Odpady obojętne (lub innych niż niebezpieczne odpady obojętne ) jest dla wszystkich państw członkowskich w Unii Europejskiej (od 1999 roku ), A odpady z następującą definicję: „wszelkie odpady, które nie ulegają jakimkolwiek istotnym przemianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym, co robi nie rozkłada się, nie pali się, nie powoduje żadnych reakcji fizycznych ani chemicznych , nie ulega biodegradacji i nie pogarsza jakości materiałów, z którymi się styka, w sposób mogący powodować szkody dla środowiska lub zdrowia ludzkiego ” . Definicja ta została transponowana we Francji w artykule R. 541-8 kodeksu środowiskowego. Należy pamiętać, że odpady obojętne nie są odpadami niebezpiecznymi .
W większości krajów od lat 90. XX wieku prawo ochrony środowiska zachęcało do ponownego wykorzystania i recyklingu takich odpadów lub zezwalało na to, gdy tylko było to możliwe. Ponadto prawodawstwo wymaga obecnie przestrzegania hierarchii metod przetwarzania, tj. Odzyskiwania jak największej ilości odpadów przed ich wyeliminowaniem .
Jednak obecne uwarunkowania techniczne i ekonomiczne (brak rynku, niska wartość naturalnych „szlachetnych” materiałów, co powoduje, że użycie niektórych materiałów pochodzących z recyklingu jest wygórowane, itp.) Czasami powoduje, że ponowne użycie lub recykling niektórych obojętnych odpadów nie jest możliwy. nie jest opłacalne. Następnie są one składowane na odpowiednich wysypiskach, zwanych we Francji „ obojętnymi magazynami odpadów ” (ISDI).
Odpady obojętne to „ odpady, które nie ulegają żadnej istotnej fizycznej, chemicznej lub biologicznej modyfikacji, które nie ulegają rozkładowi, nie palą się, nie powodują żadnych reakcji fizycznych ani chemicznych , nie ulegają biodegradacji i nie niszczą materiałów, z którymi wchodzą kontakt w sposób, który może spowodować szkody w środowisku lub zdrowiu ludzi ” .
Konkretnie, odpady, które można usuwać w składowiskach odpadów obojętnych lub odzyskiwać w zakładach przeróbki materiałów, muszą spełniać warunki przyjęcia określone w rozporządzeniu ministerialnym z dnia 12 grudnia 2014 r.
Zatem odpady obojętne nie są:
Domyślnie odpadami obojętnymi są odpady, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia ministerialnego z dnia 12 grudnia 2014 r., Czyli:
Kod odpadu | Opis | Ograniczenia |
---|---|---|
17 01 01 | Beton | Tylko odpady poprodukcyjne i marketingowe oraz odpady budowlane i rozbiórkowe niepochodzące z terenów zanieczyszczonych, posortowane |
17 01 02 | Cegły | Tylko odpady poprodukcyjne i marketingowe oraz odpady budowlane i rozbiórkowe niepochodzące z terenów zanieczyszczonych, posortowane |
17 01 03 | Płytki i ceramika | Tylko odpady poprodukcyjne i marketingowe oraz odpady budowlane i rozbiórkowe niepochodzące z terenów zanieczyszczonych, posortowane |
17 01 07 | Mieszanki betonu, płytek i ceramiki nie zawierające substancji niebezpiecznych | Tylko odpady budowlane i rozbiórkowe niepochodzące z terenów zanieczyszczonych, posortowane |
17 02 02 | Szkło | Bezramowe lub słupek okienny |
17 03 02 | Mieszanki bitumiczne niezawierające smoły | Tylko odpady poprodukcyjne i marketingowe oraz odpady budowlane i rozbiórkowe niepochodzące z terenów zanieczyszczonych, posortowane |
17 05 04 | Gleby i kamienie niezawierające substancji niebezpiecznych | Z wyłączeniem wierzchniej warstwy gleby, torfu i gleby oraz kamieni z miejsc skażonych |
20 02 02 | Ziemia i kamienie | Tylko z ogrodów i parków, z wyłączeniem wierzchniej warstwy gleby i torfu |
10 11 03 | Odpady z włókna szklanego | Tylko bez organicznego spoiwa |
15 01 07 | Opakowania szklane | Posortowane |
19 12 05 | Szkło | Posortowane |
Ponadto niektóre odpady można uznać za obojętne, jeżeli spełniają kryteria załącznika II do rozporządzenia ministerialnego z dnia 12 grudnia 2014 r.
Konkretnie odpady z przemysłu wydobywczego ( kamieniołomy ) są uważane za obojętne, jeśli spełniają kryteria określone w załączniku I do rozporządzenia ministerialnego z dnia 22 września 1994 r., To znaczy:
W 2012 r. Produkcja odpadów we Francji wyniosła 345 mln ton, z czego 241 mln to odpady obojętne (71,8%). Te ostatnie to: