Data minimalnej trwałości lub DDM - która zastąpiła w 2015 roku, ale o takich samych cechach, najlepiej przed dniem optymalnego wykorzystania lub DLUO - to data podana na opakowaniu niektórych środków spożywczych, poza którą ich organoleptyczne i odżywcze cechy nie są gwarantowane: mogą mieć mniej smaku, mniej witamin, inną konsystencję, nie stanowiąc zagrożenia dla zdrowia. Produkty dotknięte są produktem spożywczym , tym kawiarnia , tym konserwowego , że produkty mrożone , że ciasteczka wyschnięcia, napojów, drożdże piekarnicze , etc. Ich sprzedaż po upływie terminu minimalnej trwałości nie jest zabroniona.
DDM, dawniej DLUO, jest oznaczone stwierdzeniem „najlepiej spożyć przed”, po którym następuje dzień i miesiąc, w przypadku produktów o trwałości poniżej 3 miesięcy, lub stwierdzeniem „najlepiej spożyć przed końcem”, po którym następuje albo co miesiąc i rok w przypadku produktów o trwałości od 3 do 18 miesięcy lub o jeden rok później.
W Francji , wino jest zwolnione z DDM, ponieważ jej starzenie się jest częścią ewolucji jego smak. Jednak w tym przypadku inne produkty, w szczególności ser, są poddawane działaniu DDM, pomimo procesu dojrzewania, który obejmuje fazę solenia sprzyjającą jego konserwacji.
Dla DDM (dawny BBD), tekst odniesienia we Francji jest artykuł R 112-9 ustęp 5 z Kodeksu Konsumentów .
Istnieją sieci sklepów specjalizujących się w sprzedaży artykułów spożywczych, których DDM jest bliski lub nawet przestarzały. Czasami to stowarzyszenia humanitarne odbierają te produkty bezpłatnie we współpracy z dużą dystrybucją.
Nie myl DDM z datą ważności (BBD).