,500 | |
Garnizon | Pięciokąt | |
Motto | Zaangażowany w doskonałość w obronie narodu | |
oficer dowodzący | Generał porucznik Vincent R. Stewart (w) (od stycznia 2015) | |
Defense Intelligence Agency ( DIA ) jest jedną z agencji wywiadowczych Stanów Zjednoczonych , która funkcjonuje pod jurysdykcją Departamentu Obrony (DoD). Pełni funkcję głównego kierownika i wytwórcy zagranicznego wywiadu wojskowego, w tym zagranicznej informacji politycznej, gospodarczej, przemysłowej, geograficznej i medycznej związanej z obronnością narodową. DIA służy potrzebom Prezydenta Stanów Zjednoczonych , Sekretarza Obrony , Połączonego Komitetu Szefów Sztabów i innych wyższych urzędników w środowisku agencji wywiadowczych .
Chociaż DIA jest własnością Departamentu Obrony, większość z 16 500 pracowników (65%) to cywile, którzy zajmują się pozyskiwaniem i analizą danych wywiadowczych na całym świecie. Agencja posiada własną obsługę operacji tajnych obrona konspiracyjnej Service (DCS), która prowadzi działalność szpiegowskich na całym świecie, zwłaszcza w krajach, gdzie DoD ma lepszy dostęp, albo bardziej wyspecjalizowanych ekspertów. Niż Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA).
DIA różni się od CIA, która bardziej koncentruje się na produkcji niewojskowych danych wywiadowczych dla Prezydenta Stanów Zjednoczonych , Rady Bezpieczeństwa Narodowego i gabinetu .
Ustawa Goldwater-Nichols z 1986 r. Zdefiniowała DIA jako Agencję Obrony Wsparcia Bojowego (tj. Agencję zapewniającą funkcje wsparcia bojowego dla sił i dowództw w operacjach wojskowych) oraz jako agencję wywiadowczą.
Utworzony w 1961 r. Zastąpił oddział kontrwywiadu.
Victor Marchetti i John D. Marks, byli wyżsi urzędnicy amerykańscy, opublikowali w 1974 roku książkę The CIA and the Intelligence Cult przedstawiającą następujące zasoby ludzkie i budżety agencji wywiadowczych Stanów Zjednoczonych. jest zawyżony w porównaniu z danymi podanymi w oficjalnym artykule NSA. Wojna w Wietnamie nie była wtedy zakończona, co częściowo wyjaśnia siłę wywiadu wojskowego:
Siłę roboczą oszacowano w tej książce na 5000 pracowników, a jej budżet wynosił około 200 milionów dolarów (900 milionów dolarów w 2010 roku). Pozyskuje własne kontrakty i sporządza raporty wojskowych służb wywiadowczych dla ministerstwa obrony, rządu i innych służb, a zatem jest daleki od posiadania służb wywiadowczych głównych gałęzi sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych .
W 2012 roku powstała nowa usługa, Defence Clandestine Service (DCS), dedykowana zewnętrznemu wywiadowi ludzkiemu. W 2014 r. Przeszkolono 500 tajnych agentów zamiast planowanych 1000, a programy szkoleniowe dla tej służby zostały skorygowane w dół.
Dokładne kwoty budżetu przeznaczonego na DIA są utrzymywane w tajemnicy ze względów bezpieczeństwa.
DIA ma swoją siedzibę w siedzibie Agencji Wywiadu Obronnego (DIAHQ), zlokalizowanej w bazie połączonej bazy sił powietrznych Anacostia-Bolling w Waszyngtonie . Zajmuje się głównie działalnością w swojej siedzibie w National Center for Medical Intelligence (NCMI) w Fort Detrick w stanie Maryland; w Joint Use Intelligence Analysis Facility w Charlottesville w Wirginii; oraz Centrum Wywiadu Rakietowego i Kosmicznego (MSIC) w Huntsville, Alabama .
DIA jest członkiem społeczności wywiadowczej Stanów Zjednoczonych, więc podlega dyrektorowi National Intelligence .
Działania DIA są często porównywane do działań GRU (Rosja), Sztabu Wywiadu Obronnego (Wielka Brytania), Dyrekcji Wywiadu Wojskowego (Francja) i Amanu (Izrael).