David Boilat
David Boilat
| Narodziny |
23 kwietnia 1814 r. Święty Ludwik |
|---|---|
| Śmierć |
19 grudnia 1901(w wieku 87 lat) Seine-et-Marne |
| Narodowości |
senegalski francuski |
| Zajęcia | ksiądz katolicki , pisarz write |
| Religia | katolicyzm |
|---|
Ojciec David Boilat (23 kwietnia 1814 r. - 19 grudnia 1901) jest jednym z pierwszych księży katolickich w Senegalu i jednym z pierwszych pisarzy senegalskich opisujących historię i społeczeństwo swoich czasów.
Biografia
Urodzony 23 kwietnia 1814 rw Saint-Louis (Senegal) z francuskim ojcem i podpisaną matką został wysłany na szkolenie do Francji, aby przygotować się do zostania nauczycielem w Senegalu. Pierwszy kapłan Metis , z Jean-Pierre Moussa i Arsène Fridoil , został wyświęcony w 1840 roku.
Gubernator Louis-Édouard Bouët-Willaumetz poprosił go o przejęcie kierownictwa oświaty w 1843 roku. Stworzył gimnazjum, ale w obliczu trudności z kadrą nauczycielską przeszedł na emeryturę w 1845 roku, oskarżony przez inne kongregacje o niemoralność.
David Boilat jest uważany za jednego z pierwszych pisarzy senegalskich, który potrafił pisać o zwyczajach i zwyczajach swojego kraju. Dzięki swojej podwójnej kulturze i wiedzy o Wolof i Serer , studiuje historię Senegalu w kilku książkach. W 1843 opublikował Obyczaje i zwyczaje Maurów Senegalu, w języku Maurów tego kraju , w formie trzech zeszytów napisanych po arabsku. W 1846 r. napisał Voyage à Joal (ilustrowany akwarelami dzienniczek podróży, którego tekst brał później m.in. w Esquisses Senegalises ). Jego najbardziej znaną książką pozostaje Esquisses Senegalises , które opublikował w 1853 roku i do którego sam wykonał ilustracje.
W 1853 wyjechał do Francji, gdzie kontynuował karierę proboszcza. Tam kontynuował swoją pracę nad językami i kulturami Senegalu. W 1858 opublikował Grammaire de la langue woloffe à Paris (Druk cesarski).
David Boilat zmarł w Nantouillet we Francji, dnia19 grudnia 1901.
Pracuje
- 1843: Obyczaje i zwyczaje Maurów Senegalu, w języku Maurów kraju,23 czerwca 1843, zebrane przez pana Paula Davida Boilata, senegalskiego księdza T1 [1] T2 [2] T3 [3]
- 1846: Podróż do Joala [4]
- 1853: Szkice senegalskie T1 [5] T2 [6]
- 1858: Gramatyka języka woloffe
Szkice senegalskie (1853)
-
Signare
-
Mandingo marabut
-
Kobieta Mandingo
-
mężczyzna_i_kobieta_toucoulaures
Uwagi i referencje
- Obyczaje i zwyczaje Maurów Senegalu, w języku Maurów tego kraju , zdigitalizowane dzieło w trybie obrazu na Gallica (portal Biblioteki Narodowej Francji). Dokument konsultowany 21 sierpnia 2017 r.
- Voyage à Joal zdigitalizowane w trybie obrazu na Gallica (portal Biblioteki Narodowej Francji). Dokument konsultowany 21 sierpnia 2017 r.
- Szkice senegalskie (ze wstępem Abdoulaye-Bara Diop), Paryż, Karthala, 1984, 499 s. ( ISBN 2865370976 ) , pierwsze wydanie 1853 czytane online w Gallica , [ czytane online ]
- Zawiadomienie o gramatyce języka woloff w katalogu ogólnym Biblioteki Narodowej Francji. Ogłoszenie konsultowano w dniu 21 sierpnia 2017 r.
Zobacz również
Bibliografia
- Joseph Roger de Benoist , Historia Kościoła katolickiego w Senegalu od połowy XV th wieku do początków trzeciego tysiąclecia , Karthala, Paryż, 2008, 581 str. (liczne referencje, głównie s. 116-122 )
- Yvon Bouquillon i Robert Cornevin , David Boilat, 1814-1901: prekursor , Dakar, Nouvelles éditions africaines , 1981, 111 s. ( ISBN 2723608123 )
- Bernard Mouralis, „ Senegalskie szkice księdza Boilata, czyli nacjonalizm bez niegodziwości”, Cahiers d'études africaines , 1995, tom. 35, n o 4-140, s. 819-838 , [ czytaj online ]
- Jànos Riesz, Początki literatury senegalskiej w języku francuskim: Relation d'un voyage du Sénégal à Soueira (Mogador) Léopolda Paneta , 1819-1859 [oraz] Senegalskie szkice Davida Boilata, 1814-1901 , Centre d'études d „Czarna Afryka, Talence, 1998, 49 s. ( ISBN 2-908065-49-5 )
Powiązane artykuły
Webografia
- (en) „Kiedy stereotypy odchodzą: afrykański ksiądz w XIX- wiecznym Senegalu” (artykuł Marka Hinchmana, University of Nebraska, 1999)
- Ewidencja organów :