Piwa przelew (w holenderskim Beerse lub Beersche Overlaat ) był przepływ back-up dla przelania wody w czasie powodzi w Mozę przy wjeździe do krajów płasko w północno-wschodniej Brabancji Północnej do Pays -Low .
Meuse przechodzi Holandii najpierw przez dolinie między wzgórzami prowincji Limburg . W Cuijk , że przylega River North przesz morenowych wzgórz od Mook i zamienia zachodniej przechodzi w płaskie, niskie regionu Maaskant, mniej niż 10 m npm, która leży nadal w 100 km na południowy dalej. Od ostatniej epoki lodowcowej rzeka przez przypadkowe powodzie wydrążyła sieć meandrów i koryt, których ślady wciąż można znaleźć w krajobrazie. W czasie powodzi rzeka, powstrzymywana przez morenowe wzgórza Mook (prawy brzeg), przelewała się w dół rzeki od Cuijk przez lewy brzeg, prawie wszędzie tam, gdzie brzeg był nieco niższy, tworząc w ten sposób naturalne jazy. Na początku naszej ery człowiek zaczyna wycinać lasy na brzegach, co wzmaga powodzie. W pierwszym tysiącleciu naszej ery rzeka kilkakrotnie zmienia swoje główne koryto, tworząc nowe meandry. Potrzeby człowieka, aby zabezpieczyć się przed tym kapryśnej rzeki i pierwszej linii wysiłków Meuse bieżąco z X -go wieku . Buduje się groble, przechodząc w ciągu trzech stuleci stopniowo od ujścia z zachodu na wschód. Od X XX wieku złoże Mozy jest skrócony przez cięcie meandrującej, prowadząc Balgoij , Neerloon (i znacznie później Keent ) do zmiany banku.
Pomimo rur woda powodziowa musiała przejść. Aby uregulować powodzie, zostawiliśmy na lewym brzegu, pomiędzy odcinkami wałów, jazy naturalne, m.in. na Lith , Grave i Beers , aby skierować wodę w strefę zalewową równoległą do Mozy . Ten obszar zagrożony powodzią bardzo wcześnie przyjął nazwę Beersche Overlaat, a rzeka czasowa - Beersche Maas .
Od XIV -tego wieku , książę Brabancji kopał w strefie powodziowej, strefa polderów rzeki, Hertogswetering , w połowie kanału, w połowie rzeki, które nastąpiły w ramach dawnych złożach Mozy.
Tak więc w czasach niewielkich powodzi zrzucana woda mogła płynąć doliną Raam i dorzeczem Hertogswetering do Mozy na wysokości Bois-le-Duc, gdzie została umieszczona przepompownia Hertogsgemaal .
W tym samym czasie w kilku miejscach wzdłuż Beersche Maas zbudowano podłużne groble w celu obrony sąsiednich wiosek przed powodziami, zbudowane na donach, wydmach rzecznych o prawie niezauważalnej wysokości. Groble krzyżowe, takie jak Erfdijk w Herpen i Groenendijk w Haren, zostały również zbudowane na skrzyżowaniu wielowiekowych Beersche Maas . Groble te utrzymywały suchość działek podczas umiarkowanych powodzi, ale nie chroniły przed dużymi powodziami. Ogółem terytorium, a czasem także obszary zabudowane około trzydziestu wiosek, często cierpiało z powodu wody. Ale woda przyniosła także żyzną glinę. W ten sposób wioski rozrosły się wzdłuż dwóch brzegów Beerse Maas, podczas gdy wąskie działki rozciągały się wzdłuż polderu. Ta średniowieczna budowla zachowała się do dziś, zwłaszcza we wsiach miasta Lith .
Na początku XX th wieku , w celu dalszego regulowania zalania lewy brzeg Mozy , zamknięto wszystkie wyloty z wyjątkiem piwa, który został zbudowany w 1922 roku małą platformę z Mozy . Aby lepiej regulować Mozy, zdecydowano się wówczas na budowę dużych śluz w Lith . Jeśli chodzi o jaz Beers, to ten został definitywnie zamknięty w 1942 roku . Pomiędzy Gassel i Beers wzniesiono pomnik upamiętniający zamknięcie Beerse Overlaat .
Obecnie badamy możliwość ponownego zainstalowania Wlewu Piwnego i uczynienia przeprawy przez nieckę rezerwową dla Mozy i naturalnego obszaru, który ma zostać zachowany. Projekt ten musi uwzględniać niedawną rozbudowę miast na trasie promowej, w szczególności Grave , Oss i Rosmalen . W Rosmalen jedna z nowych dzielnic otrzymała nawet nazwę Overlaat .
Lipa, krajobraz
Raam w górę rzeki od Escharen
Herpen, sekcja Hertogswetering Hamerspoel, dawna odnoga Mozy.
Mały młyn drenażowy
Haren, Groenendijk, skrzyżowanie grobli w Traverse du Beerse Overlaat.
Teeffelen, pomnik nad brzegiem Mozy symbolizujący zamknięcie przelewu.