DN-skrapan

DN-Skrapan to budynek w Sztokholmie , który był w Szwecji najwyższy budynek od prawie 40 lat . Znajduje się pod numerem 17 Rålambsvägen Street w dzielnicy Marieberg na wyspie Kungsholmen i jest dziełem architekta Paula Hedqvista, którego budowa datuje się na lata 1960–1964. Jego nazwa składa się z DN , inicjałów dziennika Dagens Nyheter , którego mieściła redakcja, a skrapan to szwedzkie słowo oznaczające drapacz chmur .

Kontekst

Dawne redakcje dziennika Dagens Nyheter znajdujące się w dzielnicy Klara zostały zburzone w 1964 roku w ramach przebudowy Norrmalm . Pomieszczenia te stały się zbyt stare i ciasne, a drukowanie i dystrybucja z centrum Sztokholmu były coraz trudniejsze. W tym samym budynku nie mieściły się również niektóre działania, jak np. Agencja fotograficzna Pressens Bild , co komplikowało organizację pracy. W grudniu 1963 roku pracownicy żegnają dawnych mieszkańców, a nad budynkiem powiewa flaga z napisem „Farewell Klara”. Rozpoczyna się przejście na zupełnie nowy DN-skrapan31 grudnia 1963. Potrzebnych jest około piętnastu ciężarówek i sześćdziesiąt kursów w obie strony. Przeprowadzka zakończyła się w Nowy Rok 1964. Dzienniki Dagens Nyheter , Expressen i agencja Pressens Bild zostały w ten sposób zjednoczone pod jednym dachem.

Plan miasta

Konstrukcje, które można dziś oglądać w powiecie Marieberg , pochodzą z początku lat 60. XX wieku i pochodzą z planu urbanistycznego z 1958 roku, podpisanego przez Görana Sidenbladha . Plan obszaru, opracowany przez architekta Åke Ahlström , przewiduje zespół budynków o różnej wysokości, funkcjach i proporcjach. W części północnej przewidziana jest strefa przemysłowa dedykowana branży graficznej, którą zajmą drukarnie, centra dystrybucyjne oraz redakcja gazet Dagens Nyheter i Svenska Dagbladet .

W związku z tym dziennik Dagens Nyheter musi zajmować zachodnią część terenu między innymi 23-piętrowym budynkiem, podczas gdy dom SvD codziennego Svenska Dagbladet to 13-piętrowy budynek położony dalej na wschód.

Na południe i zachód od siedziby obu dzienników kontynuowany jest plan zagospodarowania terenu z terenem pod przedstawicielstwo dyplomatyczne ( ambasada Rosji w Sztokholmie ), terenem pod siedzibę Szwedzkiego Archiwum Narodowego , a wreszcie działką zbudowaną z dwóch budynki mieszkalne ( dom Erlandera i Bacon-Hill ). DN-skrapan i ostatni z tych budynków do ukończenia. Widoczne z daleka budynki są teraz częścią miejskiego krajobrazu Sztokholmu.

Architektura

Zbudowany w latach 1960-1964 DN-skrapan jest dziełem architekta Paula Hedqvista . Jest zainaugurowany w dniu24 września 1964, data, kiedy część lokalu jest już użytkowana. Budynek składa się z dwóch odrębnych części, górnej i dolnej. Górna część, która ma 25 pięter i mierzy 84 metry, była najwyższym budynkiem w Szwecji przez 38 lat. Dolna część miała pierwotnie 2 kondygnacje , ale została później rozbudowana. Obie części mają oddzielne wejścia, ale są połączone przeszklonymi chodnikami.

DN-skrapan wyróżnia się regularną strukturą elewacji podzielonych na przedziały i pokrytych jasnoszaroniebieskimi i białymi płytami ceramicznymi. Od strony południowo-zachodniej szklane schody odsłaniają spiralne schody i wystają z powierzchni budynku. Koncepcja ta jest ponownie wykorzystywana przez Paula Hedqvista w innych jego dziełach, takich jak liceum Saint-Éric ( szwedzkie  : Sankt Eriks gymnasium ) w Sztokholmie. W holu wejściowym górnej części eksponowany jest mural Lennarta Rodhe zatytułowany Jour et Nuit ( szwedzki  : Dag och natt , 1967). Na dziedzińcu znajduje się rzeźbiona fontanna artysty Arne Jones , Nova , stworzona w 1965 roku.

Na szczycie budynku w wielu miejscach stolicy Szwecji widoczny jest ruchomy znak naprzemiennie przedstawiający „Dagens Nyheter” i „Expressen”. Wieczorem i nocą podświetlane pasy okienne tworzą panoramę Sztokholmu.

Redakcje dwóch dzienników Dagens Nyheter i Expressen znajdują się obecnie w dolnej części budynku, w którym wcześniej znajdowały się usługi drukarskie i spedycyjne. Ta zmiana siedziby miała miejsce w latach 1994-1996 według planów firm architektonicznych Tengbom arkitekter i Thelaus arkitekter . Górna część dzisiejszego budynku to biura, które są wynajmowane różnym firmom.

Na wschód od DN-skrapan siedziba dziennika Svenska Dagbladet to bardziej masywny budynek zbudowany z czerwonej cegły. Dzieło architekta Andersa Tengboma różni się od DN-skrapanu proporcjami i objętościami.

Galeria

• Szczegóły elewacji.

• Mobilny znak.

• Noc i dzień autorstwa Lennarta Rodhe .

• Wieczór, sierpień 2009.

Uwagi i odniesienia

• (sv) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku szwedzkim zatytułowanego „  DN-skrapan  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (sv) Sjöbrandt (2000), str.  62 .
2. (sv) Boström, Hammarström (1992), str.  140 .
3. (sv) Planbeskrivning för Stadsplan Pl 5218B przed 12.09.1958 .
4. (sv) DN-skrapan . emporis.com.
5. (sv) Bedoire, Andersson (1977).

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Sztokholm
• Kungsholmen
• Paul Hedqvist
• Dagens Nyheter

Bibliografia

• (sv) Fredric Bedoire, Henrik Andersson. Stockholms byggnader: en bok om arkitektur och stadsbild w Sztokholmie . Prisma. 3 p  wydanie 1977 ( ISBN  91 518 1125 1 ) .
• (sv) Olof Hultin, Ola Österling, Michael Perlmutter. Przewodnik do arkitektur w Sztokholmie . Arkitektur Förlag. 2 p  wydanie 2002 ( ISBN  91 86050-58-3 ) .
• (sv) Anders Sjöbrandt, Björn Sylvén. Sztokholm - staden som försvann: bilder i färg från 1950- och 60-talen . Natur och kultur. 2000. ( ISBN  91-27-35225-0 ) .
• (sv) Jan Boström. Så var det . DN Förlaget. 1999. ( ISBN  91 7588 855 6 ) .

Linki zewnętrzne